LARGO WINCH 1

De Erfgenaam
D A T A S H E E T
Tekenaar:
Philippe Francq
Scenarist:
Jean Van Hamme
Uitgever:
Dupuis
Collectie:
Spotlight
Eerste druk: 1990
Oorspronkelijke titel:
Largo Winch 1: L'Heritier
Uitvoering:
SC en HC, kleur
Plot: Nerio Winch, de schatrijke Amerikaanse zakenman met Joeslavische roots en eigenaar van Groep W, de grootste groep multinationals ooit door één man bestuurd, wordt brutaal vermoord door een corrupte directeur van één van zijn bedrijven. Maar Nerio heeft een erfgenaam, een geadopteerde zoon: de 26-jarige Joegoslaaf Largo Winclzav, een wees. Van de ene dag op de andere erft hij een imperium van 562 bedrijven met filialen die actief zijn in 57 landen en werk verschaffen aan 400.000 medewerkers. Alle bedrijven zijn onderverdeeld in elf groepen die een gezamenlijke omzet halen van 44 miljard dollar, een abstract bedrag. Niemand aan de top wist dat Nerio een erfgenaam had. Largo is hun nieuwe baas. Maar op dat moment zit Largo in een gevangenis in Istanboel op beschuldiging van een moord die hij niet heeft gepleegd.
Topwaardering: Seks, geld, actie,... Tja, een combinatie dat er niet om liegt als je de resultaten van verkoop en waardering bij elkaar optelt.
Aantal genomineerde albums van Francq: 5/404
Aantal genomineerde albums van Van Hamme: 40/404
 
Van Hamme werkt elf jaar lang voor de grote multinationals: eerst bij US Steel en daarna bij Philips. Hij zou al vroeg kunnen gaan rentenieren met het beheren van zijn aandelenportefeuille, maar vertelt liever verhalen • In 1966 ontmoet Van Hamme dankzij zijn verloofde één van de grote tekenaars van het weekblad Kuifje van de eerste generatie, Paul Cuvelier waarvoor hij Epoxy en de twee laatste verhalen van Corentin zou schrijven. Zijn verloofde is een model van de schilder/tekenaar Cuvelier • De naam van het vrouwelijke personage Epoxy verwijst naar een baanbrekend polymeer van US Steel • In 1975 is hij verantwoordelijke van Philips België. Mexico is de volgende halte, maar da's ver verwijderd van de Franstalige uitgevers • Op 1 april 1976 neemt Van Hamme ontslag en wil voltijds scenarist/schrijver worden. Het eerste jaar verdient hij 3.700 euro aan auteursrechten. Van mei tot september 1976 schrijft hij zijn eerste roman — en nu zijn we er: Largo Winch en de Groep W. Hij stuurt het verhaal naar tien uitgevers en blijft hen bestoken met brieven. Ze antwoorden allemaal. Zes uitgevers reageren positief. Er verschijnen drie Largo Winch-romans die een verkochte oplage bereiken van zevenduizend tot elfduizend exemplaren, niet slecht maar onvoldoende om van te leven • Zes jaar na het eerste deel van XIII bewerkt Van Hamme zijn oude romans voor tekenaar Philippe Francq die hem om een scenario vraagt • Francq heeft op dat moment namelijk problemen met zijn scenarist Delvaux met wie hij twee albums van Léo Tomasini maakt voor Dargaud in 1988 en 1989 • Uitgeverij Dupuis neemt een risico door de oplage van het eerste deel van Largo Winch vast te leggen op 52.000 Franstalige exemplaren en 16.700 Nederlandstalige exemplaren. Dankzij de nodige promotie en het creëren van een hype (bedankt, promotieafdeling van Dupuis!) profiteert het eerste deel van het succes van XIII. De naam Van Hamme op de cover doet de rest • Het commerciële succes van Winch stijgt zienderogen. De oplage van Van Hammes gouden drievuldigheid, waarvan in 2004 elk een nieuw deel verschijnt, bedraagt 450.000 exemplaren (XIII deel 16) en 280.000 (Thorgal 28). Largo Winch 13 doet beter met 530.000 exemplaren • Naast Léo Tomasini is Francq de tekenaar van Vrouwen en Steden waarvan twee albums verschijnen op scenario van Bob de Groot in 1987 en 1988 bij uitgeverij Dargaud • De covers van een herdruk van de drie Winch-romans zijn getekend door Dany voor wie Van Hamme Avontuur Zonder Helden en 20 Jaar Later schrijft • Uit de reeks Largo Winch wordt een tv-serie gepuurd. Speciaal voor de tv-reeks krijgt Winch de vrouwelijke lijfwacht Joy. Van Hamme is er zo enthousiast over dat hij haar graag in de stripserie wil schrijven. De 26-delige reeks is geen succes en wordt gestaakt na één seizoen • Francq start zijn carrière bij de Studio's Hergé waar hij Bob De Moor grote diensten bewijst voor het uitwerken van de decors van de eerste tien pagina's van een album van Cori de Scheepsjongen en het inkten van het volledige album • De auteursrechten van Largo Winch maken het voor Francq mogelijk om een villa te kopen in de Provence. Zijn arm breekt hij tijdens het opknappen van de villa. Het ongelukje maakt hem maandenlang werkonbekwaam en stelt de release van een jaarlijkse nieuwe Winch voor een jaar uit • Ook Van Hamme plukt de vruchten van zijn auteursrechten. Het Franse economische magazine Challenges berekent in het novembernummer van 2005 het volgende: al zeker 25 miljoen exemplaren van zijn gezamenlijke reeksen vlogen over de toonbank, goed voor zo'n één miljoen euro inkomsten... per jaar! Maar zoals je al wist, schroeft Van Hamme zijn stripproductie terug. Zijn inkomsten zijn reeds verlaagd naar 800.000 euro per jaar. 't Is nog genoeg om de boodschappen en den elektriek te kunnen betalen. Het zal hem worst wezen want wat hij ervoor in de plaats wint, zo zegt hij, is een kostbaar goed: tijd! • Net zoals Jean Dufaux heeft Jean Van Hamme een buitenverblijf aan de kust. Ze hebben elk een appartement in Knokke • Francq houdt duidelijk van flitsende actie en snelle voertuigen. Zelf heeft hij een diploma van helikopterpiloot, een hobby van hem.