 
|
| D
A T A S H E E T |
Tekenaar:
Frank Pé
Scenarist:
Philippe Bonifay
Uitgever:
Dupuis
Collectie:
Vrije Vlucht
Eerste druk: 1999
Oorspronkelijke titel:
Zoo tome 2
Uitvoering:
HC, kleur (1999, 2007) |
Quoi?
De dierentuin in Normandië lijkt steeds minder
op dat mooie stukje paradijs. Het gedreun van de oorlog
komt almaar dichterbij. Voor Anna, Célestin,
Buggy en Manon breken onzekere tijden aan. De dierentuin
— dieren én mensen — wordt heel
binnenkort het brandpunt van de onlusten.
Et alors?
Zelfs bij het herbekijken van enkele sleutelscènes
schiet ons gemoed weer vol. Met Zoo als schommel
is de lezer verzekerd van zijn portie emotionaliteit
en drama enerzijds en een warm gevoel van gelukzaligheid
anderzijds, niet in het minst door de oprechte gevoelens
die in de minigemeenschap van de Normandische dierentuin
de boel overeind houden. Over Zoo is voor
de rest al zoveel moois geschreven dat we het hier
allemaal enkel zouden herkauwen. En heb je al eens
extra gelet op het kleurgebruik? Het kleurenpalet
is overwegend grijs en monotoon somber. Van zodra
er echter een dier in the picture komt, krijgt
het een aura van warme kleuren. De naïef geachte
Manon (noch meisje, noch vrouw en wat ze mankeert
aan intelligentie maakt ze goed door haar emotionele
intelligentie en empathie) deelt ook in de warme tinten,
maar dan enkel door haar donkerrode trui. Ach, het
is slechts een van de elementen die van de trilogie
een voor de stripwereld waardevolle aanwinst maakte.
Aantal genomineerde albums
van Frank: 2/440
Aantal
genomineerde albums van Bonifay: 2/440
|
Faits
divers (Frank en Bonifay):
• Fransman Philippe Bonifay
komt uit de theaterwereld. Volgens de Belgische tekenaar
Frank Pé is dat in zijn scenario's te merken
aan enkele zeer theatraal beschreven scènes,
op het cinematografische af, die niet steeds te vertalen
zijn naar een stripverhaal.
• Zoo viel ook in het buitenland in
de smaak. Op basis van de eerste albums werd Frank
door Cartoon Films, de Duitse poot
van Warner Bros., gevraagd om dierenpersonages
te ontwerpen voor De Kleine IJsbeer (2001)
en de sequel De Kleine IJsbeer en Het Geheimzinnige
Eiland (2006), geregisseerd door Vlaming Piet
De Rycker (uit een ver stripverleden bekend
van de helft Pjotr uit het duo Pjotr
en Meynen) en de Duitser Thilo
Graf Rothkirch. De film kwam uit in 2006.
Alle dieren uit de Galapagoseilanden en het zeemonster
zijn gerealiseerd naar de ontwerpen van Frank.
• Voor de Japanse uitgever Kodansha
was er vor Frank ooit sprake van een stripproject.
Hij had hiervoor zes of zeven pagina's getekend met
in de hoofdrol de zwarte kat van Ragebol. Bedoeling
was dat het een soort Gon zou worden, de
tekstloze mangareeks met een dinosaurus in de hoofdrol.
Alleen zou zijn Belgische kat niet zo agressief zijn,
maar vrolijker en speelser. Kodansha zou het publiceren
in hun tijdschrift Morning, maar wilde na
verloop van tijd een totaal andere weg inslaan. Het
werd te gecompliceerd. Daarbovenop had Frank te veel
andere projecten en wilde hij zijn tijd niet verliezen
aan de wispelturigheid van de Japanners. Hij begreep
er op de duur niets meer van, dus stopte hij liever.
• Een ander project houdt hem nog steeds bezig.
Sinds 2002 werkt hij aan een eigen zoölogische
tuin, L'Atelier Zoo, een vernieuwend
concept dat de klassieke dierentuin nieuw leven moet
inblazen. De dierentuin zoals we die nu kennen, is
gebouwd uit wetenschappelijk oogpunt of ter behoud
van dierensoorten. Frank wil ook meer de bezoekers
betrekken. En daarvoor kiest hij de artistieke taal.
Het publiek kan in zijn ideale zoo artiesten aan het
werk zien of zelf deelnemen aan ateliers waarbij de
bezoeker letterlijk en/of figuurlijk in aanraking
komt met dieren en allerlei soorten van œuvres
die met dieren te maken hebben: strip, beeldhouwwerken,
schilderijen, illustraties, decoratieve kunsten,...
Frank zal je zelf ook kunnen zien tekenen aan een
tafel achter glas. Verhalen over dieren die in andere
culturen heersen (van de Maya's tot Afrikaanse stammen),
kunnen de bezoekers er ontdekken. Er is ook plaats
voor live performances van kunstenaars. Het beste
van hun werk wordt geprojecteerd op schermen begeleid
door extra uitleg en met interviews. René
Hausman bijvoorbeeld legt uit hoe hij tekent.
Maar ook onbekende of onderschatte kunstenaars vinden
hun plaats in L'Atelier Zoo. Frank gaf de Amerikaan
Robert Bateman en de Brit Harris
Ching als voorbeeld. Wat hen bindt? Dieren
natuurlijk! Normaal gezien moet zijn dierentuin 2011
de deuren openen. Het is gevestigd in een oude steengroeve
op zo'n tien kilometer van Namen. De rotsen zullen
voor een deel uitmaken van de kooien. Kamelen, halfapen
of zebra's zullen zich op een domein van anderhalve
hectare kunnen uitleven. De staf is al aangetrokken,
maar momenteel zoekt Frank nog centen. In februari
2008 voedde Frank thuis in zijn salon op dat moment
drie babyzoetwaterkrokodillen op en ook nog schildpadden,
reuzevissen en piranha's in de wetenschap dat ze tot
een volwassen vorm zijn uitgegroeid eens L'Atelier
Zoo de deuren opent. Het getuigt van zotheid of tenminste
een grote mate aan motivatie om zich alleen nog maar
bezig te houden met de administratieve kant bij het
oprichten van een zoo, maar Frank weet dat hij op
het goede spoor zit. Hij ziet het enthousiasme in
de ogen van de mensen wanneer hij het concept aan
hen uitlegt of hen de overtuigende maquette van het
project toont.
• Naast het hoofdgebouw komt er in L'Atelier
Zoo ook nog een serre met dieren en platen uit het
Amazonenwoud. Op een muur van vijftien meter breed
komt een muurschildering met een jungle. Op de verdieping
daarboven komt Franks persoonlijke atelier te liggen,
zichtbaar voor het publiek. Daarin kan hij tekenen
en beeldhouwen. Wisselende expo's en zelfs een ijzersmeedwerkatelier
moeten de bezoekers doen terugkomen. Er zou een constante
temperatuur moeten heersen van 25° C. Voor de
energie van dit alles zorgt een ingenieus systeem
van verbeterde warmtepompen afgesteld door een bedrijf
uit Louvain-la-Neuve. Het principe is vrij eenvoudig:
de warmtepompen functioneren als een frigo, maar dan
omgekeerd. Een koelkast verwarmt de buitenkant zodat
de binnenkant koud blijft. De koudebron ontsnapt langs
de bodem aan de buitenkant van het gebouw zodat de
warmtebron binnen blijft. Thermische panelen zorgen
voor extra energie. Ze werken efficiënter dan
zonnepanelen.
• Een ander recent project was aan de film Dodo.
Het speelt zich af in Sumatra en bevat een groep dieren
die hem erg bevielen. Het werk eraan kostte hem zes
weken, daarna moest hij alles uit handen geven.
• Nu Zoo er min of meer opzit voor
Bonifay kan hij zich ook weer meer bezighouden met
andere projecten. Allereerst zal hij voor de collectie
Spotlight van Dupuis een
nieuwe piratenreeks schrijven. De tekenaar hiervan
is Stéphane Duval (Het
Kleine Volkje, Red Caps). Deze reeks kent een
jonge vechtersbaas als hoofdrolspeler die misschien
de zoon is van d'Artagnan, gekend van De Drie
Musketiers. Hij wordt verliefd op een mooie,
lieve zigeunerin. Op een avond doet ze zich veel vuriger
voor. De zigeunerin bestaat in tweevoud, het gaat
om een tweeling! Uiteindelijk zullen ze vluchten om
een liefdesleven te leiden met drie.
• Frank zal een one-shot tekenen voor de nevenreeks
Een Verhaal van Robbedoes en Kwabbernoot door...
Frank wordt de tekenende factor van de drie puntjes
terwijl een scenarist de taak op zich neemt om hem
van een verhaal te bedienen. Omdat hij nog steeds
heel wat projecten heeft lopen, kondigde hij aan pas
met het tekenen te beginnen als het scenario volledig
klaar is.
Faits divers (Zoo):
• Elke keer Frank een zoo bezocht, had hij een
schetsboek bij, een fototoestel of een camera. Hij
deed dat al sinds zijn jeugd, gewoon omdat hij ervan
hield. Vandaag is het een tweede natuur geworden om
dieren te tekenen. De oog-handcoördinatie om
dieren te tekenen is een automatisme geworden.
• De idee voor Anna's verminkte neus werd Bonifay
ingefluisterd door Frank. Hij hield van het boek Het
Parfum van Patrick Süskind
en wilde een personage hebben dat niet kon ruiken.
Wanneer Bonifay er verder op werkte en documentatie
bijeenschraapte, ontdekte hij dat er een legende bestaat
in Siberië waar jagers de snuit van hun prooien
afsnijden omdat daarin volgens hen de ziel van het
dier schuilt.
• 1997 was een druk jaar voor Frank. In zijn
toenmalige woonplaats in de Leopoldwijk in Brussel
werkte hij aan Zoo 2, maakte hij als backpacker
een reis naar Kyushu (in Japan, zijn derde grote reis),
op zijn appartement hield hij aquariums vol vissen
en hij volgde yogalessen. Tien jaar later, in 2007,
woonde hij op het platteland, leed hij aan een hernia
en aan een allergie voor gluten, waren de vissen volgroeid
en sommige naar de tuin verkast en beëindigde
hij Zoo 3 waar ook nog een hele promotournee
aan vasthing. Voorts werkte hij nog enorm veel aan
zijn L'Atelier Zoo en een uitbreiding van het dierenpark
Paradisio met Indonesië als
thema. Een trip naar Deense dierentuinen stond ook
op de agenda. Daarnaast hield hij zich bezig met een
andere passie, het beeldhouwen en en stapte in een
tekenfilmavontuur voor de Amerikaanse filmmaatschappij
Warner Bros.
• Uiteindelijk weigerde Frank alle bijkomend
werk of liet projecten vallen ten faveure van Zoo
3. Het werd tekenen en inkleuren, dagen aan een
stuk, een vol jaar lang.
• Het Franse magazine BoDoï bood
Zoo 3 in 2007 aan in voorpublicatie, maar
de auteurs moesten het 72 pagina's tellende drama
hermonteren naar slechts 49 platen. Ze schrapten een
grote tekstloze passage en behielden enkel wat nodig
was om de intrige te begrijpen en te vertellen op
een zo vloeiend mogelijke manier.
• Frank moest huilen wanneer hij het scenario
van Bonifay las met de passage waarin Célestin
in deel 3 aan het front sterft. Bonifay had het minder
moeilijk om het op papier te zetten. Het was al vanaf
het begin gepland.
• Er is een buitenreeksalbum gepland van Zoo
met een hoop illustraties en teksten over de trilogie.
Frank beloofde dat er ook nieuwe strippagina's in
zullen voorkomen.
• Omdat de werken aan Franks eigen zoo langer
duren dan verwacht, wil hij meer tijd besteden aan
het maken van strips. Concreet op stapel staan Een
Verhaal van Robebdoes en Kwabbernoot al dan niet
op scenario van iemand anders en een nieuw album van
Ragebol. Maar daartussen zou hij zeer graag
met scenarist Philippe Bonifay een vervolg uitwerken
op zijn fameuze striptrilogie Zoo...
• Momenteel is er sprake van twee pistes om
Zoo een geanimeerd leven te schenken. Het
eerste is een film of tv-reeks, het tweede is een
tekenfilm. Maar ook een theatervariant spreekt tot
de verbeelding. Een eerste stap in die richting werd
gegeven op het stripfestival Quai des Bulles
in de Franse havenstad Saint-Malo in 2007 waarvan
je hier
een exclusieve impressie vindt.
• Zoo 1 en 2 werd in 2005, in de gelijkaardige
wedstrijd om tot de BelgenTop 100
te komen, door de deelnemende lezers verkozen tot
achttiende beste Belgische strip. Surf zeker ook naar
deze
pagina voor nog meer informatie over
Zoo. |
|
