Marc Reynebeau
(auteur van De Kusttram,, De toekomst is al begonnen, Die Küstenstraszenbahn, Een geschiedenis van België, Het nut van het verleden, Struikelend door het leven,,...)

 
  LAATST VERSCHENEN BOEK:
Terug naar Congo. Op zoek naar de guaveboom uit mijn jeugd, uitgeverij Lannoo
 

Hebt u ooit strips gelezen?

"Meer nog, ik heb leren lezen dankzij Nero, Jommeke, Lucky Luke, Buck Danny, Michel Vaillant, Rik Ringers, Piet Pienter & Bert Bibber, kolonel Clifton, Asterix, Olivier Blunder en nog vele anderen, plus de weekbladen Kuifje (en Ons Volkske, dat veel strips uit het weekblad Kuifje overnam) en Robbedoes. Kortom, dat was de klassieke Frans-Belgische school, plus de klassieke Vlaamse krantenstrip. Bovendien heb ik ermee Frans geleerd, omdat ik in mijn kindertijd in Congo alleen Franstalige strips kon kopen. Olivier Blunder ken ik daarom eigenlijk alleen als Achille Talon. En Gilles Jourdan (Guus Flink?) mag ik ook niet vergeten. Een tijdlang ben ik nog een koper geweest (voor zo ver ik ze in de krantenwinkel vond en ik er het geld voor had) van de tijdschriften Pilote en Mad. Enige tijd was ik ook een fervent lezer van de zogeheten volwassenenstrips van Casterman. En heb ik Sjef van Oekel al vermeld? Nu is het wat minder, toch qua kopen van nieuwigheden, al tracht ik het toch een beetje te volgen, wat mij bijvoorbeeld tot een fan van Ilah heeft gemaakt — ach, een mens heeft zoveel te lezen, al heb ik toch nog een paar honderd strips thuis staan. Vele daarvan herlees ik nog geregeld, wat mij met 'echte' literatuur veel minder vaak gebeurt."

Wat is uw favoriete stripalbum, -stripfragment of -personage en waarom?
"Hoe moeilijk kiezen! Laat ik er twee uitnemen:
- La Pédagogie du Trottoir van François Boucq, omwille van de absurde humor, die een heel treffende satire van het hedendaagse bestaan in de hand werkt;
- de Adler-strips van René Sterne (laat ons zeggen de eerste vier, vijf), omwille van zijn warme kleuren, de mix van exotisme en melancholie, maar ook de monterheid, het ouderwets avontuurlijke en ook wel het 'Buck Danny 2.0'-gehalte (2.0, omdat Adler, ondanks zijn verleden bij de Luftwaffe, allerminst zo'n onuitstaanbare, eendimensionale ijvervreter is). En omwille van die uitspraak van Adler wanneer hij ergens een watervliegtuig in penibele omstandigheden aan de grond moet zetten: 'heilige Donald Duck, sta ons bij.'"
LEES VERDER >