23
-Gilles de Geus 7: Willem de Zwijger


Wasjemenou? Willem de Zwijger, Gilles' indirecte chef, heeft een ernstige zenuwcrisis. Om deze crisis tot een einde te brengen raadt Desiderius, behandelend arts van de prins, hem aan naar Madrid te gaan. Daar heeft de prins in zijn jeugd wel eens een vakantie doorgebracht en daar ligt de oorzaak van dit onverwerkte trauma. Willem is echter in oorlog met Spanje en de reis voert hem dus naar het hol van de leeuw. Gilles gaat daarom mee om de prins tegen zichzelf en anderen te beschermen. Op de reis ontpopt de prins zich onder invloed van zijn geestesziekte onder meer als een vervaarlijke rovershoofdman, Le Big Mec genaamd. Een misverstand dat afwisselend wel en niet van pas komt voor het bonte gezelschap.
Vlaamse waardering: Lachen! De vergelijking met Asterix, ook zo'n alles hekelende strip, zal wel nooit overwaaien. Voor de grap knipoogt de beginscène naar de bekende ouverture van elk Asterix-album. Laten we eerlijk zijn: er zijn erger denkbare vergelijkingen. De auteurs Hanco Kolk en Peter de Wit moeten het zien als een compliment. Niettemin valt de lach-of-ik-schiet-aanpak in de smaak, zonder dat de auteurs een degelijke intrige uit het oog verliezen. Als er een kritiek voor handen is dat de humor te Nederlands is, laat ons dan emigreren naar het land en nooit meer bijkomen van het lachen.
Aantal genomineerde albums van Hanco Kolk: 14/354
Aantal genomineerde albums van Peter de Wit:
17/354
Weetjesparade: In 1992 ligt de stripreeks in coma. Het werken aan een reeks kortverhalen voor deel 6: Spionage (dat net zoals deel 2: Storm over Dubbelalbum geen enkele keer werd genoemd in de eindlijst van deze top) bevalt de auteurs wel, maar ze kunnen er amper een intrige in kwijt. Bovendien hebben ze andere dingen aan het hoofd: de befaamde achtdelige Teleac-cursus Strip- en Cartoontekenen bijvoorbeeld • Het winnen van de Nederlandse Stripschapprijs Beste Album voor deel 6 doet hun motivatie herwinnen • Een degelijke betaling voor het verhaal blijkt een probleem. De heren zouden enkel een plaatprijs krijgen voor publicatie in het Sjors en Sjimmie Stripblad omdat een albumpublicatie onzeker is. Het bedrag is te weinig om er energie in te stoppen. Elders moet geld gezocht worden • Uit pure noodzaak richten Hanco en Peter een paar jaar tevoren hun uitgeverij De Plaatjesmaker op. De grote Nederlandse uitgeverij Oberon (het latere Big Balloon) was namelijk aan een herstructurering toe en besloot een aantal reeksen te schrappen. De succesreeks Gilles de Geus was één van de slachtoffers. Ondanks de behoorlijke populariteit en kwaliteit van de reeks moesten ze op zoek naar een nieuwe uitgever • Een idee was om in te spelen op de tulpenmanie. In de 17de eeuw was er een hausse in tulpen. Het zou Gilles in het verhaal naar Japan kunnen brengen en sponsoring zou er kunnen komen van het Keukenhof, 's werelds grootste bloementuin in het Nederlandse Lisse. De totstandkoming van De Batavia gebeurde ook al op zo'n manier. Als de auteurs bij de directeur van het Keukenhof komen aanzetten met het voorstel, reageert hij enthousiast. Het bestuur van tuinders evenwel ziet er geen graten in. Het valt over pagina 26 van De Batavia waarin Gilles 10,5 keer "Verdomme" vloekt. Exit Keukenhof • Anderhalf jaar later blijft het Gilles in Japan-verhaal deemsteren. In Japan zijn ze dan net bezig met de Holland Village, een stukje nagebouwd Nederland als themapark, en stuiten de auteurs op informatie over Deshima, een Japanse handelshaven nabij Nagasaki waar in de 17de eeuw enkel Nederlanders mochten komen. De heren krijgen Japanse bezoekers uit het kantoor in Den Haag. Twaalf pagina's zijn er geschreven, maar het gaat niet door • Ondertussen priemen andere ideetjes: vijfhonderd jaar Amerika = Gilles in Amerika, Gilles in Nieuw-Amsterdam. Alles belandt op de achtergrond door Peters werkzaamheden aan Sigmund en De Familie Fortuin. Hanco is dan weer druk bezig met Meccano en een eventuele verfilming ervan • Uiteindelijk is Arboris bereid om het financiële gat te dichten. Inkter Guido Matena is wel een jaar lang buiten strijd door een peesontsteking, maar dat zou Hanco wel weer eens zelf doen. De verhaallijn is dat een overspannen Willem naar Japan zou gaan om er op een berg een wijze te ontmoeten die hem kan genezen. De bedoeling is dat het gezelschap twee jaar op een schip zou vertoeven, heen en terug om er van de wijze enkel te horen: "Stel je niet aan" • Volgens goed gebruik schrijven de heren de ruwe verhaallijn in een hotel. In dit geval ergens in Antwerpen. De sexy spionne 90-60-90 (gebaseerd op actrice Sherilyn Fenn) moet er per se in, maar ze valt nergens in het verhaal in te passen • Het idee met de zwaairobot is in Antwerpen bedacht. Later zou Hanco een foto tegenkomen van een echte zwaairobot van Filips de Tweede, dat wordt ingeschakeld als hij zich niet goed voelde of een aanval van gekte had • Het tekenen kan beginnen, maar het inkten valt tegen. Het is inmiddels al vier jaar geleden, Guido is nog steeds niet beschikbaar. Op pagina 11 geeft Hanco op en belandt Gilles in de koelkast. Bovendien tekent hij overdag Gilles en 's nachts Meccano • Een ghost-tekenaar moet soelaas brengen. Kees de Boer (Max Laadvermogen en scenarist van Het Felix Flux Museum) probeert het met een drietal stroken, maar dat is het niet helemaal. Kees wil er zijn eigen stijl in handhaven en bereidt zich voor op het hertekenen van de eerste pagina's, maar zijn enthousiasme mindert snel. Het resultaat doet ook de auteurs in het haar krabben en er wordt na een paar maanden een punt achter gezet • In december 1994 is Guido opnieuw beschikbaar. Er komt eindelijk schot in de zaak en het verloopt allemaal snel en vlot • Dit is het eerste album in de reeks dat met behulp van de computer is ingekleurd door Wilma Leenders, de echtgenote van Kees de Boer • Last ondervindt het duo met het herdertje op pagina 17. De suggestieve houding van herder + schaap in prent 2 kan nog net door de beugel bij de hoofdredactie van Sjors en Sjimmie Stripblad — "Hij draagt gewoon een schaap. Niks aan de hand verder" —, maar een paar plaatjes verder zou de herder zijn gasten op een klaarliggend schaap trakteren en dat kunnen de auteurs minder bijdehand uitleggen • Hanco en Peter zijn coscenaristen wat praktisch betekent dat ze samen het verhaal bedenken, Hanco de spanningsboog en de intrige in de gaten houdt en Peter met extra grappen komt aanzetten • In 1996, het jaar waarin dit album verschijnt, ontvangt Hanco Kolk de Stripschapprijs voor zijn gehele œuvre • Het album verschijnt in 2006 ook als 95ste deel in de stripcollectie van Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg en haalt daarmee wellicht degrootste oplage van een Gilles de Geus-album ooit. Hanco zou zelf geijverd hebben voor een opname in de collectie • Gilles spreek je op zijn Hollands uit als [giel-les] • Van dit album verschijnt in 1996 ook een Dossier-editie in hardcover met een extra katern van zestien pagina's over de bovenvermelde ontstaansgeschiedenis van het album.

D A T A S H E E T
Tekenaar:
Hanco Kolk
Scenarist:
Hanco Kolk /
Peter de Wit
Uitgever:
Arboris
Eerste druk:
1996
Uitvoering:
SC, kleur
HC, kleur