Dit album zal niet de geschiedenis ingaan als de start van een steengoede trilogie die Johan naar het Hoge Noorden brengt, noch om de drieste Poolkrijgers met Darth Vader-achtige helmen, de zeilschepen die zich op ploegvormige draagvlakken op de ijsvlakten voortbewegen of de jacht op vervaarlijke sneeuwtijgers die Johan wat dichter bij de bedreigde diersoorten helpt. Nee, wij, oudere heren die ooit jong en puberaal waren, onthouden dit album dankzij een primeur in de stripreeks: frontaal naakt, een paar blote borsten!

De draagster ervan is keizerin Amargith die op de halve pagina 23 al een spetterende eerste indruk maakt door Johan en zijn Viking-metgezellen met lichte tred tegemoet te stappen. Het is hen verboden de keizerin in de ogen te kijken. Johan kan het geluid van haar pasjes niet negeren en kijkt onwillekeurig op. "Bij Sint-Joris!..." denkt hij, net voordat Amargiths krijgers, de Asys, hem willen geven waarvoor ze hem waarschuwden: de doodstraf. Met een handgebaar beëindigt Amargith de schermutseling. De ridder mag vervolgens met haar mee naar haar vertrekken...

Daar leert Johan de stomme Zovadia kennen die later nog haar ware gedaante van je-weet-wel-wie toont. Ze is de kamenierster van Amargith die haar bazin helpt ontkleden om een stomend bad te nemen. Johan ziet eerst niet meer dan een gedaante doorheen de stoomwolken. Terwijl ze verder babbelt, staat ze plots in volledig ontklede verschijning voor Johan. Een voor ons misplaatste nevelsliert bedekt de onderste regionen. Deze keer geen "Bij Sint-Joris!", maar een volgens ons keihard ingehouden reactie van bewondering voor zoveel pracht. Johan zit er schijnbaar stoïcijns bij. Wij weten wel beter. Op de koop toe kijkt Zovadia hem indringend aan terwijl ze Amargiths niemendalletje uittrekt.

Of het niet te koud is in het Hoge Noorden om rond te lopen in een hier en daar met bont gevoerd jurkje met korte rok en halflange mouwen en met bont gevoerde laarzen? Zulke vragen stellen we ons vandaag, bezorgd om de gezondheid van dat meiske. Ook Johan heeft niets aan zijn outfit veranderd, behalve dan een iets dikkere mantel om de schouders.

Hoe dan ook getuigt het in 1985, toen het verhaal werd voorgepubliceerd, nog van lef om in een krantengroep van christelijke signatuur, Het Nieuwsblad / De Standaard, naakt te tonen. In de meer liberale krant Het Laatste Nieuws zijn Hec Leemans met Rooie Zita in Bakelandt en Merho met Fanny in Kiekeboe (thans de Kiekeboes) Karel Biddeloo al langer voor. Biddeloo, zeker hij, mocht in feite niet achterblijven.

De pronte borsten ontgaan bij de vertoning ook het weekblad Humo niet dat een sappig artikel wijdt aan Amargiths optreden en bij uitbreiding schrijft over de evolutie van stripreeksen in het algemeen. Daarbij vermeldt auteur Kris Vermeire dat Andy Cayone tegenwoordig een meisje heeft in Bessy Natuurkommando. Vermeire stelt ook de ons welbekende Galaxa voor, "een mooie, schaars geklede vrouw met een krachtige persoonlijkheid. Een knappe, verstandige stoot die de ridder niet onverschillig laat". Vermeire verwijt het Johan enigszins dat "de onverschrokken krijger wiens standvastigheid wij zo bewonderden, valt voor de eerste de beste blonde fee die hij tegen het lijf loopt". Een aantal vrouwen die sindsdien in de stripreeks opduiken, benoemt hij als "allemaal beeldschone, uitdagende vrouwspersonen die parmantig hun plaats in het verhaal opeisen. De slechten onder hen stellen zich behoorlijk arrogant op en schrikken er zelfs niet voor terug om met hun geweldige borsten in Johans tekstballonnen te gaan hangen". Het is ook deze auteur opgevallen dat Johan zich nog zo hoofs mogelijk opstelt wanneer hij oog in oog staat met de naakte Amargith, "maar er gaat duidelijk een siddering doorheen het getaande lichaam van de krijger". Vermeire besluit met een waarschuwing: "Commercieel gezien was dit verhaal een goede zet, voor de ridder zelf betekende het de doodsteek. Niemand van de duizenden lezertjes is nog langer geïnteresseerd in de heldendaden van z'n idool. Met kleffe handjes doorbladeren ze de nieuwe albums om te zien hoe mijnheer Biddeloo hen nu weer gaat ophitsen. Vroegmiddeleeuwse toestanden? Een alles overtreffende orgie? Of gewoon eens iets ondeugends met Lancelot?"

Vermeire kreeg deels gelijk. Er kwam voortaan meer naakt in de stripreeks voor, maar nu ook niet op regelmatige, commercieel berekende basis. Alleen in functionele omstandigheden, zullen we maar zeggen. In alle eerlijkheid moeten jij en ik ook toegeven dat de naaktscènes in de stripreeks op enige interesse en nieuwsgierigheid konden en kunnen rekenen, er snel aan toevoegend dat het niet de hoofdreden is. Een redelijk bewijs van die gedeelde interesse is dat de pagina over dit thema op De Rode Ridder Wiki | Fandom vaak terugkomt als een van de meest gelezen pagina's van het moment.

Desondanks is In de Witte Hel om meer dan die reden alleen een geweldig album. Amargith is in de eerste plaats een waanzinnig sterke persoonlijkheid, een jachtgodin die in haar eentje zichzelf kan redden, een machtig figuur wiens tijdelijke afleiding voor Johan haar grootste zwakte vormt. En net daar kan Zovadia alias je-weet-wel-wie misbruik van maken. Het verhaal gaat verder in De Magische Scepter (deel 117, 1986), waarin Amargith met een omhelzing en een innige kus afscheid neemt van Johan, en loopt door in Gilgamesj (deel 118, 1986) waaruit we iets fascinerends opsteken...

DAVID STEENHUYSE