PAGINA 35
ROBBEDOES EN IJZERLIJM

riendelijk en voornaam, maar ook geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Zo manifesteerde IJzerlijm zich al tijdens haar eerste optreden in De Hoorn van de Neushoorn. Op deze pagina vind je de evolutie van haar personage door de reeks heen: van een halve jongen over babe Sofie en een verliefde Robbedoes tot een smakkerd van jewelste...



Eerst krijg je van ons een verklaring voor haar naam. In het Frans heet IJzerlijm Seccotine. Seccotine is een oud merk van vislijm dat in Frankrijk werd verkocht in tubes of potten. De lijm met een herkenbare, scherpe geur gaf ijzersterke resultaten en het merk was heel bekend, in die mate zelfs dat Seccotine net zoals de merknamen Kodak voor fototoestellen of Ping Pong voor tafeltennis synoniem stond voor sterke lijm. De term werd ook gegeven aan iemand die zich plakkerig gedraagt, net zoals IJzerlijm op de huid kan zitten van Robbedoes en Kwabbernoot dus.
In reclamecampagnes hoorde bij de merknaam de baseline "Colle même le fer" (kleeft zelfs ijzer). We rest our case.



De Hoorn van de Neushoorn (1952-1953) is het verhaal waarin IJzerlijm zich voor het eerst laat zien. Over vrouwen in de strip in deze periode kunnen we nog wat kwijt.
De Franse commissie die waakte over alle jeugdliteratuur zorgde ervoor dat uitgeverijen en redacties zelfcensuur toepasten zodat ze al bij voorbaat konden ingrijpen. Die permanente blik over de schouder frustreerde de auteurs natuurlijk. Vrouwelijke personages moesten ofwel een dikke parodie van een vrouw zijn of iemand met haast androgyne trekken zonder een geprononceerde borstwelving. Uitgevers deinsden er daarom niet voor terug om jurken langer te maken en waar nodig té ronde vormen platter te maken. Yvan Delporte, de meest legendarische hoofdredacteur van Robbedoes, begon zijn carrière als retoucheur en was belast om onder meer deze verbeteringswerken te verrichten.




Maar Franquin zou Franquin niet zijn als hij van dit personage niet een keiharde tante zou maken. Genoemd naar sterke lijm bijt ze zich in een onderwerp én stevig van zich af. Vooral Kwabbernoot, haar collega en ook concurrent bij hetzelfde blad Humo waarvoor ze allebei werken, moet het ontgelden.
In het begin van het verhaal wordt een artikel van Kwabbernoot geweigerd wegens "afgezaagd!", "saai!" en "om in slaap te vallen!" De uitgeverij laat tevens weten dat ze een "parel van een verslaggever" hebben aangeworven waarbij de vergelijking wel eens noodlottig zou kunnen uitvallen voor Kwabbernoots carrière. Net daarom wil hij inbreken in supermarkt Galerijbazar voor een spraakmakende reportage... waar hij IJzerlijm tegenkomt.
En Robbedoes blijft bij dit alles redelijk onbewogen...



Toch koestert IJzerlijm enige sympathie voor de twee "jongens". Ze zitten nu eenmaal in hetzelfde professionele schuitje. Op het einde van het verhaal beslist ze om over de gezondheid van de twee te waken. Ze heeft in hun plaats hutten gereserveerd op het schip dat hen van Afrika terug naar huis brengt en ziet erop toe dat ze hun medicijnen nemen. Op het schip verbiedt ze een ingeduffelde Kwabbernoot naar de bar te gaan om er whisky te drinken. Kwabbernoot kan het niet meer aanhoren. Robbedoes denkt er het zijne van, maar de lezer weet niet wat.



Maar als het erop aankomt, volgt IJzerlijm haar neus voor een aardige reportage. Nog steeds in hetzelfde verhaal De Hoorn van de Neushoorn kiekt ze onder de neus van de kersverse eigenaars van een Tarbot met turbinetractie de wagen met haar poederdoosje. Kwabbernoot houdt er klassieke ideeën over de vrouw op na, maar Robbedoes heeft haar door.

En zo krijgen we een uitgebreid beeld van het personage IJzerlijm die in de volgende verhalen toch nog weet te verrassen.



In De Dictator en de Paddestoel (1953-1954) heeft ze een bijrol van belang. Ze doet wat ze kan om de in het leger van Wiebeling geïnfiltreerde Robbedoes en Kwabbernoot bijstand te verlenen. Dat ze duidelijk niet opdaagt als er met de vingers wordt geknipt, ondervinden de twee heren meermaals. IJzerlijm is ondernemend, doktert plannetjes uit, neemt initiatieven à volonté en kan nog vliegen ook! Als Robbedoes op dat laatste met verrassing reageert, is de jonge blondine fier en een tikkeltje neerbuigend. "Wel wis en waarachtig, jongeman" is een repliek waarbij Robbedoes niet eens doorheeft dat hij op zijn plaats wordt gezet. Het bewijs is er: IJzerlijm kan iets meer dan een man. In het Frans luidt de uitspraak trouwens: "Mais parfaitement, monsieur!" De vertaling klinkt toch net iets stouter.



IJzerlijm besluit niet mee te gaan met Robbedoes en Kwabbernoot en kondigt aan dat ze nog een tijdje in Palombië blijft om "wonderlijke reportages over dat leger" te maken. Voorzag Franquin nu al dat ze met een heel andere reportage striplezers zou verwonderen?



Drie jaar later is IJzerlijm opnieuw van de partij in Het Nest van de Marsupilami's (1956-1957). Aanvankelijk zorgt een filmreportage van haar dat een lezing van Kwabbernoot over gorilla's (zie het voorgaande verhaal De Gorilla Heeft het Gedaan) niet doorgaat. Robbedoes vertelt — zonder te weten dat het om IJzerlijm gaat — het slechte nieuws aan Kwabbernoot die spottend opmerkt: "En wat heeft dat snoezige juffie ontdekt? De geheimen van de 'laatste mode'" waarop dat juffie vervolgens het verkeer op stelten zet op haar brommertje.
Bij de hereniging hebben de twee heren door dat het om IJzerlijm gaat en verbiedt Kwabbernoot haar om op de scooter te stappen vooraleer hij haar de verkeersregels heeft geleerd. IJzerlijm lacht die vermaning weg met: "Ha ha! Die Kwabbernoot is niks veranderd! Nog altijd raad geven... net als grootvader!" waarop hij een extra, hierboven afgebeelde, onrechtstreekse veeg uit de pan krijgt voor diens eerdere waarschuwingen met de toeter. Het verkeersreglement kent ze overigens wel, ze heeft een zijden doek gevonden met daarop alle verkeersborden die ze als hoofdsjaal gebruikt.
Robbedoes vindt het wel prettig. Hij aanhoort zelfs haar sneer naar de vrijgezelleninrichting van de villa waar ze wonen en die ze een dezer dagen wel eens komt veranderen. Alleen haar opmerking over de beste foto van de gorillareportage — die waarop een gorilla een vluchtende Kwabbernoot fotografeerde — doet hem kwaad kijken. Dat is ook het moment waarop ze de twee voor haar lezing met een film, door haar omschreven als "een heel klein dingetje", komt uitnodigen.
Franquin portretteert IJzerlijm in deze nieuwe introductie veel koketter dan in haar eerste verhalen. Ze is niet langer een halve jongen (een "knechtjong" zoals ze in West-Vlaanderen zo sappig zeggen) met hupse paardenstaart. Ze is nu een vrijgevochten vrouw met ijdele meisjesmaniertjes. Het mag wat sierlijker, ze strijkt al eens met haar hand door haar haren. En een rijke heer die op de achterkant van haar scooter belandt (na een aanrijding door haar eigen schuld dan nog) geeft ze lik op stuk met een klap in het gezicht en het commentaar: "U bent vrijpostig!"



Zelfs bij hun late opwachting in de zaal waar IJzerlijm haar lezing geeft, ontpopt ze zich als een hedendaagse stand-upkomiek. Ze roemt tegelijk de twee die als eerste het bestaan van de Marsupilami hebben bewezen als hun late en "stille" (in werkelijkheid struikelden ze met veel lawaai over benen naar de eerste rij toe) verschijning. De twee jongens aanhoren het beleefd en gegeneerd. Daarna start de documentaire film over de Marsupilami, niet die van Robbedoes en Kwabbernoot, maar over een neef van hen in de Palombische wildernis.


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

Wat daarna volgt, is een reportage van formaat die bij het publiek alle respect afdwingt, ook bij Robbedoes en Kwabbernoot. Meteen na de vertoning maakt Kwabbernoot zijn welgemeende complimenten over. Let er op dat deze scène niet in het reguliere album voorkomt. In het weekblad Robbedoes verscheen het verhaal gedeeltelijk in stroken op covers die geen volledige paginagrootte van vier stroken telden, vandaar. Er bleek een strook te veel te zijn gemaakt die makkelijk kon gewist worden.
Wat er wel in het album te lezen valt, is een bijkomend compliment van Kwabbernoot die niet het juiste woord vindt om de reportage te omschrijven bij het thuis afzetten van de dame. IJzerlijm wacht niet op het woord en zegt gewoon dat ze heel lief zijn en wenst ze een goedenavond. Wanneer er in het huis een "HOEBI! HOEBI!" klinkt, kijken Robbedoes en Kwabbernoot verbaasd op. Kwabbernoot wijst haar terecht en noemt haar een stiekemerd. IJzerlijm wijst hem vriendelijk terecht met: "Een voorbarige conclusie, meneer Kwabbernoot". Het blijkt om een nabootsende ara te gaan, die Kwabbernoot nog eens in de neus bijt ook.



Jean-Claude Fournier had IJzerlijm niet nodig als vrouwelijk element en wilde haar niet in zijn albums gebruiken. Hij creëerde met Ororea (voor het eerst te zien in Tora Torapa uit 1972-1973) een exotische schone waarmee Kwabbernoot en duidelijk ook Robbedoes beter mee opschieten. Maar over haar elders meer.
Toch tekende Fournier IJzerlijm eenmalig in het kortverhaal Vrolijk Paasfeest, Papa dat in Robbedoes nummer 1721 van 8 april 1971 verscheen. In dat verhaal van zes pagina's kwamen de meeste nevenfiguren uit Franquins albums als hommage voor. De plaat waarin zij voorkwam verscheen in het weekblad in twee kleuren (zwart en rood). We projecteerden de Nederlandse tekst op de kleurenpagina uit het niet-vertaalde buitenreeksalbum 4 (2003).



In Avontuur in Australië (1983) maakt IJzerlijm haar gezwinde comeback. Voor Robbedoes een prettig weerzien. Kwabbernoot daarentegen vindt de verwelkoming op de luchthaven al meteen verdacht. En dat klopt, want ze stuurt de twee onverrichterzake terug naar Australië waar de graaf van Rommelgem hen nodig heeft. Zij reist eveneens met hen mee. Ze laat zich niet in het bijzonder opmerken deze keer. Ze loopt er casual bij, is niet opvallend sexy of kwaadaardig en maakt Kwabbernoot voor een keer zelfs niet kwaad — op een "idioot" op pagina 30 na. Ze is one of the guys.



Pas op de laatste pagina komen we op vertrouwd Franquin-terrein. Al in Australië stuurt ze via de telex haar materiaal door. Bij thuiskomst is ze een ware vedette en het is duidelijk dat ze Kwabbernoot weer eens voor is. In de laatste strook zoomen Tome & Janry op haar in op de abribusaffiche waarop ze staat afgebeeld. Het zegt veeleer iets over de plannen die de makers nog met haar hebben dan over het karaktertje van het meisje.



In Robbedoes Album+ 5 van 17 maart 1983 staat het kortverhaal Het Enige en Echte Min of Meer Waar Gebeurde Verhaal over de Jeugd van Robbedoes door Oom Wim, kortweg De Jeugd van Robbedoes (zie ook het gelijknamige album uit 1987). Het verhaal is een jonge jarenversie van Robbedoes in een speciaal nummer voor 45 jaar Robbedoes. Het is een rechtstreekse, maar initieel onbedoelde aanleiding tot de uiterst succevolle spin-off De Kleine Robbe, maar dan zonder Kwabbernoot als beste vriend, de graaf van Rommelgem als leraar en de stoute Wiebeling (met snor) als pestkop. IJzerlijm is ook een leerlingetje. Als schattig schoolmeisje heeft ze een voordracht voorbereid over de Marsupilami. Terwijl de graaf indommelt en de leerlingen van de situatie profiteren om de boel op stelten te zetten, geeft ze braaf haar spreekbeurt over de Marsupilami. Een mooie knipoog naar Het Nest van de Marsupilami's, niet?



Op 1 maart 1984 verschijnt in Spirou (en niet in Robbedoes!) een kortverhaal van twee pagina's van Tome & Janry. Het blijft onuitgegeven in het Nederlands. Enkel in het vierde, ook al niet-vertaalde buitenreeksalbum, staat het opgenomen. In een benzinestation hoort Robbedoes op de televisie zijn naam in een telefoonspelletje. Hij krijgt vijf beltonen de tijd om de telefoon op te nemen om zo honderdduizend frank te kunnen winnen. Een dolle rit door de stad — waarbij hij met Kwabbernoot zelfs door een stakende meute politieagenten vroemt — is het gevolg. Robbedoes kan op de vierde toon opnemen. Helaas voor hem krijgt hij IJzerlijm aan de lijn die hem aanraadt de telefoon op te nemen omdat hij gebeld wordt door de presentatrice. Die laatste krijgt natuurlijk de bezetttoon te horen.


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

In Robbedoes en Kwabbernoot in New York (1987) is IJzerlijm niet van de partij. Toch wordt er wel over haar gesproken. Gerard Broeman, hoofdredacteur van Turbine Magazine, heeft een reporter nodig voor het Carball-kampioenschap in New York en vraagt of Kwabbernoot niet geïnteresseerd is. Maar Kwabbernoot is niet vergeten dat het blad de laatste keer IJzerlijm vroeg voor een andere reportage. En inderdaad, IJzerlijm is op vakantie, dus is Kwabbernoot tweede keus.



Als in een Droom (1998), de grote kentering. IJzerlijm — nu met wildere haardos — belt Kwabbernoot op. Robbedoes neemt op en ze stelt zich voor als: "Hoi! met mij". De enige vrouw die hen op het late uur nog belt en "met mij" zegt, is volgens Kwabbernoot zijn moeder. Wanneer hij de stem van IJzerlijm herkent en haar bij die naam aanspreekt, is het eerste wat zij zegt dat hij met "die belachelijke bijnaam" moet ophouden. Na het telefoongesprek neemt ze van een macho zijn motor af en draagt hem op haar eigen brommertje voor haar deur te zetten. Op de luchthaven is IJzerlijm net te laat en ziet het vliegtuig van Kwabbernoot, die van een welverdiende vakantie wil genieten, net vertrekken. Robbedoes spreekt haar trouwens aan met wat haar echte naam blijkt te zijn: Sofie.
In dit verhaal is ze duidelijk een babe met ballen. Luchtig gekleed, sexy van kop tot teen en nog steeds ondernemend genoeg om Robbedoes in haar veldwerk te betrekken.


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

Op plaat 10 staat misschien de spannendste dialoog in de hele reeks. IJzerlijm stelt Robbedoes' vrijgezellenstatuut in vraag en uit haar bedenkingen bij haar status als beste vriendin dat volgens haar "vaak een garantie is om niets anders te worden..." Na een storing door een agent krijgt de naïeve Robbedoes zelfs een kus, de eerste in de reeks hoewel hij al eens een huwelijksaanzoek kreeg van prinses Baba op de planeet Zigomus...


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

Op het einde van het verhaal hangt er duidelijk liefde in de lucht. Alleen is niet zeker of het wel om de echte Robbedoes gaat. Dit had een nieuw begin kunnen worden...



Met Parijs onder de Seine (2004) moesten José-Luis Munuera en Jean David Morvan zich in de eerste plaats concentreren op de hoofdpersonages. Voor IJzerlijm was geen plaats, op bovenstaande cameo na. In Parijs raakt ze precies niet door een versperring van gendarmes op een boot. Ze gebruikt dan maar haar franke mond en haar charmes. Volgens Kwabbernoot is het voordeel dat zij op haar hebben om door de versperring te komen dat hij en Robbedoes mannen zijn waardoor hij weer in zijn oude "moeder aan de haard"-denkpatroon vervalt. Robbedoes bedoelde eigenlijk dat zij kunnen beschikken over een amfibietoestel waarmee ze onder de versperring heen kunnen duiken.



Met de productie van Robbedoes en Kwabbernoot in Tokio (2006) had mangafanaat Morvan de idee om een Robbedoes-manga te maken voor een eventuele lancering in het Japans en om de jonge Franse mangalezers vertrouwd te maken met Robbedoes en Kwabbernoot. Met behulp van de Japanse tekenaar Hiroyuki Ooshima creëerde hij een verhaal dat over de adolescentie van de personages vertelde en Robbedoes' eerste werkdag in een hotel in Tokio. In dit verhaal is hij zestien jaar en komt uit een arm plattelandsgezin die in de grote stad geld probeert te verdienen. Het project strandt bij een eerste deeltje dat op 12 september 2006 als bijlage bij Spirou verschijnt. Morvan wist toen nog niet dat de belofte van Dupuis om het verhaal volledig te mogen afwerken geen stand hield.
Hoe dan ook kwam IJzerlijm al op de cover van dit eerste hoofdstuk, getiteld Des Valises sous les Bras (De Koffers onder de Arm), voor. Op de eerste binnenpagina staat een schetsje van haar hoofd. De begeleidende tekst luidt als volgt: "Deze jonge studente in de journalistiek van zeventien jaar is steeds bereid om zich in het hol van de leeuw te storten om meer te weten te komen dan haar collega's op wier werk en methodes ze graag neerkijkt. Ze is zonder twijfel verliefd op Robbedoes, zelfs al schreeuwt ze van niet als men er een allusie op maakt."
Het verhaal werd nooit afgewerkt.



In Een Verhaal van Robbedoes en Kwabbernoot 3: Het Graf van de Rommelgems (2007) door Fabrice Tarrin en Yann kruipt IJzerlijm weer volledig in de rol van nietsontziende journaliste. Ze wil het verhaal over een ontdekking van de graaf van Rommelgem vastleggen. Ze belooft hem dan wel om er niets over te schrijven in de sensatiekrant waarvoor ze werkt, maar de graaf weet niet dat ze met haar microfoonpen zijn ontboezemingen kan opnemen. Op dat moment weet Robbedoes nog niet dat ze in het kasteel aanwezig is. Kwabbernoot wel want hij zit verscholen achter de zetel waarin ze zit. Bij een hard lawaai springt hij op en komt op de schoot van IJzerlijm terecht. Robbedoes snelt naar beneden en treft de twee aan. Is hij verbaasd om IJzerlijm opnieuw te zien of veeleer om Kwabbernoot op haar schoot te zien? Zelfverzekerd als altijd laat zij het niet na om Kwabbernoot te kleineren.
Drie pagina's verder toont Kwabbernoot zich weer van zijn machokant door te stellen dat meisjes van haar leeftijd om deze tijd in bed horen te liggen. IJzerlijm geeft als vanouds een gepaste repliek: "Jij zult helemaal niets horen, spion". Ook in de rest van het album is het een plaag- en steekspelletje van jewelste tussen de twee blonde journalisten.



Op pagina 20 vraagt IJzerlijm zich af of ze niet te oud zijn geworden om te bekvechten en dat ze beter een team zouden vormen. Hoogstwaarschijnlijk hoort het tot haar charmespelletjes om alsnog met de eer te gaan strijken, ook al laat ze anders uitschijnen. Met een "verrassing" als lokkertje krijgt ze een nieuwsgierige Kwabbernoot op haar hand. Robbedoes houdt zich vooralsnog buiten dit alles.


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

Yann portretteert IJzerlijm als een speelse meid. In haar gedragingen is ze bijna een gibberend pubermeisje. In de Zwendelkopter op weg naar Nepal schakelt ze de Zwendelstraal in om een door Kwabbernoot ingepikte laatste reep chocola terug te krijgen, met een kusje op de wang erbovenop. Robbedoes roept haar tot de orde: "De zwendelstraal is geen speelgoed!" Het giechelende wicht pareert dat met: "Je bent jaloers, Robbedoes!" Daarna ruziën IJzerlijm en Kwabbernoot verder en vernielt Kwabbernoot in het handgemeen de Zwendelstraal. Robbedoes heeft er genoeg van en berispt hen: "Dit moest ervan komen, hè! Jullie zijn al sinds het begin van onze reis aan het kibbelen. Net twee kinderen uit de lagere school!" waarop de twee kemphanen er inderdaad bijzitten als twee kinderen die zich betrapt voelen.


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

In deze scène, waarin IJzerlijm en Robbedoes in een berggrot gevangenzitten, spot IJzerlijm met de vriendschap tussen Robbedoes en Kwabbernoot. Eerst stelt ze Robbedoes gerust met: "Maar met dat Kwabbernootje van je is alles goed! Is dat niet 't belangrijkste?" Robbedoes weet niet wat ze bedoelt waarop IJzerlijm zegt: "Jij mag houden van wie je wilt..." Deze homoseksuele toespelingen zitten in bijna elk van Yanns albums. En ja, er kunnen al eens vragen worden gesteld bij twee mannen die al jarenlang met elkaar optrekken.


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

Nu wordt het interessant. Door het uitwerken van het antikouvaccin van de graaf van Rommelgem zoekt IJzerlijm toenadering tot Robbedoes om van zijn lichaamswarmte te profiteren. Hij weet niet wat hem overkomt en de paddestoel in zijn handen verraadt een stemmingswisseling. IJzerlijm denkt dat zij daarvan de oorzaak is en dat de roze kleur zijn liefde weergeeft, zeker als ze hem dichter bij zich aantrekt, haar hand op zijn kont legt en vraagt "Heb jij al ooit een meisje gekust?" Maar verkleurt de paddestoel om Robbedoes' liefde te uiten of is het uit verlegenheid en gêne?
IJzerlijms uitspraak in de laatste prent, "Hee!? Robbedoes, wat doe je?", klinkt in onze gedachten alleszins even kinky als Kees Flodder (vertolkt door de rondborstige Tatjana Simic) in de eerste Flodder-film: "Maar buurman, wat doet u nu?" Wat er zich echter op dat moment in de grot afspeelt, zullen we helaas nooit echt met zekerheid te weten komen. Een lezer mag al eens in het ongewisse gelaten worden...
Op pagina 49 treft Kwabbernoot de twee in de grot aan. Ook hier hetzelfde. Hij kijkt serieus op van wat hij te zien krijgt, maar van wat precies is het geheim van de auteurs.

Na Kwabbernoots redding blijven de twee elkaars plaaggeesten. Kwabbernoot vindt de juiste ader niet om het antikouvaccin in de arm van IJzerlijm te spuiten en ploegt volgens de meid bijna haar arm om. Verder heeft Robbedoes een stukje van de grafsteen van een prinses gevonden. De vondst maakt de graaf neerslachtig, maar IJzerlijm is er ook nog. Zij heeft iets anders gevonden in de grot wat de graaf ontzettend blij maakt en haar "het allergrootste genie van ons allemaal" doet noemen. IJzerlijm kijkt daarop zelfvoldaan naar Kwabbernoot die weer eens geheel niet-begrijpend opkijkt.

Bij thuiskomst noemt hij haar een kreng omdat ze maar niet wil opbiechten wat haar geheim is. Robbedoes neemt het voor haar op, maar Kwabbernoot pikt dat niet zomaar. Hij maakt zijn vriend duidelijk dat ze hen al de hele tijd om haar vinger windt.

Uit de ruïnes van het kasteel van Rommelgem duikt een in het uniform van de opa van de graaf van Rommelgem uitgedoste meneer Zanskar op. IJzerlijm is een beetje bang en verschuilt zich achter de rug van Robbedoes die ze stevig vasthoudt. Kwabbernoot kijkt met lede ogen toe op dit tafereeltje, niet naar Zanskar.


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

Na alle laatste ontwikkelingen verpoost het complete gezelschap in de tuin. Robbedoes doet een sullige poging om even alleen te zijn met IJzerlijm door haar te vragen of ze mee komt helpen om hapjes met champignons uit de oven te halen. Dat wil ze wel, maar ze ook proeven niet. Een uitnodiging voor een picknick moet ze afslaan omdat ze de dag erop al vertrekt voor een reportage van zes maanden over het Tibetaanse volk en de verwoesting die alcohol op hen aanricht. Zanskar, die haar deze gelegenheid aanreikte, gaat wel heel frivool met haar om. Een klets op haar poep en Robbedoes blijft verweesd achter.


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

Kwabbernoot is maar wat blij om IJzerlijm met Zanskar te zien vetrekken. Hij hoopt dat het nog een tijd duurt voor die meid hen weer komt lastigvallen. Even inzoomen op het hoofd met de bedrukte blik van IJzerlijm en afsluiten met "Is dat een traan?" die Kwabbernoot opmerkt bij Robbedoes en het verhaal is uit.


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

Yann hielp ook mee aan het scenario van Terug naar Z (2008) waarin Robbedoes door de tijd reist en in een scène belandt die hij al eens beleefde in De Hoorn van de Neushoorn. IJzerlijm was daarin ook aanwezig. Ze weet hem uit de klauwen van het politieapparaat te helpen, maar vraagt zich toch een en ander over Robbedoes af. Met een diepe blik in de ogen probeert ze te doorgronden wat er aan hem scheelt: "Het is alsof je niet meer de wat dommige jongen bent van vroeger... die kinderachtige kleuter, die nog niet eens tot tien kon tellen." En ook hoe het komt dat ze hem drie minuten geleden nog tegenkwam in de Tarbot. Robbedoes kan zich eruit lullen door op haar in een poederdoos verscholen fototoestelletje te wijzen. IJzerlijm vraagt zich af hoe hij dat weet en zegt dat ze kippenvel krijgt als hij zo naar haar kijkt. Ze denkt erbij: "Niet onplezierig, overigens!"


Klik op de afbeelding voor een grotere versie.

Maar IJzerlijm blijft zich vragen stellen. Robbedoes weet maar één middel om "die plakster" de mond te snoeren: haar kussen! Hij slaagt in zijn opzet. Voor een keer weet ze niet wat zeggen en blijft verbouwereerd staan. Robbedoes vertelt tegen zichzelf — en dus ook tegen de lezer — dat hij al heel lang zin had om dat te doen. Hij bedankt en passant Zwendel voor zijn uitvinding om in de tijd te reizen.

Robbedoes heeft doorheen de reeks inderdaad aan maturiteit gewonnen. Later in dit verhaal raakt hij zelfs op slag verliefd op de jonge miss Flanner. Niet in de kelder van de universiteit waar hij haar leven redde, maar eigenlijk al op het moment toen hij haar (veel ouder) zag staan op de Arc de Triomphe in Parijs onder de Seine. Hij trouwt met haar en wacht Kwabbernoot op in de toekomst om alles te verduidelijken.
Spip denkt er bij deze bekentenissen het zijne van: "Wat zal IJzerlijm teleurgesteld zijn!"



En ook in de toekomst blijft IJzerlijm Kwabbernoots persoonlijke en professionele kwelduivel. Hij blijkt nog steeds reportages te maken en wist de exclusiviteit te krijgen voor een plechtigheid in Durbai. Maar omdat hij daar een voedselvergiftiging opliep veroorzaakt door bedorven couscous, werd hij vervangen door "de aantrekkelijke IJzerl..." Het door Robbedoes afgespeelde fragment wil Kwabbernoot — die naar zijn lot in de toekomst vroeg — zelfs niet verder bekijken. IJzerlijm is hem nog altijd te slim af.