Stripspeciaalzaak.be > Robert en Bertrand

Samenvatting
Nummer 17 (nog in het ziekenhuis) laat Robert en Bertrand opsporen, omdat Omar in Egypte tijdens archeologische opgravingen iets belangrijks heeft gevonden. Omar stuurde geld en Nummer 17 heeft alles voor de vagebonden geregeld. In Egypte zijn ze de gasten van Omar. Hij heeft het graf van de door de god Anubis vervloekte farao Amothep gevonden. Het kamp van de archeologen wordt belaagd door Ismaël, leider van een bende woestijnrovers, die zich vermomt als jakhalzengod Anubis. Het ongeschonden graf van Amothep wordt blootgelegd. De gravers zijn bang voor de vloek van Anubis, de beschermer der doden. In het kamp worden steeds meer mensen ziek en de gravers gaan ervandoor. Ismaël werkt samen met weduwe Farida uit een naburig dorp. Omar betrapt hen en vlucht naar het kamp. Na waarschuwingen van Robert en Bertrand gaat hij hulp halen. De zwervers verdedigen het graf tegen de woestijnrovers tot Omar en de woestijnpolitie komen opdagen. Farida wordt door dokter Carterson als bacteriedraagster (doodsbode) ontmaskerd. Zij vlucht met Ismaël naar een vissersdorp. Ze wil dat hij Omar en diens echtgenote Lydia vermoordt; in ruil daarvoor zal ze met hem trouwen. Een hiertoe meegenomen bom ontploft voortijdig door een fout, waarbij Ismaël om het leven komt. Farida blijkt Evelyn Nacarvon, die toch niet omgekomen is in deel 59, Gevaarlijke Mummies. Ze vertrok naar Egypte, trouwde, waarna haar man snel stierf. De dokter kwam erachter dat zij een bacteriedraagster was, waarop zij hem vermoordde. Ze wilde wederom uit jaloezie wraak nemen op Omar en Lydia. Oorzaak dat ze bacteriedraagster was waren de “uitstralingen van de krachtbron” onder de piramides (deel 59), die bacteriën zodanig muteerden dat ze dodelijk werden. Als femme fatale spande ze Ismaël voor haar karretje. Uiteindelijk moet ze alles met de dood bekopen.

Thema
Opgraving faraograf en poging tot grafroof. Los vervolg op deel 59.

Het faraograf (pagina 10, prent 6).

Locatie
Antwerpen, passagiersschip, Egypte (Caïro, woestijn, dorp en vissersdorp).

Periode
Enkele maanden, klein half jaar na deel 59. Dus 1897 of later.

Vermomming
Evelyn Nacarvon als Farida. Ismaël als de god Anubis.

Redding
Robert en Bertrand halen een gevluchte geestelijk gestoorde bejaarde vrouw uit het riool en dragen haar over onder de hoede van twee katholieke nonnen, die in het gesticht werken waaruit de vrouw ontsnapte.

Bijzonderheden

Voor het eerst komen er katholieke nonnen voor in een album uit de reeks. De enige keer dat een pastoor voorkomt, is in album 44, De Witte Wolf.
Op pagina 2 verblijven Robert en Bertrand in een nachtasiel voor daklozen in Antwerpen. Het lijkt in tegenspraak met het verbod op landlopen, maar je zou kunnen redeneren dat er daklozen zijn die wel werk hebben, maar geen dak boven het hoofd.
Op pagina 5, prent 4, beweert Hussein dat Amothep tweeduizend jaar geleden over Egypte heerste. Terugrekenend vanuit 1897 was toen de Ptolemaeïsche dynastie aan de macht (ongeveer 323 tot 30 vóór Christus). De farao’s uit deze dynastie heetten allen Ptolemaeus of Cleopatra.(1) Waarschijnlijk wordt tweeduizend jaar vóór Christus bedoeld.
Farao Amothep heeft nooit bestaan. Wie wel geleefd hebben, zijn de farao’s Amenhotep (Amenophis) I, II, III en IV. De laatste noemde zichzelf Achnaton. Zij heersten tijdens het Nieuwe Rijk (ongeveer 1550 tot 1070 vóór Christus) en maakten allen deel uit van de achttiende dynastie (1539 tot 1292 vóór Christus).(2)
Opmerkelijk is dat gelovige islamieten, onder wie Hussein, toch ook in een vloek geloven van een oud-Egyptische, ‘heidense’ godheid (pagina’s 5, 9 tot 13).

Ook de islamitische Mustafa gelooft in heidense goden (pagina 11, strook 1).

De blauwogige Farida (Pagina 16, prent 11).

De naam van dokter Carterson is gebaseerd op Howard Carter (1874-1939), de Britse archeoloog die op 4 november 1922 het nagenoeg ongeschonden graf van farao Toetanchamon ontdekte en op 16 februari 1923 de grafkamer opende. De hele strip is uiteraard geïnspireerd door die vondst. Aan het eind van het album staan twee pagina’s uitleg over Toetanchamon en de vondst van diens graf.
Het blijft een wonder dat de blauwogige Farida niet herkend werd als West-Europese vrouw.
Een doodsbode is iemand die de dood aankondigt. Farida/Evelyn is een bacteriedraagster, die ziekmakende bacteriën bij zich draagt en bijgevolg andere mensen besmet die hierdoor veelal overlijden. Zeer actueel in 2020, 2021 en 2022 met de coronaviruspandemie, hoewel corona een virus betreft en geen bacteriële infectie.
De dode bedelares, waarmee Evelyn de kleding verwisselde (pagina 27, prenten 8 en 9), is de verdwenen Jozefien waarvan op pagina 1 (prenten 6, 7 en 9) sprake is.

NOTEN