Uit:
Bibbergoud (1949) In het œuvre van Willy Vandersteen
wemelt het zodanig van de gemaskerde onbekenden dat het nochtans
gevarieerde aanbod in een carnavalswinkel er niets bij is. Niets
makkelijker om mysterie op te wekken en de lezer laten gissen
naar wie er achter het masker schuilt, toch? In Bibbergoud
kijkt Lambik nog geen klein beetje op van de ware "eenzelvigheid"
van de gemaskerde sachem, de aanvoerder van de Flatfeets. Maar
Vandersteen speelt een spelletje met de lezer. Niet alleen krijgen
we zelf het gezicht niet te zien, de enige die het wel weet,
Lambik, lukt het maar niet om het aan de anderen te vertellen.
Er komt telkens wat tussen. Hij volgt ook het bevel van de gemaskerde
om het niet aan de lezers van de kranten De Standaard
en Het Nieuwsblad te zeggen.
Uit:
Bibbergoud (1949)
