|
|
|
Samenvatting
|
Het diadeem van gravin Ilse doet middeleeuws, De Rode Ridder-achtig, aan (pagina 17, prent 4). |
Robert en Bertrand verhinderen samen met een pastoor dat Rozemarijn Stippenlift door woedende boeren wordt gemolesteerd. Rozemarijn is op het spoor van de Witte Wolf, de overleden kluizenaar Fernand Stols, die samen met wolven in de wouden aan de Belgisch-Duitse grens woonde. Ze komen in aanraking met graaf en gravin von Hobsfeld. Zij was weduwe en moeder van de jongen Helmund, die jaren geleden verdween tijdens een rit met de arrenslee. Onderwijl komt er een stroper om het leven op het landgoed. Verder zijn er door de foto’s van Rozemarijn aanwijzingen van een lopende gestalte bij water. Dat blijkt uiteraard Helmund te zijn, die opgevoed is door Stols. De graaf huwde Ilse voor haar geld, maar kon daar niet bij zolang haar zoon leefde. Daarom gaf hij zijn boswachter Gommaar en de Duitse stroper Hans Fröder opdracht de jongen te ontvoeren en te vermoorden. Fröder liet de jongen achter, maar bracht hem niet om het leven. Fernand Stols vond hem en voedde hem op. De graaf verraadt zichzelf en wordt door Nummer 17 gearresteerd. Rozemarijn maakt de reportage van haar leven.
Thema
Misdaad: ontvoering, afpersing, moord. Wolfsjongen. |
Locatie
Belgisch-Duitse grensstreek, nog vóór de kantons Eupen, Malmédy en Sankt-Vith werden toegevoegd. Dat was in 1920, na de Eerste Wereldoorlog en het Verdrag van Versailles.
Periode
In elk geval de eerste helft van de negentiende eeuw, hoogstwaarschijnlijk vóór 1840, toen wolven nog in groter getale voorkwamen in België. Op pagina 27 is zelfs sprake van een roedel (hier "horde") wilde wolven. Zie ook deel 23, Het Spookhuis, en deel 29, De Wolvenhoeve.
|
De wolf is nog lang niet uitgeroeid (pagina 27, prent 1). |
Vermomming
Hans Fröder als gemaskerde.
Redding
Het drietal ontzet persfotografe Rozemarijn Stippenlift (pagina's 2, 3), die belaagd wordt door woedende landbouwers.
Bijzonderheden
- De commentaar leverende slak is weer aanwezig, en wel op pagina 5.
- Het verhaal is duidelijk gebaseerd op het verhaal van Victor, een ongeveer tienjarige jongen die in het jaar 1798 werd gevonden in een bos in het Franse departement Aveyron. Hij groeide op in isolement van de bewoonde wereld. Toen jagers hem vonden, kon hij niet spreken, lezen of schrijven en ook niet rechtop lopen. Robert is hiervan op de hoogte en doet het verhaal uit de doeken aan Bertrand en Rozemarijn (pagina 27). De Franse regisseur François Truffaut (1932-1984) maakte er in 1970 een speelfilm over: L’Enfant Sauvage.
|
- De Witte Wolf is duidelijk ook geïnspireerd door het sprookje van Sneeuwwitje, te weten het kind dat door een jager, hier boswachter, en een ingehuurde kracht moet worden omgebracht. Ook ditmaal kan de beoogde dader het niet over zijn hart krijgen.
- Verder is er een overeenkomst met Bessy. Ronny, de vriend van haar baasje Andy, werd opgevoed door wapitiherten. Met name de muts van Helmund lijkt sterk op die van Ronny.
|
Links: Bessy deel 7, Wapiti Canyon (1955), pagina 15, prent 12. Midden: Helmund in Robert en Bertrand, pagina 16, prent 6. Rechts: De Rode Ridder deel 15, De Zwarte Wolvin (1963). |
- Een duidelijke parallel is er ook met De Rode Ridder deel 15, De Zwarte Wolvin uit 1963. Hierin werd weesmeisje Karin, dochter van een slotheer en diens echtgenote, opgevoed door de goedaardige heks Gonda. Zij leerde het kind vele zaken betreffende natuur en magie, maar bovendien om wolven aan haar wil te onderwerpen en aan te voeren. Evenals Helmund neemt het tienermeisje aan het eind van het album afscheid van de roedel wolven, ook hier "horde" genoemd.
- Voor het eerst komt een Rooms-katholieke geestelijke voor, een pastoor op de pagina’s 3 en 4.
- Kwade genii zijn weer eens Duitsers. Zowel graaf von Hobsfeld als de stroper die hem afperste.
- Boswachter Gommaar is een echte woesteling, waarin Bertrand zijn meester moet erkennen. Nummer 17, aanvankelijk ook kansloos lijkend, weet hem echter met een beengreep te overmeesteren (pagina’s 13, 14).
- Soortgelijke thematiek komt nog een keer voor in de reeks, en wel in deel 95, Het Wolvejong.
|
|