We zijn zover: het album met de eerste verschijning van Galaxa. Omgeven door kwistig rondgestrooide sterretjes, zoals in tekenfilms van Disney, vereert Galaxa Johan met haar beeltenis in een magische Toverspiegel. De spiegel is de poort naar een sprookjesachtig, onderaards rijk onder een oude Keltische burcht. Met gebogen been, dat ontbloot uit een hoog uitgesneden splitjurk komt, poseert ze sierlijk als in een modeblaadje. Johan staart haar met open mond aan. En hij weet meteen dat hij zijn zwaard weer in de schede kan stoppen. De goede Fee van het Licht boezemt hem meteen vertrouwen in. Dat geeft hij ook grif toe wanneer Galaxa hem als een bondgenoot tegen de Duisternis beschouwt: "Nooit schonk ik iemand zo vlug mijn vertrouwen. Maar van nu af aan kunt u over mijn zwaard beschikken." Daarna begint een staarcompetitie die brutaal verbroken wordt door een verschrikkelijke klauw.

De schone en het beest. Ook nu weer speelt Karel Biddeloo een oerklassiek sprookjesthema uit. Galaxa is niemand minder dan de godin Aphrodite volgens de Griekse mythologie en Venus volgens de Romeinen, in beide gevallen de godin van de liefde, de schoonheid, de vruchtbaarheid en de seksualiteit. De Oudgriekse Aphrodite vond haar oorsprong bij de Fenicische godin Astarte aan wie ook nog de bevoegdheid oorlog werd toebedeeld.

Biddeloo kiest een in zijn tijd modernere schone als model voor zijn Galaxa. De Oostenrijks-Duitse actrice Senta Berger, geboren in 1941 en ze leeft nog steeds, staat aan de basis van Galaxa's looks. Senta Berger speelt vooral mee in Duitstalige en Italiaanse films en tv-reeksen voor ze vanaf 1963 steeds vaker dergelijke producties afwisselt met Engelstalige films, vaak luchtig gekleed als bimbo van dienst. Biddeloo is een gigantische filmliefhebber, vooral van B-films. Hij houdt plakboeken bij met onder meer foto's uit film-, glamour- en roddelblaadjes. Later in de reeks komt zijn databank nog letterlijk van pas door foto's te kopiëren en te bewerken voor decors en personages. Ook van Galaxa zijn foto's van Senta Berger in de stripreeks op te sporen. Wat verder in het verhaal zien we Galaxa vastgeketend aan een rots. We weten inmiddels dat Biddeloo internationale correspondentie voerde met verzamelaars van beeldmateriaal waarin vrouwen zich inlaten met bondage of met elkaar worstelen in (half) ontklede toestand.

Biddeloo herintroduceert in dit verhaal Bahaal, die als demon voortaan wel vaker in de gedaante kruipt van monsters of schurken om in actie te treden. Nadat Johan het monster Gorgontar versloeg, doemt uit het roerloze lichaam de Prins der Duisternis op. Hij stelt Johan onmetelijke rijkdom en macht voor zolang hij beslist om zijn kant te kiezen en een bondgenoot te worden. Terwijl Johan Galaxa vasthoudt, is zijn antwoord duidelijk afwijzend. Het schaakspel tussen goed en kwaad, tussen Licht en Duisternis, wordt in De Toverspiegel vastgelegd voor de komende decennia. Dat begint meteen met een tol die Galaxa en Johan moeten betalen. Galaxa mag het Rijk van de Spiegel niet verlaten. Als Johan bij haar wil blijven, moet hij aan alles verzaken waar hij tot dan toe voor heeft gevochten. Nog onder de indruk van de liefde op het eerste gezicht en de mooie momenten die hij sindsdien met Galaxa deelde, is hij helder in zijn besluit: "Steeds heb ik onrecht en kwaad bestreden. Ik diende prinsen en koningen! Zocht eer en roem op de slagvelden... Maar nu besef ik, wat het belangrijkste is! Vanaf het eerste ogenblik betekende je alles voor me. Ik blijf voor altijd bij jou, Galaxa!" De deerne bedankt hem smachtend met "Johan, lieveling... We zullen samen gelukkig zijn!" en een kus.

Die "voor altijd" is een onmogelijkheid voor een avontuurlijke reeks over een dolende ridder. Ondanks het aandoenlijke geluk door het samenzijn en een vredig, prinsheerlijk bestaan dat hem lijkt te wenken, bediend door kabouters, is het gevaar van buitenaf nog niet gaan liggen. Aan de ingang van het sprookjesrijk dringen de handlangers van rabauwenleider Boggolt de Toverspiegel binnen. Om Johan van een zekere dood te redden, springt Galaxa uit de spiegel om tussenbeide te komen. De list van Bahaal is daardoor geslaagd. Haar lot is bezegeld: ze moet haar huidige gedaante opgeven en eeuwig door tijd en ruimte rondzwerven. Ze kan nog wel in andere gedaantes Johan op zijn verdere pad bijstaan in zijn strijd tegen het kwaad. Vaak zijn die reünies in haar vertrouwde verschijning kortstondige opflakkeringen van hun liefde die in De Toverspiegel is vastgelegd. Dat Galaxa door tijd en ruimte zwerft, kan bovendien een verklaring zijn voor Johans verdere avonturen die niet in een duidelijk ontsloten periode in de middeleeuwen zijn vast te pinnen. En doordat hij zich een wijle achter een toverspiegel bevond, zit zijn hart nu aan de rechterkant. Die anomalie heeft hem al een paar keer het leven gered.

Hoewel Galaxa meermaals terug zal komen, ondervindt Biddeloo hoogstwaarschijnlijk dat er als personage niet veel mee valt aan te vangen. In haar hoedanigheid van een deus ex machina wordt het te gemakkelijk om Johan uit de shit te halen. Voor een verhalenverteller boeit het meer om hem in de shit te duwen, bijvoorbeeld door de verwerpelijke, maar ook al bloedmooie Demoniah in de reeks te introduceren. Een goede vijand is in een verhaal van groter belang dan een almachtige vriend. Op het gebied van aantal optredens in De Rode Ridder wint Demoniah het trouwens ruimschoots van Galaxa terwijl de duivelin pas een vijftigtal albums later, in De Leeuw van Vlaanderen (deel 109, 1984), voor het eerst haar demonische trucjes toont.

Fans van De Rode Ridder zijn per definitie haast tegelijk fan van Galaxa. Zij zijn verkikkerd op haar optredens en vragen naar meer. Dat merkt Patrick Cornelis ook. Hij publiceert in oktober 2019 een remake van De Toverspiegel op voorstel van Standaard Uitgeverij. Over het afwijkende uiterlijk van Johan valt veel kritiek op te tekenen (een best wel grappige uitspraak is dat Johan er in zijn zestigste verjaardagsjaar uitziet als een zeventigjarige), maar Cornelis krijgt heel veel verzoeken om Galaxa (en ook wel Bahaal) te tekenen. Hij trekt in zijn album een volledige pagina uit om Galaxa, eveneens door sterretjes omgeven, paginagroot weer te geven en dat zorgt voor een grotere impact.

Deze remake past in het verjaardagsjaar. Biddeloos De Toverspiegel blijft een populair album en bovendien komen Galaxa en Bahaal erin voor. Zij voor het eerst, hij voor het eerst in zijn definitieve rol voor de rest van de stripreeks. Het zijn argumenten voor de uitgeverij om van dit verhaal een remake te maken, met in het achterhoofd een mogelijke springplank naar iets anders. Door de remake verschijnt het verhaal, weliswaar in een andere versie, voor het eerst in kleur. En dan valt er nog iets te onthouden: op de cover van het remakealbum staat voor de allereerste keer de naam van Karel Biddeloo op de cover vermeld. Eerherstel voor de man die de stripreeks werkelijk naar de grootste hoogten bracht en wiens naam pas vanaf De Overlevenden (deel 108, 1984) op de titelpagina van de albums is vermeld.

DAVID STEENHUYSE