26 |
-Shane
1: De Meedogenloze Keizerin |
|
Wasjemenou?
Shane is een huurling en een volleerd krijgsman. Na vele
omzwervingen heeft deze robuuste en reislustige vechtjas
zich uiteindelijk bij Etienne de Blois aangesloten, rechterhand
van koning Hendrik I van Engeland, wiens
erfgenaam onlangs is omgekomen. De vorst, die haast heeft
een opvolger aan te wijzen, roept zijn dochter Matilda bij
zich. Ze is niet ongevoelig voor de charmes van Etienne,
die troonopvolger hoopt te worden. Maar de jonge prinses
is het doelwit van geheimzinnige aanslagen.
Vlaamse waardering:
In Shane herkennen we overduidelijk de trekken van een Brad
Pitt uit de film Legends of the Fall (1994).
Maar speelt dit mee in de eindbeoordeling van Paul
Tengs albums? Shane 1 is alleszins zijn
hoogst genoteerde album, vóór onder andere
Libertair Intermezzo (plaats 61), De Oneven
Orde 1 (plaats 65), Delgadito 2: Herinnering aan
een Rebel (plaats 157) en daartussenin en daarna nog
wat losse albums, ook van Shane. Meelezende Nederlanders
moeten weten dat Vlamingen het nogal hebben voor strips
die zich in historische tijdperken afspelen, met de middeleeuwen
op kop. Dat bleek al uit de BelgenTop
50. Shane is een mooie exponent
in het genre. Afgerond in een cyclus van vijf delen bovendien.
Waar wacht je nog op? Op
strips die nog hoger scoren?
Aantal genomineerde albums
van Paul Teng: 10/354
Aantal genomineerde
albums van Jean-François Di Giorgio: 5/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Paul Teng
Scenarist:
Jean-François Di Giorgio
Uitgever:
Le Lombard
Eerste druk:
1998
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
27 |
-Gilles
de Geus 9: 90-60-90 |
|
Wasjemenou?
Nadat de beeldschone geheimagent 90-60-90 voor de neus van
Leo topuitvinder Cornelis Drebbel ontvoert, wordt Leo aangeklaagd
voor landverraad. Het geklungel van Lumeij om als Leo's
advocaat op te treden doet hem meer kwaad dan goed. Tijd
dus voor Gilles om dieper speurwerk te verrichten naar deze
mysterieuze ontvoering voordat het te laat is. Wat wil 90-60-90
van Drebbel, maar vooral: zal Gilles een methode vinden
om de charmes van deze Spaanse schone te weerstaan?
Vlaamse waardering:
Allereerst dit: het uiterlijk van de schone spionne 90-60-90
is gebaseerd op de looks van actrice Sherilyn Fenn,
kijk maar eens op deze
pagina. Voilà, daar kan je weer eens mee uitpakken
op één of ander familiefeestje. Gilles
de Geus is zonder twijfel één van de
grappigste reeksen uit Nederland. Gilles en zijn geuzenbroeders
doen hun deel om hun vaderland te behoeden voor de snode
Spanjaarden onder leiding van de vuige hertog van Alva.
Ondanks de onhandigheid van de waardeloze admiraal Lumeij
slagen ze er dikwijls in om de Spanjaarden steken toe te
dienen. Het belangrijkste voor de lezer is de niet te stoppen
fanfare van knipogen, situatiehumor, visuele grapjes, woordspelingen
en zowat alle andere vormen van humor. Laat het dan nog
een geconstrueerd verhaal niet in de weg staan en de toppositie
is compleet. 90-60-90, een dikke tien!
Aantal genomineerde albums
van Hanco Kolk: 14/354
Aantal genomineerde albums van Peter de Wit:
17/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Hanco Kolk
Scenarist:
Hanco Kolk /
Peter de Wit
Uitgever:
Silvester
Eerste druk:
2003
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
|
Wasjemenou?
De voorgeschiedenis van het blonde jongetje Sjors leidt
naar het jaar 1902 waarin Buster Brown, een ondeugend
jochie, in de Amerikaanse kranten verschijnt en uitgroeit
tot een ontzettend beroemde stripheld. Buster Brown
is de voorloper van Perry Winkle and his Rinkeydinks
(Perry wordt opgevoed door zijn zuster Winnie) in 1922 door
Martin Branner. In 1930 verschijnt in de
kinderbijlage van het weekblad Panorama de vertaling
onder de titel Sjors, Voorzitter van de Rebellenclub.
Als de Amerikaanse versie Winnie meer op de voorgrond brengt,
wordt de serie onbruikbaar voor de Nederlandse jeugdbijlage.
Vanaf 1938 neemt Frans Pïet daarom
als eerste Nederlandse tekenaar de tekenhonneurs waar, zet
Sjors op Nederlandse bodem en brengt hem in ontmoeting met
het negerjongetje Jimmy (later Sjimmie genoemd). In 1969
neemt Jan Kruis de strip over, in 1971
gevolgd door Jan Steeman. In 1975 legt
Eppo-redactielid Martin Lodewijk
de basis voor de moderne Sjors en Sjimmie als éénpaginagagreeks,
getekend door Robert van der Kroft met
Patty Klein als eerste scenariste. Jan
van Die en Wilbert Plijnaar nemen
een jaar later de taak van haar over en houden het vele
jaren vol. In 1988 komt de strip in handen van een Spaanse
tekenstudio om meer kortverhalen te kunnen leveren voor
het dan nieuwe Sjors en Sjimmie Stripblad.
Vlaamse waardering:
Godsamme! Albums hadden we nog zo gezegd. Punten van inzenders
die enkel reeksen nomineren, vloeien steevast naar het door
andere hoogst genoteerde album. In dit geval lagen de samengetelde
punten van de reeksvermeldingen hoger dan gelijk welk ander
genomineerd album. Dat noopt ons tot bovenstaand geschiedenislesje.
Vandaag kennen en waarderen we Sjors en Sjimmie
als een stoute gagreeks met een kolonel en Sally als huisgenoten,
maar waarvan de familiebanden onduidelijk zijn op het eerste
zicht, tweede zicht en tot op welk zicht nog? Hoewel de
kolonel, een veteraan, zich inzet voor het ijveren naar
een goede opvoeding voor zijn belhamels, rausdouwers, brokkenmakers,
plaaggeesten, doerakken, donderstenen en nog zo'n lot omschrijvingen,
is ondank zijn loon. Eigenlijk horen de blonde en de zwarte
thuis in een verbeteringsgesticht want de kolonel en Sally
kunnen de opvoeding niet aan. Maar in dat gesticht zou er
alle humor wellicht uitgeslagen worden. Laat maar zo.
Aantal genomineerde albums
van Sjors en Sjimmie: 8/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
diverse auteurs
Scenarist:
diverse auteurs
Uitgever:
diverse uitgeverijen
Eerste albumverschijning:
1936
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
29 |
-Flo
1: De Dagelijkse Beslommeringen |
|
Wasjemenou?
Zestig min of meer autobiografische dagboekstripjes, geplukt
van de populaire webstripsite www.doyouknowlfo.nl.
Vlaamse waardering:
In maart 2006 krijgt de jonge Nederlandse tekenaar Floor
de Goede de VPRO Debuutprijs,
een belangrijke Nederlandse stripprijs waar 1.000 euro aan
is gekoppeld. Hij wint deze eer dankzij dit eerste deeltje
dat een selectie is van zijn dagboekstripjes van Flo's website.
Een immense vrolijkheid en een happy smile vallen
je te beurt na een bezoekje aan zijn site, ook al kampt
Flo soms met de kleine en grote zorgen van elke dag. Want
soms is de hele wereld tegen je als je gsm het niet doet,
de deadline nadert, het weer tegenzit en je de beelden van
het Eurovisiesongfestival niet uit je hoofd krijgt.
Een verhuizing naar Amsterdam is een rode draad. Het samenleven
met vaste vriend Bas is wel eens onderhevig aan gekende
problemen, maar als koppel slaan ze zich er verstandig doorheen.
Uit de strip blijkt dat Bas de nuchtere, zelfzekere, zelfstandige
tegenpool is van Flo. Flo's reacties zijn dikwijls naïef
kinderlijk, maar altijd ontwapenend. In feite is het beledigend
voor een volwassen vent, maar Flo vinden we schattig. Die
kolenzwarte dierenoogjes doen het 'm vooral. De strips van
Flo verschijnen bij de Antwerpse uitgeverij Bries.
Daar heb je de extra Vlaamse connectie.
Aantal genomineerde albums
van Floor de Goede: 1/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Floor de Goede
Scenarist:
Floor de Goede
Uitgever:
Bries
Eerste druk:
2005
Uitvoering:
SC, zwart-wit |
|
|
30 |
-Storm
20: De Von Neumann-Machine |
|
Wasjemenou?
Moeder Pandarve heeft opnieuw een opdracht voor Storm. De
laatste miljoen jaar houdt zij zich bezig met het oplossen
van het laatste theorema van Fermat, een
wiskundig probleem dat veel wetenschappers slapeloze nachten
bezorgt. Daardoor kan zij zich niet goed concentreren op
het oplossen van een veel groter probleem... een reusachtige
asteroïde die met grote snelheid op Pandarve afkoerst.
Aan Storm en zijn vrienden de taak om het gevaar te keren.
Geholpen door Rak*el en een paar van haar makkers, maar
ook Marduk, zijn gardisten en Moeder Pandarve reizen Storm
en zijn vrienden achterna met hun zelfgemaakte ruimteschip
in het multiversum. Ze komen achter een geheim van de planeet
pandarve.
Vlaamse waardering:
Aan Martin Lodewijks gedweep met wiskundige
formules hebben wij, wiskundige analfabeten, een broertje
dood. Maar Don Lawrence moet zich meermaals
geamuseerd hebben met het brengen van knipoogjes. Op vraag
van Lawrence last Lodewijk een westernpassage in aan het
begin van het verhaal. Verschillende cameo's zijn er te
bespeuren: het haastige witte konijn uit Alice in Wonderland,
Agent 327 op een affiche, Storm in Clint Eastwood-outfit
uit de spaghettiwestern The Good, the Bad and the Ugly
(1966), John Wayne, de voormalige Britse
premier Margaret Thatcher en zelfs de auteurs
themselves in een plaatje als filmregisseur en
script boy. Het is een aardigheidje als voorbode
voor het ware verhaal, dat dan nog maar de eersteliung is
een 'formuletrilogie'. Maar ook Lodewijk brengt zijn aandeel
knipogen in het verhaal, bijvoorbeeld met de literaire verwijzing
naar de hel van Dante. En als we dan ook
nog eens plaat 17 erbij halen waaruit de Vlaamse rockgroep
dEUS een uitsnede maakt voor de cd-hoes
van Pocket Revolution (2005) — zonder Kuifje-raket
evenwel — , dan hebben we met alle middelen een uiteenzetting
over het theorama van Fermat vermeden.
Aantal genomineerde albums
van Don Lawrence: 18/354
Aantal genomineerde
albums van Martin Lodewijk: 37/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Don Lawrence
(= Donald Southam Lawrence)
Scenarist:
Martin Lodewijk
Uitgever:
Uitgave Big Balloon b.v.
Eerste druk:
1992
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
31 |
-Toen
We van de Duitsers Verloren |
|
Wasjemenou?
In 1974, de dag na de jammerlijke nederlaag van de Nederlanders
tegen de West-Duitsers op de finale van het wereldkampioenschap,
lopen de knapen Jonas en Daan elkaar tegen het lijf. Ze
kennen elkaar van de lagere school. Veel van hun respectievelijke
vrienden zijn op vakantie en ze trekken met elkaar op. Kattenkwaad,
het uitbreiden van een verzameling pijpenkoppen, het beluisteren
van cassettenbandjes en een kennismaking van elkaars territorium
houdt hen bezig. Evenals de dramatische verdwijning van
Heleentje Donkers op wie Jonas een oogje heeft.
Vlaamse waardering:
In veel nostalgische albums maakt namedropping
onderdeel uit van een sfeerschepping en een tijdbepaling.
Guido van Driel laat onder andere de namen
vallen van de muziekgroepen Mud en Pink
Floyd, voetballers Cruijff, Krol
en Beckenbauer en het tv-programma AVRO's
Toppop. Vlaming Conz doet ongeveer
hetzelfde in De Tweede Kus dat in 2005 van start
gaat als eerste deel van een trilogie. Maar Conz durft allicht
niet het pedofiliethema aan te raken. De gevolgen van dit
drama doorbreken de zomerse verveeldheid in dit album. Van
Driels eigenzinnige teken- en schilderstijl stelt een geloofwaardig
beeld voor van een Nederlandse woonwijk met iets verderop
een appartementsblok. Sociale verschillen zijn legio, maar
bepalen niet de voortgang van het verhaal. Het belanrgijkste
wederkerend thema van de strip geeft jou als Vlaming een
onvervalste pesttip. Als een Nederlander jou nog eens uitmaakt
voor "domme Belg", antwoord dan gevat "Wereldkampioenschap
1974, West-Duistland - Nederland: 2-1". Zie hem dan
eens huilen.
Aantal genomineerde albums
van Guido van Driel: 4/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Guido van Driel
Scenarist:
Guido van Driel
Uitgever:
Oog & Blik/
De Harmonie
Eerste druk:
2002
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
32 |
-Alles
en Iedereen in Duizend-en-Een-Tekeningen |
|
Wasjemenou?
Derde reuzepaperback met maar liefst 1001 cartoons over
lief en leed, literatuur en seks.
Vlaamse waardering:
Deze dikke verzamelbundel verschijnt in 2005 ter gelegenheid
van Peter van Straatens zeventigste verjaardag.
Tegelijk is het een ruime best of van de laatste
jaren. Vlaamse lezers kennen van Straatens werk hoogstwaarschijnlijk
uit Humo, waarin hij de mannelijke lezersgroep
doet twijfelen aan zijn seksuele prestaties in de cartoonreeks
Doe Ik het Goed? Sterke vrouwen en sullige mannen
vertonen de grootste sier in de geportretteerde wereld van
de krassige knar. In de hoogopgeleide klasse hebben de heertjes
en dametjes genoeg besognes die ook andere klasses tot gegrinnik
doet overgaan. Deze ene verzamelbundel is veeleer een signaalvermelding
in het rijke œuvre van de tekenaar. Het gaat 'm om
een bekroning van 's mans cartoons in het algemeen, niet
zozeer om één enkel album. Met 1001 opeenvolgende
cartoons telt echter de waarschuwing: met mate te gebruiken!
Bij een onafgebroken leesbeurt zou je bij pakweg nummer
367 de gedachte bekruipen: "Nog 634 te gaan."
Tijdig wegleggen en opnieuw oppikken is de boodschap.
Aantal genomineerde albums
van Peter van Straaten: 5/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Peter van Straaten
Scenarist:
Peter van Straaten
Uitgever:
De Harmonie
Eerste druk:
2005
Uitvoering:
SC, zwart-wit |
|
|
|
Wasjemenou?
Op wat Latijnse tekstbanden na een geheel tekstloze verzameling
van acht hoofdstukken over een nonnenklooster in een boze,
demonische buitenwereld.
Vlaamse waardering:
Zelfs de betere Franse vakpers ziet dit album zitten. Marcel
Ruijters' verbeelding wordt er geroemd. Ook zijn
humoristische pasticheaanpak van de middeleeuwse iconografie
oogst bijval. Meneer Ruijters confronteert ons impliciet
met het schilderwerk van Jeroen Bosch (met
name De Tuin der Lusten - 1504-1505), vooral te
merken in zijn monsters. Maar de uitvoering is in een paar
verhalen zorgvuldig schatplichtig aan de contrastrijke houtgravures
uit de vervlogen middeleeuwen. Wellicht Ruijters' internationaal
meest aansprekende werk tot nu toe en alleszins zijn hoogst
genoteerde album in deze top. De nonnetjes (Ruijters' afrekening
met het neerdrukkende Nederlandse protestantisme?) zijn
tegelijk lijdende voorwerpen — met stigmawonden als
hoogst te behalen eer — als ondernemende overlevenden
in een wereld die nog net niet tenonder is gegaan na Het
Laatste Oordeel.
Aantal genomineerde albums
van Marcel Ruijters: 3/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Marcel Ruijters
Scenarist:
Marcel Ruijters
Uitgever:
Oog & Blik
Eerste druk:
2005
Uitvoering:
SC, zwart-wit |
|
|
34 |
-De
Familie Doorzon 2: Geloof, Hopen Liefde |
|
Wasjemenou?
Neerlands populairste disfunctionele stripfamilie. In de
hoofdrollen: pa John Doorzon, een naar christelijke (en
bijgevolg zakelijke) zegening ijverende, cynische en intolerante
verlichtingsadviseur; ma Mieke, een in dit album nog occasioneel
overspelige harde tante en een latere feministe; dochter
Doortje, een manzieke betweetster; zoon Tonnie, een homoseksuele
sportverslaafde; zoon Ronnie, een criminiele godfather in
de dop en uiteraard de blonde, wulpse buurvrouw "Buuv".
Vlaamse waardering:
Als tegengewicht voor het soms burgerlijke Jan,
Jans en de Kinderen kan dit tellen, deze baaneffener
voor de Flodder-films. Onder het occasionele duo-pseudoniem
Prutswerk schrijven en tekenen Gerrit
de Jager en Wim Stevenhagen samen
de eerste paar albums alvorens na een boedelscheiding de
Jager met de latere bestseller gaat lopen. De man is er
rijk mee geworden. Sinds 1980 verschijnt de gagreeks in
Nieuwe Revu, zo'n beetje de Nederlandse variant
op P-magazine. Het taboedoorbrekende en voorzichtig
controversiële imago (alles kon, alles mocht) heeft
het doorheen de jaren wat verloren, mede door de uitverkoop
in een stortvloed reclamestrips en -tekeningen, talloze
verzamelbundels en een trein van commerciële wagons.
Of hoe een familie aso's alsnog wordt opgenomen in de grote
Nederlandse familie.
Aantal genomineerde albums
van Gerrit de Jager: 12/354
Aantal genomineerde
albums van Wim Stevenhagen: 1/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Gerrit de Jager/
Wim Stevenhagen
Scenarist:
Gerrit de Jager/
Wim Stevenhagen
Uitgever:
Espee
Eerste druk:
1982
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
35 |
-Nicky
Saxx 1: Bedrog/Vergiffenis |
|
Wasjemenou?
Nicky Saxx en Elja Steiner zijn twee detectives. In het
verhaal Bedrog moet het duo een in Bolivia door
vrijheidsstrijders ontvoerde erfgenaam opsporen. De zaak
blijkt echter een valstrik om wraak te nemen op Nicky Saxx.
In het verhaal Vergiffenis onderzoekt het duo de
moord op een vriendin van de tante van Elja.
Vlaamse waardering:
Fabuleus zwart-wit-tekenwerk in de beste realistische pulptraditie
van Amerikaanse grootmeesters als Alex Raymond,
Milton Caniff en min of meer Will
Eisner. Maar hoe meer je Minck Oosterveers
tekenstijl met deze namen vergelijkt, hoe meer oneer je
de tekenaar aandoet. Met trouwe kompaan Willem Ritstier
(samen hebben ze Claudia Brücken, Zodiak, Jack
Pott, Rick Rolluik en nog meer op hun gezamenlijk cv)
verkent hij in Nicky Saxx de crossover borders
tussen Brits Agatha Christie-flegma, maar
dan sexier, en de avontuurlijke Amerikaanse krantenstrip
uit de glansperiode van de jaren dertig tot vijftig. Mocht
je dit pas lezen in het jaar 2060: we hebben het over de
twintigste eeuw.
Aantal genomineerde albums
van Minck Oosterveer: 9/354
Aantal genomineerde
albums van Willem Ritstier: 12/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Minck Oosterveer
Scenarist:
Willem Ritstier
Uitgever:
Uitgeverij Boumaar
Eerste druk:
2003
Uitvoering:
SC, zwart-wit |
|
|
36 |
-Jan,
Jans en de Kinderen 1 |
|
Wasjemenou?
Eerste bundeling gags van een oerdegelijk Nederlands gezinnetje
met traditionele huisdieren (een kat en een hond), maar
waarin Jan zich als huisvader en man dikwijls laat vloeren
door zijn drie vrouwen, zijn echtgenote Jans en de twee
dochters Karlijn (de oudste) en Catootje (de jongste).
Vlaamse waardering:
Ook Vlaamse lezers kennen Jan, Jans en de Kinderen
uit het veelgelezen vrouwenblad Libelle (wekelijks
drie miljoen lezers). Een steeds aanwezige merchandisingmachine
vanaf 1970, de eerste publicatie in Libelle, en
een succesvolle tv-reeks waarin Jan Kruis voorleest
uit eigen werk helpen een flinke hand mee in de bekendheid
van de gagreeks. Hoewel de gagreeks lijkt opgebouwd uit
ruime aandacht voor de 'gesjellige' familiesfeer, familiewaarden
en het huisje-boompje-beestje-fenomeen, schuwt Jan Kruis
het taboe of het dikwijls moeilijk bespreekbare allerminst.
De Libelle- en albumlezers raken in de loop van
de jaren vertrouwd met bijvoorbeeld een BOM-vrouw, een bewust
ongehuwde moeder, het feminisme in opmars en integratie.
Kruis smokkelt tot zijn pensioen in 1998 (Studio
Kruis neemt vanaf dan de wekelijkse gagtoevloed
over) het bijbrengen van sociale waarden binnen in zijn
strips en in het populaire Nederlandse beeldverhaal.
Aantal genomineerde albums
van Jan Kruis: 4/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Jan Kruis
Scenarist:
Jan Kruis
Uitgever:
Joop Wiggers Produkties
Eerste druk:
1972
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
37 |
-Franka
9: Moordende Concurrentie |
|
Wasjemenou?
Franka is op vakantie in Bretagne. In Parijs legt de dodelijk
vermoeide, armzalige, maar getalenteerde modeontwerpster
Laura Lava de laatste hand aan een valse Yves Saint
Laurent-blouse. Zij wordt bespioneerd in al haar
doen en laten. Modemadam Maude nodigt haar later uit voor
een party om Laura een job als ontwerpster aan te bieden.
Maar Laura geeft niet toe aan ideeënjatter Maude. Een
"nee" staat niet in het woordenboek van madame
Maude en ze wil Laura straffen. Na een falikante fotoshooting
in Bretagne kruisen Laura en Franka elkaars pad. Franka
helpt Laura een handje als pas- en fotomodel. Maar de mannetje
svan madame Maude liggen op de loer.
Vlaamse waardering:
Henk Kuijpers heeft zijn knappe kop Franka
in zowat elk milieu laten dartelen waar design en creativiteit
mee is gemoeid. In dit album ontbindt Kuijpers zijn creatieve
lusten in de modewereld. Het zal je niet opvallen, maar
eigenlijk is dit album een ingenieuze montage van twee verschillende
commerciële strips die de tekenaar al in 1983 aanvatte
onder de titel Het Halssnoer. Laura Lava is trouwens
een personage dat al voorkomt in een ander vetbetaald reclamestripje,
De Saboteur (in album gegoten in Franka 6:
Het Monster van de Moerplaat uit 1982). Dit album is
kleurrijk, kent grootse decors en fantasievolle kostuums,
is flitsend in beeld gebracht en op pagina 31 doen de twee
naakte meiden Laura en Franka samen in bed ons twijfelen
aan de heterogeaardheid van La Franka. Of het doet
ons toch tenminste fantaseren.
Aantal genomineerde albums
van Henk Kuijpers: 15/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Henk Kuijpers
Scenarist:
Henk Kuijpers
Uitgever:
Uitgave Big Balloon b.v.
Eerste druk:
1990
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
38 |
-Franka
10: Gangsterfilm |
|
Wasjemenou?
Franka ontmoet de filmactrice Gloria Gold in bizarre omstandigheden.
Gloria vraagt haar hulp want "ze" willen haar
vermoorden. De actrice denkt verkeerdelijk dat Franka, die
eventjes inspringt voor een vriendin, een politieagente
is. Gloria wordt inderdaad achterna gezeten, maar samen
met Franka verschalkt ze de snoodaards. Maar vertelt Gloria
eigenlijk wel de waarheid? Wat is er precies aan de hand?
Franka raakt nauw betrokken als haar vriendin Marilia ontvoerd
wordt.
Vlaamse waardering:
Kuijpers' uitgelezen kans om de bijdehante
Franka in contact te brengen met de filmwereld. Hollywood
in Nederland. Glamour, intriges, gangsters en diva's. Fijne
elementen om designmatig mee uit te kunnen pakken. Kuijpers
leeft zich opnieuw ten volle uit in het tekenen van (film)decors,
fantastisch uitgewerkte billboards en reclamepanelen. Met
liefde voor de cinema en het betere B-genre. Maar Franka
is duidelijk een A-reeks.
Aantal genomineerde albums
van Henk Kuijpers: 15/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Henk Kuijpers
Scenarist:
Henk Kuijpers
Uitgever:
Big Balloon
Eerste druk:
1992
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
|
Wasjemenou?
167 pagina's tellende 'stripbrief' van stripmaker/illustrator
Peter Pontiac aan zijn in 1978 spoorloos
verdwenen vader op Curaçao. Zijn vader was tijdens
de Tweede wereldoorlog een sympathisant van de nazi's en
een SS-journalist aan het oostfront. Hij zat er na de oorlog
vijf jaar voor in de gevangenis. In deze autobiografische
en uitvoerig gedocumenteerde strip worstelt Pontiac met
de vragen: "waarom fascist?" en" waarom vermist?"
Vlaamse waardering:
De titel voor dit album rijpt wanneer Pontiac Art
Spiegelmans Maus lettert, trouwens een
niet weg te denken vergelijkend verhaal met Kraut.
Het verhaal zit al in zijn hoofd vanaf het moment dat zijn
vader verdwijnt. Will Eisner moedigt 'm
aan nadat Pontiac hem over de plannen van dit boek vertelde
via een brief. Documentatie genoeg aan de hand van gedichten,
brieven en andere documenten van zijn vader. Toch wordt
het eerder een emotionele reconstructie, een "bedevaart"
volgens een interview met auteur/illustrator Pontiac. Het
zal je maar overkomen: een nazi in de familie, die dan nog
verdwijnt zonder klinkende antwoorden na te laten. Hoe spring
je daarmee om? Fascinerend, boeiend, inzichtrijk met een
onnavolgbare grafische koppigheid, zo kenschetsend voor
Pontiacs carrière. Kraut is een belangrijk
hoogtepunt. In 2005 verschijnt een aanvullende herdruk met
35 pagina's "nagekomen berichten" met brieven
van lezers die zijn vader nog hebben gekend en extra documentatiemateriaal,
journalistieke stukken vooral, van zijn vader zelf.
Aantal genomineerde albums
van Peter Pontiac: 2/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Peter Pontiac
(Peter Pollmann)
Scenarist:
Peter Pontiac
(Peter Pollmann)
Uitgever:
Podium
Eerste druk:
2000
Uitvoering:
SC, zwart-wit |
|
|
40 |
-Franka
11: De Vlucht van de Atlantis |
|
Wasjemenou?
Op een hete zomerdag besluit Franka om naar Zandvoort te
reizen, lekker surfen. Op de radio is net te horen dat de
schatrijke reder Magnum Ax is overleden. In Zandvoort moet
Franka schuilen voor een plots opkomend onweer. Ze zoekt
beschutting in de duinen in een huis dat de vorm heeft van
een schip. Ze vindt er een indringster die de erfgename
blijkt te zijn van Magnum Ax. Het huis is het eigendom van
Ax. De reder liet in 1956 de grootste vliegboot aller tijden
bouwen, de Atlantis. Op een dag verdwijnt de vliegboot met
aan boord een ware kunstschat, de inzet van een bitsige
erfenisstrijd tussen Ax' kleindochter en weduwe Victoria
Vulcan Ax, een topmodel.
Vlaamse waardering:
Franka's vijfde avontuur waarin een vliegboot een belangrijke
rol speelt, toch een stokpaardje van Henk Kuijpers.
Zijn liefde voor techniek, architectuur, kunst, voer-, vlieg-
en vaartuigen komt tot volle uiting in het tekenen van scheepswerven,
excentrieke villa's, het ontwerp van de Atlantis en het
scheppen van sculpturen, schilderijen, fresco's en andere
kunstvoorwerpen. Dit alles overgoten met de exotische toets
van de Puertoricaanse setting en het tropische eilandje
Saint Solo. En tussen dat alles heen laveert een pronte
Franka zich om haar elfde grote belevenis te beleven.
Aantal genomineerde albums
van Henk Kuijpers: 15/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Henk Kuijpers
Scenarist:
Henk Kuijpers
Uitgever:
Big Balloon
Eerste druk:
1993
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
41 |
-Agent
327 Dossier 19: De Vlucht van Vroeger |
|
Wasjemenou?
De jonge jaren van Agent 327 en in hoge mate die van zijn
chef. Henk IJzerbroots eerste opdracht als geheim agent
in de vroege jaren van de wederopbouw. Hij moet de verdwenen
staatsgeheimen opsnorren. De zoektocht brengt hem in het
naoorlogse Berlijn en tegenover de Duitse spionne Dritta
Reich.
Vlaamse waardering:
Als een Kuifje in Berlijn (let op Agent 327's kledij!) manœuvreert
Neerlands bekendste geheim agent zich in de plooien van
de naoorlogse Nederlandse en Duitse geschiedenis. Dit is
op moment van schrijven het recentste nummer in de reeks
en volgens het Nederlandse stripinformatietijdschrift Stripschrift
ook het Stripmonument van 2005, de beste
strip van 2005. Ook in dit verhaal gaan heel wat typisch
Nederlandse actuele en historische situaties en feiten verloren
aan Vlaamse lezers, maar zij halen zich op aan de documentatiedrang
van Martin Lodewijk (alleen jammer van
het luie gebruik van foto's), het humorgehalte, de toffe
tekenstijl, de talloze knipoogjes — die dan weer wel
vaak te begrijpen zijn —, de frisse aanpak van het
verhaal en de oerdegelijke verhaalstructuur. Spontaan werk
van een vakman.
Aantal genomineerde
albums van Martin Lodewijk: 37/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Martin Lodewijk
Scenarist:
Martin Lodewijk
Uitgever:
Uitgeverij L
Eerste druk:
2005
Uitvoering:
SC en HC, kleur |
|
|
42 |
-Bud
Broadway 1: De Weg naar Java |
|
Wasjemenou?
Avontuurlijke en exotische, klassieke krantenstrip met tekst
onder de plaatjes. Het speelt zich aanvankelijk af in het
Hollywood van de jaren dertig. Bud Broadway is een aanmodderende
stand-up comedian, maar laat zich meedrijven in een intrige
waar de maffia de aanstoker van is.
Vlaamse waardering:
Eerst en vooral dit: we zijn er nog steeds niet uit of we
dit album hadden mogen opnemen. We vermoeden namelijk fraude
door iets te vaak opvallend hoge noteringen van dit eerste
deel van Bud Broadway. We geven het album het voordeel
van de twijfel. Het valt anders toevallig (bis!) wel in
het nadeel uit van January Jones 1: Dodenrit naar Monte-Carlo
van dezelfde tekenaar dat dus net niet de top-49 haalt.
January Jones is een knappe reeks over een pilote in de
jaren dertig dat in vertaling verscheen in Frankrijk, Duitsland,
Finland, Noorwegen, Denemarken, Spanje en Portugal. Het
in Nederland nog populairder geworden Bud Broadway
loopt niet in voorpublicatie in een Vlaamse krant. We kennen
het enkel door de albumpublicaties die Boumaar
start in 2002.. Het verhaal zelf liep in Algemeen Dagblad
van 14 december 1995 tot 13 juni 1996 . Eric Heuvel
verzaakt niet aan zijn Klare Lijn. Op vraag van
de Nederlandse krant Algemeen Dagblad maakt hij
van Bud Broadway een ouderwetse tekststrip waarvan
bij onze noorderburen een grote traditie bestaat dankzij
bijvoorbeeld Heer Bommel en Tom Poes en Eric
de Noorman.
Aantal genomineerde albums
van Eric Heuvel: 11/354
|
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Eric Heuvel
Scenarist:
Eric Heuvel
Uitgever:
Boumaar Uitgaven
Eerste druk:
2002
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
|
Wasjemenou?
Jeroen zoekt bij zijn oma op zolder naar spullen voor Koninginnedag.
Tussen alle rommel vindt hij de oorlogsplakboeken van oma.
Hij hoort dat er tijdens de Tweede Wereldoorlog in zijn
familie dingen zijn gebeurd waarover altijd gezwegen is.
Als hij daarna op 4 mei de dodenherdenking meemaakt, doet
hij een schokkende ontdekking...
Vlaamse waardering:
Eigenlijk is dit een educatief album in samenwerking met
de Anne Frank Stichting en Verzetsmuseum
Friesland, maar dan wel op een verstandig verhalende
manier aangebracht zodat het educatieve element allerminst
stoort. Verhalen over de Tweede Wereldoorlog hebben altijd
al goed gescoord, hetzij in film-, documentaire-, roman-
en dus ook in stripvorm. De Ontdekking gaat voor
een flink deel over Nederland in de Tweede Wereldoorlog.
Grafisch dik oké door de Klare Lijn-tekeningen van
Eric Heuvel, die toch nauw verwant zijn
aan Hergé. Het voorlopige magnum
opus en een prijswinnende strip van Heuvel, een voormalig
docent geschiedenis.
Aantal genomineerde albums
van Eric Heuvel: 11/354
|
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Eric Heuvel
Scenarist:
Eric Heuvel
Uitgever:
Big Balloon Publishers
Eerste druk:
2003
Uitvoering:
HC, kleur |
|
|
44 |
-Storm
12: De Zeven van Aromater |
|
Wasjemenou?
Wanneer Storm, Roodhaar en Nomad in de havenstad Aromater
aankomen wil een rijke koopman Roodhaar van Storm kopen.
In het tweegevecht dat daarop volgt, grijpt Storm naar een
zwaard dat is vastgehecht in de stenen rand van een fontein.
Hierdoor wordt hij als een held bejegend en naar het hof
van de eeuwige prins gebracht. Daar krijgt hij een glas
met het bloed van Pandarve aangeboden dat hem verandert
in de zevende en laatst benodigde vechter van Aromater.
De zeven vechters moeten een voor de eeuwige prins levensnoodzakelijk
breinkoraal heroveren van diens broer. De zeven vechters
moeten zeven tegenstanders bekampen. Roodhaar en Nomad volgen
Storm, die door de transformatie zijn identiteit en geheugen
verliest.
Vlaamse waardering:
Alle Storm-albums, op één na, geschreven
door een Nederlandse scenarist zijn genomineerd. Storm
is dankzij deze nominaties en de uiteindelijke topposities
alvast de populairste sf-reeks. De stroomlijning van het
Pandarve-universum, waarin Storm en zijn gezellen bewegen,
getuigt van een optimale en prettige samenwerking tussen
de Britse tekenaar/schilder Don Lawrence
en Martin Lodewijk.
Aantal genomineerde albums
van Don Lawrence: 18/354
Aantal genomineerde
albums van Martin Lodewijk: 37/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Don Lawrence
(= Donald Southam Lawrence)
Scenarist:
Martin Lodewijk
Uitgever:
Uitgeverij Oberon b.v.
Eerste druk:
1984
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
45 |
-Franka
2: Het Meesterwerk |
|
Wasjemenou?
Benedenbuurman en schilder Rafaël Reghenboogh heeft
een schilderij verkocht en wil graag de auto van Franka
lenen om het werk af te leveren. Op een afspraakje achteraf
komt hij niet opdagen. Er brandt echter licht in zijn appartement
en Franka wil hem aan de tand voelen. Hij doet niet open,
maar Franka houdt voet bij stuk en dringt de woning binnen.
Daar wordt ze neergeslagen. Bij het achtervolgen van de
belager wordt ze aangereden op haar fiets en belandt in
de gracht. Ze wordt gered door zieneres Furora, die op een
woonboont huisvest en haar achteraf helpt te herinneren
wat er precies is gebeurd. Ze wil het fijne van de zaak
weten en trekt op onderzoek naar het landelijke Luttel en
raakt verzeild in een zaak van kunstvervalsing.
Vlaamse waardering:
Terwijl de springerige Franka in het eerste album Het
Misdaadmuseum nog een veredelde figurante is, vertolkt
ze vanaf deel 2 kordaat de hoofdrol. Ook het karakter van
een misdaaverhaal evolueert naar een avonturenstrip. Franka
viel na de voorpublicatie in het Nederlandse stripweekblad
PEP dus duidelijk in de smaak. De exotische Furora
is sindsdien een vast personage van de cast waar Franka
al eens een beroep op kan doen.
Aantal genomineerde albums
van Henk Kuijpers: 15/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Henk Kuijpers
Scenarist:
Henk Kuijpers
Uitgever:
Uitgeverij Oberon b.v.
Eerste druk:
1978
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
46 |
-Sigmund
Tweede Sessie |
|
Wasjemenou?
160 stroken van de sarcastische Sigmund, de kleine psychiater
met het ooglapje. Dit album is een selectie uit de Nederlandse
krant De Volkskrant van 10 oktober 1994 tot 22
juni 1995. Naast een aantal vaak voorkomende patiënten
is er onder andere ook actuele aandacht voor Sinterklaas,
kerstmis, junkies, overstromingen, Ajax
en piercings.
Vlaamse waardering:
Het hoogst genoteerde Sigmund-album. Deel 1 vinden
we terug op stek 231, deel 3 op 274. Hoewel verschillende
grappen ondertussen zijn achterhaald of exclusief Nederlands
gebonden, geniet dit album blijkbaar de voorkeur. Sigmund
was toen nog wat milder, behulpzamer en minder zwartgallig.
Wat wil je ook, als je sindsdien honderden weirdo's, freaks
en psychopaten over de vloer hebt gekregen? Sigmund
staat sinds een aantal jaren dagelijks in de Vlaamse krant
De Morgen en bereikt zo het Vlaamse publiek.
Aantal genomineerde albums
van Peter de Wit: 17/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Peter de Wit
Scenarist:
Peter de Wit
Uitgever:
De Plaatjesmaker
Eerste druk:
1995
Uitvoering:
SC, zwart-wit |
|
|
47 |
-Franka
7: De Tanden van de Draak |
|
Wasjemenou?
Eerste deel van het tweeluik De Tanden van de Draak/De
Ondergang van de Donderdraak. Franka zoekt een afsluiter
voor haar duikcilinders, maar stuit in een kleine uitdragerij
op een vreemd voorwerp, naar haar idee een benen heggenschaar.
Zij kocht evenwel de mysterieuze Yai-Tsu van Chantanfu waar
een Chinese de halve wereld voor heeft rondgereisd. Tot
elke prijs wil zij het voorwerp bemachtigen. Maar Franka
bijt van zich af en voert zelf een onderzoek naar de geheimen
van het voorwerp. Ze klopt aan bij de wantrouwige paleontologe
Ava Aadelaar. Uiteindelijk trekken ze er samen op uit. De
tocht leidt het duo naar onder andere Londen, Venetië
en Manilla.
Vlaamse waardering:
De verhalen van de pientere meid Franka staan in dit tweeluik
bol van het avontuur dat haar leidt van hot naar haar. Dit
verhaal kan je lezen in een stevig tweeluik waarvan het
tweede deel, De Ondergang van de Donderdraak, geëindigd
is op nummer 101. Klassiek geworteld in de beste traditie
van de Franco-Belgische School die floreerde in de weekbladen
Robbedoes en Kuifje waar Henk
Kuijpers graag mee dweept. De voortgang van het
verhaal in De Tanden van de Draak wordt anders
wel verzwaard door lange flashbacks vol lijdzame historiek
over de Yai-Tsu van Chantanfu.
Aantal genomineerde albums
van Henk Kuijpers: 15/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Henk Kuijpers
Scenarist:
Henk Kuijpers
Uitgever:
Uitgeverij Oberon b.v.
Eerste druk:
1984
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
48 |
-De
Indianen-Reeks 3: De Gezellen van het Kwaad |
|
Wasjemenou?
Derde deel van Kresses nobele poging om
de geschiedenis van de Noord-Amerikaanse indianen in beeld
te brengen. Een eerste onprettige ontmoeting met de Spaanse
conquistadores is achter de rug. De Apachenstam de Faraons,
over wie Kresse het verhaal vertelt, hebben kennisgemaakt
met de "donderstok", maar daar is geen boog en
pijl tegen opgewassen. Hulp krijgt een jonge Keresho-krijger
van een "harige man", een mestizo, het kind van
een Spanjaard en een indiaanse. Hij heeft de indiaan net
leren paardrijden.
Vlaamse waardering:
Ondanks Kresses internationale vertalingen van deze reeks
(uitgebracht in elf landen!), kwam het grote succes er niet
voor zijn nimmer afgewerkte (hij overleed tijdens het half
afgewerkte tiende deel) De Indianen-Reeks. Nochtans
wordt de reeks hoog ingeschat dankzij de verzorgde, afgewerkte
tekeningen, het realisme van een klassiek topniveau en de
deftige inkleuring. Waardering is er ook voor Kresses betrokken
bewogenheid. Het vomrt de basis voor dit meeslepende epos
over een indianenstam die geconfronteerd wordt met de gewelddadige
opmars van de westerse, blanke veroveraars.
Aantal genomineerde albums
van Hans G. Kresse: 24/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Hans G. Kresse
(Hans Georg Kresse)
Scenarist:
Hans G. Kresse
(Hans Georg Kresse)
Uitgever:
Casterman
Eerste druk:
1974
Uitvoering:
SC, kleur |
|
|
49 |
-Moesashi
(Integrale Uitgave) |
|
Wasjemenou?
Eigenzinnige bewerking van romanschrijver Eiji Josjikawa
over de Japanse samoerai Moesashi. Bij aanvang van het verhaal
heet Moesashi nog Takezo en moordt en plundert hij in kleine
dorpjes. Wanneer hij ingerekend wordt door ene Takoean die
hem een louterende straf laat ondergaan, wordt Takezo Moesashi
en leeft hij voor eer en respect. Zo ontmoet hij Kodjiro,
een andere samoerai. Deze ontmoeting loopt uiteindelijk
uit op een duel tussen beide. Veel meer dan deze enkele
zinnetjes is er niet nodig om het verhaal samen te vatten.
Vlaamse waardering:
Na dik twaalf jaar bracht uitgeverij Sherpa
de complete trilogie Moesashi van Bert
van der Meij opnieuw onder de aandacht door in
december 2005 met een integrale editie uit te pakken. Niet
onopgemerkt want voor vele fijnproevers, of toch voor voldoende
deelnemers, betekende het een herkansing. Onze medewerker
Marc Bastijns omschreef Moesashi
als volgt: "Een ingewikkelde plot was niet van der
Meijs eerste bedoeling. In Moesashi tekent hij
echter pure sfeer en emotie. De Japanse beleving van eer
en schuld staat op het voorplan. De auteur kiest resoluut
voor een minimum aan tekst en een maximum aan beeldbetekenis.
Moesashi vereist dan ook een aandachtige lezer
die zich laat opslorpen door de indringende vertelstijl
van van der Meij. (...) Van der Meijs primitieve
maar oh zo mooie tekeningen staan nog steeds overeind als
een potige villa."
Aantal genomineerde albums
van Bert van der Meij: 4/354 |
D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Bert van der Meij
Scenarist:
Bert van der Meij
Uitgever:
Sherpa
Collectie:
Sherpa+-Reeks
(deel 1, 2 en 3)
Eerste druk:
1991 (deel 1)
1992 (deel 2)
1993 (deel 3)
2005 (Integrale Uitgave)
Uitvoering:
SC, zwart-wit |
|
|
|