Tekenaar: Don Lawrence (Engeland) • Scenarist: Martin Lodewijk (Nederland) • Uitgever: Oberon (1985), Big Balloon (1990), Don Lawrence Collection (2007) • Eerste druk: 1985 • Uitvoering: SC (1985, 1990, 2007) en HC (1985), kleur
Dit album kwamen we al eens tegen als zestiende beste album in de Kanjers van Oranje. Nu werd gekozen voor de Britse afkomst van Don Lawrence. "Terwijl Storm, Roodhaar en Nomad in de adem van Pandarve worden meegevoerd door een pluisbol vinden zij een schip zonder bemanning op hun weg. Aan boord bevindt zich alleen een mysterieuze jongeman die een meester blijkt te zijn in allerlei buitengewone vechttechnieken. Storm, Roodhaar en Nomad worden in feite zijn gevangenen. De jongeman heet Renter Ka Rauw en hij is een leerling van de Academie van de Dood op Eriban. Hij is op weg naar het koninkrijk Marrow om daar zijn proeve van bekwaamheid voor de academie af te leggen. Wat de doder van Eriban moet doen, is de koning van Marrow om het leven brengen. In de havenstad waar het schip aanlegt, maken ze kennis met het Barsamanspel, dat het leven van de planeet in al zijn facetten beheerst. Renter Ka Rauw besluit het spel bij te wonen om er de koning te kunnen doden. Als we afgaan op ons eigen plezier of gevoelens van frustratie die we beleven op familiefeestjes waar gezelschapsspellen op tafel komen, dan vinden we misschien een verklaring voor de hoge waardering voor De Doder van Eriban. Renter Ka Rauw is een soort Karate Kid in space die het verhaal stuwt naar een barbaarse vorm van schaakspelen: de Barsamanspelen. Eigenlijk is het vooral deze moderne versie van de gladiatorenspelen die bij de lezers punten scoort. De sterkste wint, alle verliezers gaan eraan. De stripreeks Storm wint, de rest doet zijn best."
Aantal genomineerde albums van Don Lawrence: 12/313
Aantal genomineerde albums van Martin Lodewijk: 9/313

Tekenaar: Enki Bilal (= Enes Bilal) (Joegoslavië) • Uitgever: Oog & Blik • Eerste druk: 1998 • Uitvoering: HC, kleur
"Nike Hatzfeld werd in 1993, midden in de Joegoslavische burgeroorlog, gevonden naast het lijk van zijn vader. Een Franse journalist leverde hem af in het ziekenhuis en bij gebrek aan inspiratie werd Nike dan maar genoemd naar het schoenmerk van de dode soldaat die naast hem lag. Intussen schrijven we 2026, Nike is 33 en herinnert zich haarscherp de allereerste dagen na zijn geboorte, waar hij het bed deelde met Amir en Leyla, twee andere weeskinderen. Hij is vast van plan de twee terug te vinden, niet zozeer om het triootje van toen nog eens over te doen, maar om "hen voor altijd te beschermen". De dreiging van de Obscurantis Orde en de duistere plannen van de veelvuldig gekloonde Optus Warhole beloven echter roet in het eten te gooien." (geciteerd uit deze bespreking) Nikes zoektocht leidt hem onder meer langs Sarajevo, Belgrado en Parijs, respectievelijk de voormalige hoofdstad van Joegoslavië toen het nog niet door de burgeroorlog verscheurd raakte, Bilals geboortestad en tot slot zijn woonplaats wanneer hij er op negenjarige leeftijd naartoe verhuisde. In het eerste deel vertelt Bilal voornamelijk het verhaal van Nike. Oorspronkelijk bedoeld als trilogie maakte Bilal van De Slaap van het Monster, een sombere tetralogie (een vierluik) waarbij hij benadrukte dat het derde deel van zijn trilogie te veel pagina's telde om het in één album uit te werken.
Aantal genomineerde albums van Enki Bilal: 5/313

Tekenares: Ana Mirallès (Spanje) • Scenarist: Jean Dufaux (België) • Uitgever: Dargaud • Eerste druk: 2001 • Uitvoering: SC, kleur
"In Djinn worden twee verhalen verteld die zich afspelen op dezelfde plaats, maar in een verschillend tijdperk: Istanbul in het jaar 1912 en 1999. In 1999 gaat een jonge Engelse vrouw, Kim Nelson, op zoek naar haar roots. Haar grootmoeder Jade blijkt vlak voor de Eerste Wereldoorlog de favoriete vrouw geweest te zijn van sultan Murati. Om het spoor van haar grootmoeder terug te vinden, laat Kim zich onderdompelen in een cultuur die totaal verschilt van de hare. En denk nu niet aan een sluimerende sprookjes van Duizend-en-Eén-Nacht-sfeer van jewelste. De wereld van de harems wordt hier anders belicht en die wereld is niet netjes. Kims zoektocht brengt heel wat aan de oppervlakte. Zo is de sultan tijdens de Eerste Wereldoorlog ooit een vriendje geweest van de Duitsers zoals zovele politici in die tijd. Dat hij daarbij een oorlogsschat heeft vergaard, bestemd voor de Duitse ambassade maar nooit bij hen terecht gekomen, wekt de belangstelling op van enkele obscure individuen. Een reden te meer om Kim te volgen in de hoop de schat terug te vinden. Stukje bij beetje kan Kim de levensloop van Jade reconstrueren. En ergens tussen verleden en heden ontmoeten hun paden elkaar, op een plaats waar lust en verbittering heerst: de harem!" (geciteerd uit deze bespreking) Per nieuw deel weten Ana Mirallès en Jean Dufaux met hun exotische melange van sensualiteit, erotiek en een stevige zoektocht naar de waarheid meer lezerszieltjes te winnen. De warme aquarelinkleuring draagt bij aan de sfeer van het verhaal.
Aantal genomineerde albums van Ana Mirallès: 2/313
Aantal genomineerde albums van Jean Dufaux: 9/313

Auteur: Andreas Martens (Duitsland) • Uitgever: Lombard • Collectie: Verhalen en Legenden • Eerste druk: 1988 • Uitvoering: HC, kleur
Na twee albums vol kortverhalen over Rork, de vreemde witharige man, die al even vreemde avonturen beleefde, en een cliffhanger die zijn lot leek te bezegelen, vinden we hem verzwakt terug in het lange verhaal Het Kathedralenkerkhof. Daarmee pikte Andreas Martens na vier jaar de draad weer op en zette de schijnbaar afgesloten cyclus gewoon verder. Rork, ook wel de "avonturier der eeuwen" genoemd, kan maar een beperkt aantal keer tussen werelden reizen, een gave die van hem zo'n vreemde snuiter maken. Op het einde van Rork 2: Doorgangen deed hij dat een keer te veel. Wat volgt is een raadselachtig, meermaals naar David Lynch verwezen historie waarin Andreas ook met grafische mogelijkheden en afwijkende pagina-indelingen (de eerste en laatste plaat, de ontdekking van het kathedralenkerkhof in het Amazonewoud!) experimenteerde. Zijn eerste echte stripreeks vormde de basis voor een complex cluster van verschillende one-shots en stripreeksen waarover menig woord is geschreven: van diepgravende analyses tot veel te vergezocht geneuzel. Van de reeks Rork verschenen zes delen bij Lombard en een extra, speciaal deel bij Sherpa. Uit Rork kwamen twee spin-offs voort: Raffington Event met de detective die in deel 2 voorkomt en uiteraard Capricornus die in deel 5, dat zijn naam draagt, opduikt. Ook Arq sluit aan bij Rork. Nog dit: Capricornus lijkt in het Nederlands stopgezet te zijn na deel 10 in 2005. Een terugkeer in het Nederlands — en wel bij Lombard — is evenwel niet definitief uitgesloten. Er wordt namelijk onderzocht hoe de trouwe Capricornus-lezers (die uit commercieel oogpunt helaas met te weinig zijn) toch van een vertaald vervolg bediend kunnen worden. Het Kathedralenkerkhof blijft trouwens een van de allermoeilijkst te vinden Andreas-albums. Dat dan weer wel.
Aantal genomineerde albums van Andreas: 11/313

Auteur: Hugo Pratt (Italië) • Uitgever: Casterman • Collectie: Wordt Vervolgd Romans (1984) • Eerste druk: 1984 (SC), 2006 (HC) • Uitvoering: SC (1984), zwart-wit en HC (2006), kleur
Hugo Pratt bracht een deel van zijn jeugd door in de Noord-Afrikaanse koloniën (een gebied waartoe het huidige Somalië en Eritrea behoorden) die Italië toen nog had. Als ervaringsdeskundige weet hij van Corto in Ethiopië een album vol passie te maken. Passie voor het decor (met woestijnen als zeeën), voor de mensen, voor hun daden. Alvorens in Ethiopië te belanden (waarna nog een bezoek volgt in het door Duitsers ingepalmd gebied), doorkruist hij eerst nog Jemen, waar de Turken de plak zwaaien, en Somalië, waar de Engelsen de hoge toon voeren. Corto ontmoet er in 1918, in een nog steeds door de Eerste Wereldoorlog gedomineerd gebied, de kamelendrijver Cush die voor de vrijheid van zijn volk vecht. Met hem kan Corto heel wat gedachten delen. Ondanks hun tegenstellingen komt het tot een vriendschap waarin ze als gelijken tegenover elkaar staan. Corto ontmoet in Ethiopië ook magiër Shamaël waardoor een bovennatuurlijke zijde in de stripreeks zich meer en meer begint te manifesteren. Het personage Cush duikt later nog op in het eerste album van Pratts andere grote reeks, De Woestijnschorpioenen. Uit zijn mond vernemen we dat Corto verdween (zonder vermelding van zijn dood evenwel) in de Spaanse Burgeroorlog. De fascistische Italiaanse luitenant Stella en de Pool Koïnsky — in een bepaalde mate de spirituele zoon van Corto — aanhoren deze info.
Aantal genomineerde albums van Hugo Pratt: 17/313

Tekenaar: Rubèn Pellejero (Spanje) • Scenarist: Denis Lapière (België) • Uitgever: Dupuis • Collectie: Vrije Vlucht • Eerste druk: 2000 • Uitvoering: HC, kleur
Eerste volwaardige samenwerking van de Catalaan Rubèn Pellejero met de Waal Denis Lapière en wat voor een! Tussen hen in stond Pellejero's vrouw die het scenario van Lapière voor manlief vertaalde. Met verve, zo bleek. Dik aangezette penseellijnen en stemmige natuurkleuren leveren helder en intelligent in beeld gebrachte pagina's op. Blauwe Rook is een origineel liefdesverhaal, verteld door Laura die in de herberg waar ze werkt besluit haar sigaretten, met op elk daarvan een versregel, op te roken. Een reiziger herkent een van de verzen. Aan hem vertelt ze zijn verhaal. Over hoe ze "de weg van de dames", een weg die de gevangenis verbindt met een kazerne, waar de gevangenen gefolterd werden, aan de andere kant van het dal. Langs de kant van die weg hopen vrouwen hun opgepakte geliefden te zien, ook al is het maar een glimp van hen. Het volstaat om hen te sterken. Laura bekommerde zich om hen die geen vrouw hadden en meestal als eerste niet meer terug kwamen van de kazerne. Een wijle lang keek ze hen in de ogen om hen hoop te schenken. Zo raakte ze vijf jaar geleden op slag verliefd op Ludvik, een van de gevangenen. Van haar moeder had ze nochtans geleerd dat liefde niet bestond. Zij werd kort na de geboorte van Laura in de steek gelaten. Het eerste contact met de gevangene gebeurt via een sigaret. Zes sigaretten raken uitgewisseld. Laura krijgt ze allemaal terug na de politieke omwenteling in het niet nader genoemde Oostblokland en na de vrijlating van alle gevangenen. Alle zes sigaretten zijn beschreven met een versregel. Het komt tot een innige verhouding, maar over zijn gevangenschap vertelt hij niets, tot het tot een uitbarsting komt. Blauwe Rook is een nauwgezet geconstrueerd liefdesdrama waarvan een documentaire op Arte aan de grondslag lag. Daarin legde een vrouw een getuigenis af over de verdwijning van haar man in Argentinië. Vóór zijn verdwijning stak ze bij elke sigaret die ze zelf rookte er een op voor haar man. Sinds zijn verdwijning ging ze er onwillekeurig mee door.
Aantal genomineerde albums van Rubèn Pellejero: 4/313
Aantal genomineerde albums van Denis Lapière: 2/313

Tekenaar: Grzegorz Rosinski (Polen) • Scenarist: Jean Van Hamme (België) • Uitgever: Lombard • Eerste druk: 1985 • Uitvoering: SC (1985) en HC (1989), kleur
Een op het gezin van Thorgal na verlaten eiland, slechts twee personages en een zwijgzame jongen met groene haren. Meer is er niet nodig om een ultraspannende, psychologische thriller van een uitzonderlijk hoog kaliber te maken. In Alinoë komt Thorgal nauwelijks voor en dragen zoon Jolan en vrouwlief Aaricia de hoofdrol. Jolan wil erg graag een vriendje hebben om mee te spelen en bedenkt er dan maar een. Maar Jolan kent de draagwijdte van zijn eigen krachten nog niet. Het ingebeelde vriendje ontpopt zich tot een angstaanjagende, gevaarlijke vijand op een eiland waar Aaricia en Jolan niet af kunnen. Bovendien is Alinoë niet alleen. Het verhaal kent een hoog Stephen King-gehalte met een crescendo verlopende dreiging en de witte ogen van het creepy jongetje Alinoë doen denken aan de kinderen uit de film Village of the Damned. Maar in zijn oorspronkelijkheid is het vreemde Alinoë een mooi afgerond geheel, een one-shot zowaar, in een reeks van buitengewone klasse.
Aantal genomineerde albums van Grzegorz Rosinski Rosinski: 20/313
Aantal genomineerde albums van Jean Van Hamme: 13/313

Auteur: Joe Sacco (Malta/Verenigde Staten) • Uitgever: Xtra • Collectie: Xtra Graphic Novel • Eerste druk: 2005 • Uitvoering: SC, zwart-wit
De op Malta geboren Amerikaan Joe Sacco kan je een embedded stripjournalist noemen en om die reden is hij zo geliefd bij stripjournalisten. Hij maakt reportages in stripvorm over oorlogsgebieden. De nauwe betrokkenheid met de oorlogssituatie en de broeihaarden in het land dat hij bezoekt, is het resultaat van getuigenissen van betrokkenen en slachtoffers. Historische achtergronden vullen het verhaalconcept aan. Maar de extra aantrekkingskracht die van elke albumuitgave uitgaat, zit 'm in de verweving van persoonlijke anekdotes, indrukken en zijn gevoel voor (zwarte) humor. Het verblijf op de Westbank en Gaza dateren al van begin jaren 1990 tijdens de eerste intifada, het Israëlisch-Palestijnse conflict. Onder Palestijnen was het gevolg, een bijzonder intrigerend en boeiend gevolg. Aangrijpend ook, want niet alleen Sacco raakt bewogen door de getuigenissen die hij aanhoort. Als lezer sta je er ook dicht genoeg bij.
Aantal genomineerde albums van Joe Sacco: 2/313

Auteur: Michel Rabagliati (Canada) • Uitgever: Oog & Blik • Eerste druk: 2005 • Uitvoering: SC, zwart-wit
"In de zomer van 1979 is Paul een tiener zoals we die allemaal geweest zijn: rebels, slungelig, onzeker. Een zoekende puber dus. Het zit hem echt niet mee, want ook op school wil het niet echt vlotten. Daar komt verandering in als Paul een aangevraagde subsidie van 6.000 dollar krijgt toegewezen voor een kunstproject op school. Eindelijk iets boeiends waar hij al zijn energie in kwijt kan. Gedreven maakt Paul alle schetsen, organiseert en delegeert. Maar dan neemt de directie hem het project uit handen, met zijn desastreuze rapportcijfers als reden. Voor Paul is dit de druppel. Gedesillusioneerd verlaat hij met slaande deuren de school om er nooit meer terug te keren. Hij neemt een baantje bij een drukkerij aan. Eten, slapen, werken, ja, Paul heeft snel door waar het allemaal om draait als je volwassen wil zijn. Echt vrolijker wordt hij er niet van. Het telefoontje van Guy Cayer, een oude vriend, komt dan ook net op tijd. Guy Cayer organiseert in Val Morin een zomerkamp voor minderbedeelde kinderen. Een van de leiders heeft op het laatste ogenblik afgezegd. Guy ziet in Paul wel een geschikte vervanger. In het nauw gedreven hapt hij dadelijk toe. Zijn jobje in de drukkerij zegt hij vaarwel. Gepakt en gezakt vertrekt hij naar het zomerkamp. Het laat zich raden dat de tot dan wat introverte puber op kamp uit zichzelf zal breken. Het moederskindje zal voor de eerste keer volledig op zichzelf aangewezen zijn. Kortom, Val Morin zal Paul veranderen van onzekere jongen tot jongvolwassene. Michel Rabagliati maakt al van bij het begin van zijn carrière strips rond het personage Paul waarvan in het Engels meerdere albums verschenen (slechts twee ervan zijn door Oog & Blik vertaald: Pauls Vakantiebaantje en het veel mindere Paul op het Platteland). Ons niet gelaten want de manier waarop Rabagliati vertelt, is zeer herkenbaar. Ontwapenend, universeel, pakkend, grappig. Een rasverteller dus. De tekenstijl heeft veel weg van Dupuy en Berberian (de auteurs van Meneer Johan), maar is gewoon nog veel juister, explicieter ook." (geciteerd uit deze bespreking)
Aantal genomineerde albums van Michel Rabagliati: 1/313

Tekenaar: Don Lawrence (Engeland) • Scenarist: Martin Lodewijk (Nederland) • Uitgever: Oberon (1988), Big Balloon (1991), Don Lawrence Collection (2008) • Eerste druk: 1988 • Uitvoering: SC (1988, 1991, 2008) en HC (1988), kleur
Ook dit album dook al op in de Kanjers van Oranje op de achttiende stek. "De enige manier om de stad Halverwege te bereiken is door de Woestijn van de Monumenten. En dat kan enkel per trein. Storm, Nomad en Roodhaar vinden we terug op die trein. Bij het uitstappen keert Roodhaar op haar stappen terug om haar vergeten rugzak te halen. Op dat moment kapen de ontsnapte bandiet Boforce en haar trawanten Twello en Vanakker de trein. Roodhaar zit gevangen. De trein rijdt echter niet via dezelfde route terug zoals gebruikelijk, maar doorbreekt een grens en tjoekt een andere dimensie, de Wentelwereld, binnen. Terwijl Storm en Nomad de achtervolging inzetten om de op hol geslagen trein te stoppen, ontwikkelt zich aan boord van de trein een kat -en-muis-spel tussen Roodhaar enerzijds en Boforce en haar mannen anderzijds. Pandarve is al een universum dat bol staat van de fantasie met sf-garnituur, maar De Wentelwereld springt daar duidelijk uit. Achter de bakstenen muur schuilt een driegende, desolate en gevaarlijke wereld waarin een scenario met niettemin talloze filmverwijzingen rotsvast op de sporen voortdendert. Niet alleen de lezer heeft zich geamuseerd, maar duidelijk ook de auteurs Don Lawrence en Martin Lodewijk. Zij konden er een overdonderende hoeveelheid knipoogjes en verwijzingen in kwijt."
Aantal genomineerde albums van Don Lawrence: 12/313
Aantal genomineerde albums van Martin Lodewijk: 9/313