Uit:
De Kleurenkladder (1989-1990) Lambik heeft zichzelf naar het Parijs van 1887
geflitst uit amoureuze gevoelens voor Agostina Segatori, die
in die tijd door Vincent van Gogh op doek werd vastgelegd. Omdat
Agostina enkel gevoelens koestert voor kunstschilders, slaat
Lambik aan het schilderen. Het resultaat van zijn gekladder
is zelfs volgens van Gogh het werk van een gek en kan ook Agostina
niet bepaald bekoren. Het zelfverklaarde, miskende genie Lambik
belandt op straat, waar ook een bekend hondje ronddoolt dat
het al een aantal jaar zonder zijn baasje moet stellen. Het
is een hommage aan Hergé, die in 1983 was overleden.
De begripvolle zucht van Lambik blijkt een voorbode te zijn
van het overlijden van Vandersteen op 28 augustus 1990.
Uit:
De Kleurenkladder (1989-1990)
