Voor dit verhaal recycleert Karel Biddeloo een idee dat ooit door Willy Vandersteen is afgekeurd. Oorspronkelijk zou De Gezellen van Nimrod (deel 103, 1983) gaan over een exclusieve, georganiseerde jacht op menselijke prooien, waarbij luipaarden fungeren als jachthonden. Vandersteen keurt dit onderwerp echter af, zodat Biddeloo uiteindelijk iets rond vliegende hertjes verzint.

Wanneer Nemesis (deel 162, 1997) verschijnt, is Vandersteen al zeven jaar overleden. Biddeloo bepaalt nu volledig zelf de inhoud van de verhalen, maar het is er aan te merken dat de reeks de sturende hand van Vandersteen eigenlijk mist. In deze periode verschijnen veel middelmatige De Rode Ridder-verhalen. Biddeloo is helaas geen oneindig vat vol fantastische ideeën en met Vandersteen is hij een belangrijk klankbord kwijt. Voor Nemesis beslist hij het oorspronkelijke idee van De Gezellen van Nimrod te hergebruiken: de jacht op menselijk wild, waarbij de deelnemers grof geld betalen om te mogen meedoen. Ook Johan en een wederom knappe dame, Skaara, zijn van de partij. Uiteraard niet om deel te nemen aan de jacht, maar waarom dan wel?

De scène met de mensenhoofden in de potten is een van de markantste beelden uit dit verhaal. In Vrykolakas (deel 114, 1985) werd er al eens een krijger onthoofd door een vampier, en kunnen we gruwen om dit verschrikkelijke spektakel. In Nemesis worden de hoofden van onfortuinlijk menselijk jachtwild in potten tentoongesteld. Kygar, die de jacht organiseert, stelt op deze manier zijn jachttrofeeën voor. We weten niet wat we het ergst moeten vinden: het idee onthoofd te worden door een medemens of de misplaatste trots waarmee Kygar over zijn collectie opschept. Biddeloo stelt hiermee de tegenstelling goed-slecht zodanig scherp dat we als lezer zeker weten dat deze schurk op een vreselijke manier aan zijn einde moet komen. Uiteindelijk valt Kygar in een kolkende vulkaan, wat nog een veel te mooi einde is als je het ons vraagt.

Een genietbaar verhaal, zeker gezien de periode waarin het gepubliceerd wordt. Die bulkt namelijk van de mindere scenario's. Het dieptepunt in de reeks moet dan nog komen, wanneer Biddeloo elementen uit de verhalen rond koning Arthur en de Ronde Tafel gaat recycleren in de verhalen die verteld worden onder de noemer De Kronieken van Merlijn.

IVO DE WISPELAERE