De Rode Ridder
8/60. De Verzonken Klok (deel 38, 1968)
TEKENINGEN: Karel Biddeloo • SCENARIO: Willy Vandersteen


De Rode Ridder
De Rode Ridder

De Verzonken Klok is het tweede De Rode Ridder-album waarin we de hand van Karel Biddeloo kunnen herkennen. Voor dit verhaal moet hij zich nog baseren op scenario's en schetsen van zijn leermeester Willy Vandersteen. Biddeloo zal later, vanaf Drie Huurlingen (deel 44, 1969) de reeks tekenen én schrijven. Hij blijft tot aan zijn dood in 2004 verantwoordelijk voor De Rode Ridder en zal in totaal 162 albums eigenhandig afwerken.

In dit verhaal, waarin een klok op de bodem van een meer luidt telkens er iemand zal sterven, duikt opnieuw een waterduivel op. Zoals steeds bij de scenario's van Vandersteen, is er geen magie in het spel. Deze waterduivel is, net als Hakuwa in De Maansteen (deel 28, 1966), een rancuneuze slechterik die er enkel op verklede wijze aan toekomt om zijn wraak te voltrekken. Door magie uit te sluiten wil Vandersteen het bijgeloof aan de kaak stellen dat welig tiert in de middeleeuwen. Voor elk raadsel bestaat een rationele verklaring, en in zijn verhalen van De Rode Ridder is dat niet anders. Wanneer Biddeloo echter de latere albums ook schrijft, wordt magie een hoofdbestanddeel van de reeks.

De grafische uitwerking van de waterduivel doet een belletje rinkelen. De grote, maar levenloze ogen, in combinatie met vleugelachtige uitsteeksels achter de oren, duiken als concept wel vaker op bij Vandersteen. Zo doolt in het De Geuzen-verhaal De Rattenvanger (deel 4, 1987) een zekere Groene Greet rond, een niet bijster aangenaam ogend figuur met bolle ogen en vleermuisvleugeltjes achter de oren. Ook agent Nummer 17 uit de vagebondenreeks Robert en Bertrand heeft kille kijkers en uiteenflapperend haar achter de oren. Hij is in de eerste albums van die reeks de gesel van de twee helden-vagebonden en speelt ook daar dus de slechterik van dienst. Gaandeweg wordt zijn rol in de reeks wel genuanceerder. En ook in het Suske en Wiske-verhaal De Woelige Wadden (deel 190, 1982) duikt weer een dergelijke engerd op. Aan de bolle ogen van Van Zwollem, die zich bij zijn eerste optreden in Het Sprekende Testament misdraagt tegen onze vrienden, is de schavuit in hem al verraden. We nodigen je uit om nog andere voorbeelden te zoeken en ons te melden via e-mail of via Messenger op onze Facebookpagina!

IVO DE WISPELAERE



© Stripspeciaalzaak.be, 2019-2020