 |
| |
tekst:
Mike W. Barr
tekeningen: Jerry Bingham
release: 1987 |
 |
|
Batman bevecht in zijn comicreeks dezer dagen de criminaliteit
met een tienjarige zoon aan zijn zijde (dat is nog eens wat anders
dan een corrigerende tik...). Voor vele lezers was het opduiken
van die zoon, met de nogal voorbodende naam Damian, een verrassing
van jewelste, alsook voor de gevlederde muisman.
Voor de geboorte van Damian moeten we helemaal terug naar 1987,
naar het one-shot Son of the Demon. Batman gaat daarin
op zoek naar de moordenaar van een wetenschapper en sluit daartoe
een verbond met een van zijn aartsvijanden, Ra's Al Ghul, in de
films van Christopher Nolan vertolkt door Liam
Neeson.
De zoektocht naar de killer is van onderhoudende aard, maar belangrijker
is dat de hechte samenwerking met Ra's Al Ghul ook betekent dat
Batman veel tijd doorbrengt met Talia, de frisse, jonge dochter
van Ghul. Batman heeft al vanaf haar eerste verschijnen in de
comics (in 1971) een af- en aanrelatie met haar. Ze werd steeds
verscheurd tussen haar loyaliteit voor haar vader en haar liefde
voor Batman, maar misschien komt nu de dag dat ze niet meer hoeft
te kiezen? Ra's heeft immers eveneens andere motieven.
Al jarenlang ziet hij in Batman de perfecte opvolger (het redden
van de aarde door de meeste mensen erop uit te moorden, don't
ask). Tijdens de periode dat ze samen op de killer jagen,
probeert Ra's Al Ghul Batman voor zich te winnen. Dat lijkt natuurlijk
eerst te lukken, niet in het minst omdat Talia tijdens die periode
ook zwanger raakt. Het moet spannend blijven, nietwaar? Het einde
van de strip is echter niet verwonderlijk, Batman zal zich nooit
aan de zijde van Ra's scharen. Het hoe en waarom lees je in de
strip, maar het belangrijkste is dat Batman vervolgens met een
onvolgroeide foetus in het riet wordt gestuurd. Talia zegt hem
dat ze een miskraam gehad heeft. Het boek sluit af met het beeld
van een jong baby'tje dat door een onbekend koppel geadopteerd
wordt.
Verhaal (Mike W. Barr) en tekeningen (Jerry
Bingham) zijn van degelijke aard. Vooral de tekeningen
springen in het oog. Het gearceer van Bingham wordt met vrij poëtische,
pastelachtige tinten ingekleurd. Belangrijker is de controverse
rond de strip.
Omdat vele lezers en critici de personages niet reëel vonden
handelen en omdat de uitgeverij zelf een beetje in de problemen
zat met die zoon, besliste DC Comics al snel
om de one-shot in hun reeks Elseworlds-verhalen
te dumpen. Die verhalen spelen zich af buiten de continuïteit
van de hoofdreeks en daarmee was de kous af. Maar dat was buiten
Grant Morrison gerekend.
Morrison nam in 2006 de schrijfteugels van de Batman-reeks
op zich en introduceerde in zijn eerste nummer al meteen de tienjarige
Damian. Damian werd jarenlang getraind in de moeilijkste gevechtssporten,
kreeg de best mogelijke intellectuele opvoeding en is, als men
dat kan zeggen van een tienjarige, ook een arrogante eikel.
Met deze zet verklaarde Morrison de verhaallijn van Son of
the Demon als canon en drukte tevens stevig zijn stempel
op de reeks. Ik bespreek nu deze eerste verhaallijn van zijn hand
(gebundeld als Batman and Son) omdat deze de eerste was
die Morrison schreef, maar eigenlijk is zijn hele output op de
Batman-reeks van fantastische aard geweest: innovatief,
grappig, duister en spannend.
In Batman and Son flitst ongeveer alles: hilarische oneliners
van Batmans butler Alfred, een plot met drie andere Batmannen
die veel weg heeft van Charles Dickens' A
Christmas Carol, een zeer geslaagd visueel experiment tijdens
een gevecht in een museum, noem maar op. Maar wat het meest entertaint,
is toch de relatie van Bruce Wayne met Damian. Er is vooreerst
al een morele kloof tussen de beiden: Damian heeft geen enkel
ontzag voor een mensenleven. En ten tweede is er ook de jonge
overmoed van Damian die tegenover de voorzichtigheid van de vader
gezet wordt. Schoon om te zien. Morrison slaagt erin om het verhaal
tegelijk licht en donker op papier te zetten. Vooral de dialogen
tussen vader en zoon zijn van een grote klasse.
Tekenaar Andy Kubert verblindt de lezer met adembenemend
tekenwerk: dynamisch en groots. We hadden niet anders verwacht
van iemand die voorheen al X-Men, Wolverine: Origin en
Captain America tekende.
Hoewel ik Batman steeds een intrigerend figuur gevonden heb was
ik toch steeds meer een Marvel Comics-fan. Dit
verhaal heeft me in de wereld van The Dark Avenger gezogen. Dat
wil dus wat zeggen. |
 |
| |
tekst:
Grant Morrison
tekeningen: Andy Kubert
release: 2006 |
|
|