Irons 3
Irons 3
KLIK
voor andere strips van
Luc Brahy


KLIK
voor andere strips van
Tristan Roulot
IRONS 3
Verdwenen in Ujung Batu

Luc Brahy + Tristan Roulot
Le Lombard (Derde Stroming) | 48 p. | € 8,50 (SC)
Under the Bridge
Een strip over Jack Irons! Yeah! Yeah! Yeah! Ons hart maakte anderhalf jaar geleden een vreugdesprong. Eindelijk een strip over de bipolaire, fenomenale ex-drummer van The Red Hot Chili Peppers en Pearl Jam. Toen we het album kochten, bleek het verhaal al snel te draaien rond een wat misantrope, bouwkundig ingenieur die ook Jack Irons heet. Bovendien, lijken beide heren, op de tattoos na, fysiek ten zeerste op elkaar. Maar terwijl de ene een hit scoorde over het leven onder de bruggen, controleert onze Jack Irons slecht gebouwde bruggen. Ook goed. Nu ja. Sexy is anders, maar we zullen het ermee doen.

Toch... een strip over een ingenieur bouwkunde? Dat ruikt zwaar naar een marketingstudie op zoek naar een nog niet ingevuld, kapitaalkrachtig doelgroepgaatje. Maar het resultaat viel beter mee dan verwacht. Veel beter. Scenarist Tristan Roulot (Hedge Fund, Het Testament van Kapitein Crown, De Drager) gaf zijn Irons genoeg enigma en charisma mee om ons nog lang te boeien. Bovendien zit onder dat saaie pak een niet te onderschatten krachtpatser verborgen. Koppel dit aan goed opgebouwde verhalen met vlotte dialogen, en je hebt een strip die al lezenswaardig is. Net zoals in zijn Hedge Fund excelleert Roulot echter ook hier door moeilijke zaken eenvoudig uit te leggen. En voor je het weet, vind je bruggen bouwen, chemie en andere technische wetmatigheden de max! Ja, het is leuk én interessant om een Irons te lezen.

Verdwenen in Ujung Batu is het slot van het tweeluik rond een Indonesische grootschalige diefstal van puur zand. Het nieuwe goud. Ja, je leert echt bij. Jack Irons, een sociologe en de corrupte ingenieur Porter zijn ontvoerd door de lokale schurk Jakang. Ze worden naar het basiskamp gebracht midden in het regenwoud, waar een brug over de ravijn is ingestort. Een kolfje naar de hand van de twee ingenieurs.

We hebben het nog niet gehad over de tekeningen van Luc Brahy (Climax, Imago Mundi, Cognac,...) en daar is een goede reden voor. De tekeningen van de Fransman zijn zelfs los van Photoshoptoestanden, lelijk. Ook ons vat van vergoelijkende eufemismen raakt eens op. Maar eerlijk, het maakt ons geen bal uit dat vele lichaamsdelen tarten met de wetten van de realiteit. Het is alleen jammer dat potentiële lezers hierdoor afgeschrikt kunnen raken. Zonde, want Irons blijft toffe ontspanning waar je iets van opsteekt.
WOUTER PORTEMAN --- augustus 2020

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: