| D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Hergé (Georges Remi)
Scenarist:
Hergé (Georges Remi)
Uitgever:
Casterman
Eerste druk: 1946
Oorspronkelijke titel:
Les Aventures de Tintin: L'Île Noire
Uitvoering:
HC, kleur |
|
Plot:
Kuifje wordt valselijk beschuldigd van een diefstal.
Om zijn onschuld te bewijzen ontsnapt hij aan
de twee Jansens en verzeilt op een boot naar
Engeland. Een bende valsemunters onder leiding
van dokter/psychiater Müller belaagt de
held Er is heel wat heen en weer geloop, maar
zoals steeds staan Kuifje en Bobbie hun mannetje.
Topwaardering:
Van genre situeert dit verhaal zich in de detectivesfeer,
een geslaagde keuze van Hergé
na eerdere avonturen op exotische locaties en
in verre buitenlandse streeken. Kuifje zet voet
aan wal op Engelse en Schotse bodem. De streken
die Kuifje willens nillens bezoekt, komen in
de hertekende versie nog steeds geloofwaardig
over. Het uitmuntende studiowerk uit 1965 van
vooral Bob De Moor wordt hier
bekroond, al biedt de ook al hertekende versie
uit 1943 meer charmes.
Aantal genomineerde
albums van Hergé: 19/404
|
|
|
| Weetjes:
De Zwarte Rotsen (het zevende Kuifje-verhaal)
is misschien wel het enige stripalbum dat in
de geschiedenis van het beeldverhaal drie zo
uiteenlopende versies kent. Het is alleszins
het enige Kuifje-album dat drie verschillende
versies kent. De eerste versie tekent Hergé
in 1937 en 1938 voor de Waalse krantenbijlage
Le Petit Vingtième dat kort
daarop als album verschijnt (maar nog niet in
het Nederlands). De tweede variant verschijnt
in 1943, de periode waarin Hergé zijn
vooroorlogse albums inkleurt en reduceert naar
62 pagina's vanwege de papierschaarste. De derde
en huidige versie is een fabrikaat van Hergés
medewerkers uit 1965 • De derde versie
vindt Hergé noodzakelijk want de tweede
versie laat hij eerst lezen door de Engelse
uitgever die hem een lange lijst van 131 fouten
retourneert die niet stroken met het toenmalige
Groot-Brittannië. Als Hergé een
Engelse uitgave wil dan moet het correcter en
actueler. Hergé accepteert zijn fouten
en stuurt zijn rechterhand Bob De Moor naar
Engeland en Schotland, in Sussex en op de Hebriden,
met de opdracht zich te documenteren om het
verhaal authentieker te maken. Zelf buigt Hergé
zich op dat moment over zijn nieuwe verhaal,
Vlucht 714. De Moor verblijft er een
tiental dagen, bezoekt de voornaamste locaties
waar Kuifje zijn avonturen beleeft, maakt schetsen
en foto's en verzamelt documentatie. Hij keert
eveneens terug met het uniform van een echte
Bobby, een Engelse politieman, dat hem wordt
uitgeleend door de plaatselijke politie. De
Britse spoorwegen reageren dan weer argwanend
en geven De Moor geen toestemming om een foto
te maken van het officiële uniform van
de spoorwegbeambten • De veranderingen
die het album ondergaan zijn meer dan zomaar
het verbeteren van wat fouten: kleding, vervoermiddelen
(een stoomtrein wordt een stroomtrein), personages
en plaatsnamen worden gewijzigd en gemoderniseerd
en een resem details worden bijgewerkt, aangevuld
of opgesmukt. Het scenario blijft behouden •
Roger Leloup, huidig tekenaar
van Yoko Tsuno, helpt De Moor door
de verschillende vliegtuigen onder handen te
nemen. Leloup is de vliegtuigdeskundige van
de Studio Hergé •
Hergé toont zich tevreden over de aanpassingen
en zegt: "Ik had Engeland maar oppervlakkig
bekeken. Nu zie ik het veel scherper door de
ogen van mijn medewerker" • In 1970
geeft Hallmark een reeks pop-up
boeken uit op basis van zes avonturen waaronder
De Zwarte Rotsen. Het pop-up boek bestaat
uit een korte samenvatting van het verhaal,
geïllustreerd door een aantal scènes
in reliëf en met beweegbare onderdelen
waaraan je moet trekken, bijvoorbeeld om de
gorilla Ranko een steen te laten gooien naar
Kuifje en Bobbie • Het idee voor de valsemunters
is in 1937 behoorlijk actueel. In 1931 laat
Engeland namelijk de gouden standaard los. De
daaruit vloeiende deviezenmanipulaties zorgen
ervoor dat booswichten er een lucratieve bezigheid
bijkrijgen: de valsemunterij • De goederentrein
waarop Kuifje terechtkomt trekt onder meer een
wagen met whisky. In de oorspronkelijke versie
is het merk nog Johnnie Walker. In de hertekende
versie van 1965 is het Loch Lomond, het huismerk
van kapitein Haddock • Dokter Müller
is gebaseerd op de tot Duitser genaturaliseerde
Schot, dokter George Bell die
in Duitsland woont en een lid is van de nazipartij.
Hij is betrokken bij een affaire met valse roebels
die tot doel hebben de Russen te destabiliseren.
De affaire valt niet in goede aarde bij zijn
berschermheren en Bell dreigt alles bekend te
maken. Hij vlucht naar Oostenrijk waar de nazi's
hem vinden en in april 1933 liquideren •
Het verhaal is een beetje schatplichtig aan
de spionagefilm The Thirty-Nine Steps
(1935) van Alfred Hitchcock.
Daarin wordt de hoofdpersoon dwars door het
land tot in de Schotse Hooglanden achternagezeten
door de politie en misdadigers • Het monster
van de zwarte rotsen, de gorilla Ranko, doet
dan weer heel erg denken aan de film King
Kong die de cinema voor het eerst teistert
in 1933 • In diezelfde periode raken Engeland
en het buitenland (ook België) in de ban
van de eerste signalementen van het monster
van Loch Ness. Het interesseert Hergé
mateloos (zoals ook de latere yeti voor Kuifje
in Tibet) en hij verzamelt alle beschikbare
documentatie • In Kuifjes eerste ontmoeting
met het televisietoestel, dat in 1938 wel in
Engeland maar nog lang niet in België voorkomt,
toont Hergé zich als een visionair. In
de ingekleurde editie uit 1943 is ook het beeld
van het toestel ingekleurd, jaren voordat in
werkelijkheid mogelijk is. Het is één
van de 131 fouten die de Engelse uitgever niet
tolereert. De 1965-versie toont daarom een zwart-wit
beeld, ironisch genoeg twee jaar vóór
de eerste tv-uitzending in kleur een feit is. |
|
 |
