|
|
KLIK
voor andere strips van
Stefano Carloni
KLIK
voor andere strips van
Jean-Charles Kraehn |
|
|
DE NIEUWE AVONTUREN VAN ROODBAARD 1
Gehangen maar niet Dood
Stefano
Carloni + Jean-Charles Kraehn
Dargaud | 56 p. | € 7,50 (SC) • € 16,95
(HC) |
| En
of hij terug is! |
Hij
is terug! De zeeschuimer die niet vloekt in "Basji-boezoeks"
maar in "bokkenpoten". De kapitein die met een dreigend
uitgesproken "Bloed en darmen!" mensen doet sidderen,
lang voordat er "duizend bommen of granaten" worden
bovengehaald. Roodbaard uiteraard!
Roodbaard, de piratenkapitein die geen vrijbuiter meer is,
maar kaperkapitein. Er is namelijk een vredesakkoord tussen
Frankrijk en Engeland, dat maakt de omstandigheden heel wat
minder gunstig voor piraterij. Roodbaard is dus kaper voor
de Franse koning, wat betekent dat hij zijn opdrachten ontvangt
van de gouverneur op Cap-Français. Het initiatief aan
anderen laten en in de pas lopen... het zint de roodharige
oud-piraat niet. De gouverneur baalt dan weer dat hij zijn
oude vijand wettelijk weinig kan aanwrijven. Maar dan komt
de ultieme kans om Roodbaard op piratenjacht te sturen.
Waar begin je als je de meest mythische piraat uit de stripgeschiedenis
een doorstart wil geven? Ervaren rot Jean-Charles
Kraehn (De Onthoofde Arenden, Gil Saint-André,
Tramp) kiest ervoor om terug keren naar de roots
en dit album te laten aansluiten op de verhaallijn rond het
Azteekse goud, geschreven door Jean-Michel Charlier,
de bedenker van de reeks.* Met de buit van de Azteekse avonturen
trekt Roodbaard zich terug op Cap-Français, in een
kaperbestaan en met frisse tegenzin. Dat geeft mogelijkheden
voor een nieuwe verhaalinsteek. Teruggrijpen naar Charliers
werk zorgt voor zowel een opening als continuïteit. Door
Roodbaard opnieuw kaper te maken, heeft Kraehn bijvoorbeeld
de mogelijkheid om (in de toekomst) nog eens aan te knopen
bij Eriks morele bezwaar tegen piraterij, wat eerder in de
serie dikwijls aan bod kwam. Roodbaards zoon Erik heeft in
dit nieuwe avontuur trouwens voorlopig een eerder kleine rol.
Dat hoeft niet vreemd aan te voelen, Roodbaard is
een reeks die vroeger ook al verrassende keuzes aandurfde.
Zo waren er in het verleden albums waar Erik de hoofdrol volledig
van zijn vader overnam of waar de bebaarde piraat zelfs helemaal
afwezig bleef.
Kraehn voert met zijn Roodbaard een personage op dat op sommige
vlakken danig verschilt van Charliers Roodbaard. De blanke
pit in de ruwe bolster komt zo nu en dan wat nadrukkelijker
aan de oppervlakte. Roodbaard die te vermurwen valt met het
vooruitzicht op een lekkere maaltijd en die zich in een taverne
haast opwerpt als vakbond voor verschoppelingen en armen.
Dat is nieuw. Tegelijk is Kraehn scenarist genoeg om te weten
dat de personages en de stijl van Charlier nog altijd staan
als een huis. Die moet je niet veranderen om te veranderen.
Hooguit moet je die de eenentwintigste eeuw in begeleiden.
En dat doet Kraehn. Baba, Roodbaards trouwe luitenant, voegt
de letter "r" toe aan zijn alfabet. De vele beschrijvende
tekstkaders, een handelsmerk van Charlier, blijven overeind
maar krijgen een talige update. Ze blijven wel voldoende verhalend
en ogen zo als een ode aan de meesterverteller die Charlier
was. De eveneens typische scheepstermen die Charlier zo vaak
gebruikte, zijn ook in dit album terug te vinden. De verklaringen
van die termen zijn — in tegenstelling tot vroeger —
niet meer in de bladspiegel verwerkt, maar verplaatst naar
een meer eigentijdse verklarende woordenlijst.
Dat de echte actie in het verhaal pas goed losbarst als het
verhaal ongeveer twee derde ver is, lijkt ons een weloverwogen
keuze. Andere recente piratenverhalen, in strips en daarbuiten,
hangen immers steeds meer het beeld op van de piraat als onderhandelaar-fikser.
Ook hier sijpelt die andere vorm van actie lichtjes en subtiel
door. Verder maakt Roodbaard in dit verhaal enkele mentale
gedaanteverwisselingen door. Hoe meer de kaper lijkt op de
piraat die hij was, hoe meer het verhaaltempo en de actie
toenemen. Dat dit album in volle actie durft te stoppen, bewijst
waarom Kraehn nog steeds de topscenarist is waarvoor we hem
houden.
Grafisch heeft Gehangen maar niet Dood ons al beet
voor we het album hebben opengeslagen. Roodbaard die de lezer
ziedend aankijkt doorheen een strop terwijl achter hem de
Jolly Roger wappert. Maar liefst drie coverelementen die strijden
om de hoofdmoot van onze aandacht. Dat werkt en is goed gezien
van Stefano Carloni. Roodbaard, de strop
en een Haïtiaans verzicht ware ook mooi geweest, maar
had vast niet dezelfde impact.
Carloni is zo'n tekenaar die doet geloven in de toekomst van
het beeldverhaal. De jonge Italiaan viel ons voor het eerst
op met de racestrip Sinclair. Die toonde misschien
dat dit niet zijn voorkeursgenre was, maar bewees vooral heel
wat potentieel. Eens, met De Vorsers, de stap naar
het historische genre gezet, werd pas echt duidelijk wat 's
mans sterkte is: kostuums, heel eigen kleurgebruik en decors
waarnaar research gedaan is.
Met Roodbaard schudt hij definitief het label "beloftevol"
van zich af. Bij De Vorsers doken af en toe nog wat
statische figuren en bewegingen op. Nu zijn daar dan toch
die bewegingslijntjes die de zo mooi ingekleurde prenten hun
extra dynamiek geven. Carloni's Erik heeft trekjes van Victor
Hubinons Erik, zijn Roodbaard is dan weer geheel
eigen. Een mooi eerbetoon aan wat is geweest. Dit album is
voor Carloni de bevestiging van wat er al een tijdje zat aan
te komen.
Als Erik nog iets nadrukkelijker aanwezig mag zijn in het
volgende deel en Driepoot er zijn listig vernuft als vanouds
mag tentoonspreiden dan komt de actie als vanzelf in een stroomversnelling.
Hopelijk kunnen we dan weer voor jaren het ruime sop in met
een reeks die eigenlijk niet in pauze had gehoeven.
*De originele klassieke reeks is opnieuw genummerd
en overzichtelijk te herlezen in een dertiendelige, integrale
heruitgave bij Sherpa, dat binnenkort ook
de spin-off De Jonge jaren van Roodbaard in een integraal
jasje zal kleden. Die nieuwe vormgeving was welkom. Deze doorstart
van Roodbaard, bij Dargaud, draagt
de ondertitel De Nieuwe Avonturen van Roodbaard,
maar die ondertitel werd bijvoorbeeld al eens eerder gebruikt
binnen de hoofdreeks, toen Christian Gaty
en Jean Ollivier het auteursduo waren. |
|
DIEDERIK VAN DE VELDE --- september 2020 |
|
