Plot:
Kergan biedt zich aan als zanger op het kasteel
van de Rougemonts. De brute heer Jehan is gefrustreerd
omdat zijn vrouw Marianne sinds de geboorte
van hun zoon alle gunsten weigert. Pater Thibaut
vertrouwt de donkerharige Kergan alleszins voor
geen meter. De vrouwen trekken zich terug om
naar Kergans liederen te luisteren, maar een
wachter betrapt de vampier terwijl hij bloed
uit de keel van Marianne drinkt nadat hij een
jonkvrouwe de strot afbeet. Jehan organiseert
een drijfjacht en wordt een vampierjager.
Topwaardering:
Toch cool dat Kergan op een bepaalde manier
zodanig menselijk wordt voorgesteld dat je jezelf
niet tegenhoudt de gebeurtenissen te willen
zien door zijn ogen. Deze identificatie met
de vampier zorgt ervoor dat je 'm kan beschouwen
als een held (meer dan de onsympathieke Jehan).
Een atypische held, dat wel. Maar met typische
helden ligt het kerkhof al vol. Het steeds wederkerende
erotische, bijna perverse aspect van het vampiersgenre
wordt uiteraard aangereikt door maagdelijke
deernes met ranke halsjes. Je zou er zelf bijtgraag
door worden. Seks en de dood, we moeten deze
succescombinatie niet beginnen doodbekritiseren.
Aantal genomineerde
albums van Swolfs: 5/404
|
|
|
| Weetjes:
Swolfs studeert samen met Sokal,
Goffin, Cossu,
Berthet, Andreas,
Foerster en Schuiten
aan het Sint-Lucas in Brussel.
Na het beëindigen van zijn studie heeft
hij al een lang verhaal klaar dat direct als
album verschijnt. Het is het eerste deel van
de western Durango
dat snel een groot succes kent • De
Prins van de Nacht ligt in de lijn van
Swolfs' interesses: ten eerste de vampier als
een geliefkoosd onderwerp en ten tweede de mix
van fantasy en psychologie in de verhalen van
Stephen King • Bij wijze
van research bekijkt Swolfs vele films (vooral
van de Engelse Hammer Studio)
en leest een stapel boeken. Hij spiegelt Kergan
allerminst aan de nieuwe duivel zoals Bram
Stoker de vampier herschiep in Dracula,
noch aan de acteur Bela Lugosi
die onsterfelijk werd als veelvuldig vertolker
van de graaf. De verhalen van Stephen King en
Ann Rice (Interview with
the Vampire) beïnvloeden hem meer.
Kergan is een eigen variant en moet vernieuwing
bieden aan het uitgemolken vampiersgenre. Om
die reden merk je weinig van de conventies van
het genre: look, crucifixen en het daglicht
die een vampier kunnen belagen • Swolfs
mag pas op zijn zestiende naar Christopher
Lees Dracula kijken •
De rol van Kergan fungeert volgens Swolfs als
een psychologische katalysator die het geslacht
Rougemont van alle schone schijn ontdoet •
Communicatiestoornissen met zijn eerste vrouw
en een nogal negatieve kijk op de wereld doen
Swolfs besluiten een tijdje in psychotherapie
te gaan. Hij gebruikt zijn analyses voor zijn
vampiersreeks en wordt er zakelijk efficiënter
door • In De Prins van de Nacht 3:
Volle Maan gaat een telg uit het vampierjagersgeslacht
in therapie bij een psychiater. Hij verklaart
de westerse fascinatie voor de vampier. Volgens
Swolfs is het te herleiden naar een fasincatie
voor seks en de dood waarbij de vampier twee
gezichten heeft: dat van een verleider, een
Don Juan en tegelijkertijd dat van een monster
• Dit eerste deel blijft eerst in de lade
liggen omdat Swolfs problemen heeft met een
uitgever. De publicatie bij Glénat
is een staaltje van perfecte timing want het
verschijnt in de maalstroom na de succesvolle
Francis Ford Coppola-prent
Bram Stoker's Dracula uit 1992 en Interview
with the Vampire uit 1994 • Eén
van de stills (officiële foto's
naar de film, bedoeld voor tijdschriften) uit
Interview with the Vampire toont de
vampier Lestat (gespeeld door Tom Cruise)
die zich buigt over een meisje. De gespiegelde
versie van dit beeld is identiek aan de houding
op de cover van De Prins van de Nacht 1.
Swolfs zegt dat de cover al is getekend nog
vóór de film hier uitkomt •
Swolfs beweert dat, hoewel een vampier niet
bestaat, hij wel degelijk aanwezig is in de
fantasie van vele culturen • Alle series
die Swolfs zelf tekent of tekende (Durango,
Dampierre, De Prins van de Nacht, Legende)
spelen zich af in het verleden • Swolfs
heeft wat met sneeuw: "Het is puur en een
besneeuwd landschap heeft iets nostalgisch".
Scènes in de sneeuw komen sterker over,
vindt hij, "Er is niets mooiers dan een
ruiter in de sneeuw". En ja, De Jager
speelt zich af in de winter. Hij woont al jaren
in de Ardennen, in Profondeville. Op dertig
à veertig kilometer ligt het perfecte
bos dat veel voorkomt in de albums van de tekenaar.
Hij gaat er vaak wandelen met zijn vrouw en
neemt er foto's • De twee gothische kastelen
uit Veves, waar Swolfs vaak speelde toen hij
er met zijn ouders op vakantie ging, komt zowel
voor in De Prins van de Nacht en in
aangepaste vorm in Legende •
Van de laatste delen van De Prins van de
Nacht worden er in België en Frankrijk
60.000 exemplaren per titel verkocht •
De inkleuring wordt verzorgd door Sophie
Swolfs, de echtgenote van Yves. Zij kleurt zijn
albums sinds Durango 10: De Prooi van de
Jakhals • Naast tekenen en schrijven
heeft Swolfs nog een passie: muziek. Hij maakt
als gitarist deel uit van de Belgische hardrockband
Lazare. In 1987 schrijft Swolfs
de song Boulevard des Rêves Brisés
en herkent de melodie in de hit Give in
to Me op Michael Jacksons
album Dangerous uit 1991. Beide songs
worden uitgebracht door Warner Chapell
Music. In de herfst van 1998 wordt
het wereldnieuws als Swolfs van Jackson 75 miljoen
oude Belgische franken eist voor plagiaat en
copyrightovertredingen. Het komt tot een proces. |
|
