|
Wasjemenou?
Een jachtpartijtje op een roedel wolven voorspelt onheil,
beweert de zoon van Chaka, een lid van de Faraonde, een
Apachen-stam. Er komt verderf, ongeluk, rampspoed. En ja,
hij heeft het bij het rechte eind. Er is een aanval van
een vijandige stam, wat liefdesperikelen, maar de ware ravage
staat hem en zijn stamleden nog te wachten: de bloederige
inval van de Spaanse conquistadores...
Vlaamse waardering:
Kresses tweede grote liefde na Eric
de Noorman: het lot van de indianen. Een garantie
voor zijn best gedocumenteerde reeks. Ondanks de talrijke
voetnoten heeft dit epos niet de allures van een didactische,
documentaire strip dat al vaak door anderen, maar dan veel
saaier, is gedaan. De mensen al lezend wat bijbrengen zonder
dat je het gevoel krijgt een lesje opgesolferd te krijgen
en tegelijk onderworpen wordt aan een stichtende boodschap
dat het toch erg is wat de indianen overkwam, goed zo. Kresses
woede over wat de indianen overkwam spreekt voor zich. Bijna
zou je je als blanke lezer schamen voor wat onze voorouders
ginderachter allemaal uitspookten.
Aantal genomineerde albums
van Hans G. Kresse: 24/354
Weetjesparade:
Kresses liefde voor de Noord-Amerikaanse
indianen en hun geschiedenis is er al in het prille begin
van zijn carrière met strips zoals De Gouden
Dolk (1946) over het indiaantje Dahinda Nushka, die
op zoek gaat naar de Gouden Dolk. Deze zal de volkeren tot
elkaar brengen, zodat ze samen één worden
tegen de binnenvallende blanken. In dit vrij onschuldige
kinderboek toont Kresse al zijn voorliefde voor de indianen
en kiest duidelijk hun zijde. Later volgen De Grote
Otter (1947) en de serie Matho Tonga (3 verhalen
in 1948-1949). het zijn verhalen die het onderspit moeten
delven voor Kresses werk aan Eric
de Noorman. Aan het begin van de jaren zeventig
moeten Eric en Erwin dan weer plaats ruimen voor De
Indianen-Reeks • Een tragere productie door het
klimmen van de jaren zorgt voor een langzame verschijningsfrequentie
van de laatste albums. Kresse heeft nooit een tekstschrijver
of enige andere vorm van assistentie willen dulden. De zeldzame
keren dat een tekstschrijver mocht meehelpen, betoont Kresse
zich van zijn minst sympathieke kant. Marten Toonder
getuigt in een voorwoord van De
Geschiedenis van Bor Khan (editie 1988) hoe Kresse
zich zodanig moeilijk opstelt uit bescherming voor zijn
stripkinderen dat een coscenarist al eens "in tranen
van frustratie op de tafel stond te bonken". Neen,
Kresse was geen gemakkelijke vent. Volgens anderen was hij
een mopperkont, onaangenaam in de omgang en opvliegend •
Met Zorro (1964-1967), gebaseerd op scenario's
van de Walt Disney Company, vertoeft Kresse
al eerder op Amerikaanse bodem • De Engelse editie
van De Indianen-Reeks, vertaald uit het Frans,
zint Kresse niet. Het is een bar slechte vertaling, maar
ook de mogelijke tegenvallende verkoopscijfers van de eerste
twee delen doen de Engelse uitgever Methuen
besluiten het daarbij te houden. De vertaling van de aangekondigde
delen 3 en 4 lag al klaar, maar die bleef bij Kresse netjes
thuis liggen • Alle verhalen verschijnen meteen in
albumvorm zonder voorpublicatie in tijdschriften. Het zevende
verhaal, De Goudgieren, wordt wel voorgepubliceerd
in Mickey Maandblad in 1978 • Als illustrator
tekent hij boekenomslagen van de bekende Karl May-reeks
en 31 Arendsoog-boeken van P. Nowee.
Hij voorziet ook een resem kortverhalen over de populaire
brave rancher Arendsoog van illustraties • In totaal
zou Kresse in zijn carrière zo'n 3500 zwart-wit-
en 650 kleurenillustraties maken • Het begin van de
jaren tachtig is een moeilijke periode voor Kresse. Hij
heeft te kampen met een handicap aan zijn oog. Hij kan de
afstand tot het papier niet meer juist inschatten. Om den
brode beperkt hij zich eerder tot het maken van illustraties.
Twee operaties brengen 'm terug in de stripwereld. Als het
weer beter gaat, werkt hij aan een revival van Vidocq
en van Eric de Noorman
• In 1979 verschijnt er van dit album een herdruk
met nieuwe cover. Enkel deel 1 en 2 krijgen een nieuwe cover
• In 2005 deelt De Stripspeciaalzaak
dertig originele drukplaten met de al even originele inkleuring
uit aan de winnaars van de jaarlijkse top
10-wedstrijd, editie 2004 •
Meer over De Indianen-Reeks kan je hier
lezen.
|
| D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Hans G. Kresse
(Hans Georg Kresse)
Scenarist:
Hans G. Kresse
(Hans Georg Kresse)
Uitgever:
Casterman
Eerste druk:
1973
Uitvoering:
SC, kleur |
|