BRIEVEN UIT DE BAR

Integrale Uitgave

D A T A S H E E T
Tekenaar:
Jean-Philippe Stassen
Scenarist:
Denis Lapière
Uitgever:
Dupuis
Collectie:
Vrije Vlucht
Eerste druk:
1992 (deel 1)
1993 (deel 2)
1999 (Integrale)
Oorspronkelijke titel:
Le Bar du Vieux Français
Uitvoering:
HC, kleur
Plot: Célestin en Leila zijn twee rijpe kinderen. De eerste vlucht weg uit zijn geboortedorpje in het hartje van Afrika en wil naar het rijke westen, naar Europa. De Marrokaanse Leila trekt weg uit Frankrijk waar ze is geboren en wil naar Marroko, het land van haar grootouders. Hun turbulente pad kruist elkaar op een weinig denkbare plaats: een schamele bar van een oude Fransman, midden in de woestijn, maar ze kunnen niet samenblijven. De Fransman vertelt enkele van zijn bezoekers hun love story met hun brieven als bronnenmateriaal. Om met elkaar te kunnen communiceren hebben Célestin en Leila namelijk afgesproken elkaar brieven te schrijven via de bar van de oude Fransman.
Topwaardering: Als we Samber als een historische liefdesroman beschouwen, dan kunnen we het bezielde Brieven uit de Bar met ons volle verstand de hoogst genoteerde liefdesroman noemen. De omschrijving van een moderne Romeo en Julia-variant, maar dan zonder de families Montaigu en Capulet, vinden we nog te weinig welluidend om de aangrijpende liefdeshistorie weer te geven van twee mensen die net buiten hun maatschappij staan en elkaar (net niet) vinden. Elke lezer moet erkennen dat Brieven uit de Bar een grote en ontroerende indruk nalaat. Denis Lapière maakt van vertelkunde een vertelkunst terwijl Stassen met zijn illustratieve tekenstijl refereert naar de Klare Lijn: helder en duidelijk van kleur, zoals veel Afrikaanse kunst, maar met dikkere zwarte lijnen. Bijna als glas-in-loodramen. Brieven uit de Bar is daarom meer dan zomaar een meesterwerk.
Aantal genomineerde albums van Stassen: 2/404
Aantal genomineerde albums van Lapière: 3/404
 
Weetjes: Als vijftienjarige knaap raakt de jonge Stassen in de Waalse stad Luik in aanraking met de politie die hem op heterdaad betrapt. Om zijn boete te kunnen betalen kan hij via een Marrokaanse vriend een betaalde strip in opdracht maken over migratie, zijn eerste stripverhaal • Een jaar later verlaat hij Luik en reist kriskras door Europa. In Parijs gaat hij bijvoorbeeld naar de punkconcerten van The Clash waar hij gek op is. Hij trekt op met mensen van de punkband en mag er aan de slag als roadie • Tussen het touren in Frankrijk en onder andere Nederland door experimenteert hij met graffitti en illustraties voor een muziekblad van een vriendin • Lapière is de eigenaar van een boekenwinkel in Charleroi vooraleer hij zijn eerste stripscenario's schrijft voor jeugdvriend Éric Maltaite, de zoon van Will (= Willy Maltaite, de tekenaar van Baard en Kale). Ze verschijnen in Robbedoes. Voor l'Echo des Savannes schrijft hij de strip Mono Jim dat alweer getekend wordt door Éric Maltaite. Kort daarop ontmoet hij de zeventienjarige Stassen waarvoor hij kortverhalen schrijft die voorgepubliceerd worden in l'Echo des Savannes. De zwarte humoristische bundel Bahamas (1988) en kort daarop Bullwhite (1989) over het McCarthyisme, de communistenjacht in Hollywood, verschijnen daarna als album bij Albin Michel en zijn niet vertaald. De tekenstijl twijfelt tussen Hergé en Ted Benoit • Na deze twee albums trekt Stassen opnieuw op reis en spendeert ruim twee jaar in landen buiten Europa: Senegal, Burkina Fasso, Mali, Algerije en Marroko. Hij komt er aan de kost in restaurants en bars. Vooral een lange reis in Marroko maakt hem verliefd op het land en het Afrikaanse continent • Liftend door de Sahara wordt Stassen eens afgezet langs een piste, midden in de woestijn. Een maand later neemt iemand de lifter mee • Opnieuw in België zet Stassen een expositie op met gouaches die hij in Noord-Afrika maakte. Lapière is aangenaam verrast en stelt een nieuwe samenwerking voor op basis van Stassens reisverhalen. Het tweeluik Brieven uit de Bar is geboren • Een jaar vóór de publicatie van deel 1, neemt Lapière de reeks Baard en Kale over van Stephen Desberg. Na één kortverhaal met Will tekent Sikorski daarna de reeks Baard en Kale dat voluit de detectivetoer opgaat • Als tekenaar bewondert Stassen Hergé en vooral David B. • De tekenstijl van Brieven uit de Bar wordt omschreven als een turboversie van de Klare Lijn • Bijna de helft van het tweede deel wordt gerealiseerd in Tanger • Brieven uit de Bar wint sinds zijn eerste verschijning verschillende internationale prijzen. In 2004 wordt het door het Franse ACBD (l'Association des Critiques et des Journalistes BD, een soort vereniging voor stripjournalisten) naar aanleiding van hun twintigjarig bestaan bekroond als beste album van de laatste twintig jaar.