Plot:
Een verbazingwekkend aantal meeuwen overspoelt
de stad. Vele inwoners lijden aan slapeloosheid.
Ragebol schenkt er niet al te veel aandacht
aan tot hij een vreemde droom krijgt over zwemmende
vissen in het straatbeeld. Heeft het één
wat te maken met het ander? In een boekenwinkeltje
ontdekt Ragebol een boek uit 1929 met een gravure
die overeenkomt met Ragebols droom. De jongeling
trekt op onderzoek. Tegelijkertijd raakt het
meisje Catherine geïntrigeerd door de verwikkelingen.
Een ontmoeting is in de maak.
Topwaardering:
Poëzie en romantiek zonder dat het per
definitie klef, sentimenteel of zwaar op de
hand is. Eén man: Frank.
's Mans talent om treffend zeedieren in beeld
te brengen doen ons vermoeden dat Frank voor
de gelegenheid een wekenlange excursie op de
zeebodem maakt. Al zullen tonnen foto's en containers
inlevingsvermogen wel een handje geholpen hebben.
Humor, gevoel en fantasie flaneren hand in hand
door de straten van Brussel, op zich een lelijke
stad, maar waar Ragebol overduidelijk een gelukkige
inwoner van is. Zo ook Frank en Bom
die hun beider woonplaats liefdevol in beeld
brengen. Het magisch realisme en ook het surrealisme,
een genre waar Belgen in alle takken —
soms wereldwijd — in uitblinken, wordt
ruimschoots aangeboord maar trekt het leven
van alledag niet ongeloofwaardig uit balans.
Aantal genomineerde
albums van Frank: 4/404
Aantal genomineerde
albums van Bom: 3/404 |
|
|
| Weetjes:
Hoewel De Droom van de Walvis Ragebols
eerste album is, beleeft Franks rosse alter
ego in het weekblad Robbedoes een hoop
gags, kortverhalen en reportages uit de natuur
die vandaag nog steeds niet in album zijn verschenen.
Een dertiental van deze exploten verschijnen
in de loop van 1979 tot 1983. Aanvankelijk was
Ragebol ook echt bedoeld als een figuurtje dat
een rubriek over de natuur moet opvrolijken
• In 1983 ontwerpt Frank voor het weekblad
een serie melancholische gagstrookjes en een
éénmalig kortverhaal van De
Eland die commentaar geeft op de zaken
des levens. Eén van de aanhoorders is
Robbedoes, de held van het blad. In 1984 verschijnt
er een Franstalig albumpje bij Dupuis:
Mémoires de l'Élan gevolgd
door een nieuwe bibliofiele, Franstalige uitgave
in 1992: L'Élan Prends du Poil de
la Bête bij het Zwitserse Éditions
BD Club • Vandaag vindt Frank
de tekenstijl van De Droom van de Walvis
te geforceerd en bepaalde gelaatsuitdrukkingen
zijn veel te overdreven. Maar destijds geeft
hij wel het beste van zichzelf waardoor hij
er niets aan wil veranderen • Het huis
in de Brusselse Leopoldwijk bestond echt, maar
moest in 1998 plaats ruimen voor een nieuwe
wijk van de Europese Gemeenschap
• Als Frank al goed is opgeschoten met
het verhaal, met de platen van de renovatiewerken
aan het Natuurhistorisch Museum
in het Leopoldpark achter de rug, start de echte
renovatie van het museum. De schuttingen rond
de werf komen als bij toeval op exact dezelfde
plaats terecht zoals Frank die tevoren tekent.
Op een avond wandelt hij op de werf rond en
verzeilt in de makkelijk toegankelijke kelders.
Frank komt eenzelfde doormidden gebroken afvoerpijp
tegen waar massaal water uitstroomt (net zoals
in de strip). Het water gutst in een grote put
in de grond. Frank kan niet achterhalen waar
het water in verdwijnt... Een onderaardse grot
misschien? • Catherine is eigenlijk een
idee van de uitgeverij nadat Frank en Bom de
synopsis voor Ragebols eerste avontuur
voorleggen: "Het zou misschien interessant
zijn om in jullie dromen en bizarre toestanden
een vrouwelijk personage te verwerken om het
verhaal wat concreter te maken". Maar eigenlijk
gelooft Dupuis er niet echt
in en laat het auteursduo doen. Later wordt
Ragebol alsnog een vaste en sterke
waarde in de collectie Spotlight dat
bij het verschijnen van dit eerste deel nog
niet bestond. |
|
