|
COMPLETE
VERHALEN
DEEL 8 VAN INTEGRALE REEKS IN 12 DELEN |
|
|
KLIK
voor andere strips van
Pierre Seron |
|
|
DE MINIMENSJES integraal 8
1989-1991: 25. Minimensjes en Minigagagas - 26. De Reis tussen
2 Werelden - 27. C + C = Boem - 28. De Catherinettes
Pierre Seron
Saga Uitgaven | 224 p. | € 34,95 (HC) |
Gewenning |
In
vorige verhalen, keurig gebundeld in de vorige integralen,
speelde Pierre Seron als nooit tevoren met
het stripmedium. Hij ging op hetzelfde elan verder in de peridoe
1989-1991, tot spijt van wie het benijdt.
Toen we Minimensjes en Minigagagas voor het eerst
lazen, vonden we er maar niets aan. De Vries wil naar het
verjaardagsfeestje van een vriendin, maar onderweg komt hij
van alles tegen waardoor hij enkele keren van kledij moet
wisselen. Het slapstickverhaal ontbreekt een stevig plot en
is eigenijk een opeenvolging van komisch bedoelde situaties.
Een verhaal zonder verhaal. Door het achtergronddossier weten
we nu tenminste ook dat het een hommage is aan zijn tweede
vrouw waarbij hij in twee plaatjes verwijst naar zijn eerste
vrouw en drie dochters die Seron niet meer te zien kreeg na
een pijnlijke scheiding. Een schrijnend verhaal dat Seron
zwaar heeft getekend.
In De Reis tussen 2 Werelden speelt Seron met tijd
en ruimte. We zien hierin de wetenschappers uit Gevangenen
van de Tijd terug. Twee criminele Minimensjes (ze bestaan!)
én Grietje belanden per ongeluk in het verleden, maar
ze zijn nog wel te zien door de Minimensjes in het heden.
Dat levert een sliert mistoestanden op waarbij "een lezer",
het commentaar leverende lezertje, regelmatig de vertelling
onderbreekt om te zeggen dat hij er niets van snapt. Op het
eind heeft hij het wel door en betrapt hij Seron op een fout.
Aan dat denkspelletje gaven we ons opnieuw graag over, maar
als het op tijdreisverhalen aankomt, lezen we dan toch liever
Suske en Wiske of het Thorgal-verhaal De
Meester van de Bergen.
In het explosieve C + C = Boem duiken de klonen van
De Vries weer op. Met behulp van geinige, de Nederlandse taal
verkrachtende zweefrobotjes bekampen ze elkaar tot de dood.
Voor de liefhebbers van Serons technisch vernuft, die hij
in al zijn vlieg-, zweef- en andere toestelen stopt, is dit
verhaal vol actie leuk om te lezen.
Zelf genoten we het meest van De Catherinettes waarin
De Vries de winnares van een misverkiezing en haar vriendinnen
moet achternagaan omdat ze zonodig op uitstap willen in de
grote mensenwereld. Dat ze nu net bij De Vries' aartsvijand
Van Diergaard onderdak krijgen, is een brug te ver. Hij heeft
gelijk, Van Diergaard heeft kwalijke plannetjes. Stoor je
niet aan het seksisme van De Vries. Het waren weliswaar andere
tijden, maar de Catherinettes zijn ook niet op hun mondje
gevallen. We krijgen ook nog een nasleep van het vorige verhaal
voor de kiezen.
De door Seron uitgewerkte scenario's in deze bundel zijn zeker
niet de meest hoogstaande. Actie, vaart en humor zoveel je
wil, maar vorige verhalen hadden net wat meer om het lijf.
De gewenning voor het lef van Seron om de fundamenten van
het stripmedium onderuit te halen, speelt ook wel mee, maar
tevoren was het gewoon interessanter en sprankelender.
Niettegenstaande dat bezwaar blijft het wel genieten om opnieuw
in een stukje stripgeschiedenis te duiken van een bij velen
geliefde reeks uit het weekblad Robbedoes. En dan
die tekeningen! Hoewel de gelijkenissen met André
Franquin hem niet in dank werden afgenomen, is Seron
toch maar mooi een van de meest getalenteerde navolgers van
die dikkeneuzenstijl. |
DAVID STEENHUYSE --- november 2019 |
|