Dood gewaand worden heeft voordelen, maar ook nadelen. Julien Sarlat weet er alles van. Vanuit het zolderraam in het huis van de dorpsonderwijzer, die is opgepakt door militieleden, kijkt hij naar zijn eigen begrafenis. Dood én voyeur is hij nu. Allebei tegen wil en dank. Hoe zal deze bizarre situatie uiteindelijk aflopen? Het woord ‘uitstel’ krijgt aan het slot van dit tweede en laatste deel een indringende en onverwachte betekenis.

Jean-Pierre Gibrat, die tekenaar en scenarist in zich heeft gebundeld, gaf het beste van zichzelf: een situatie die ongeloofwaardig zou kunnen zijn, heeft hij tot in de kleinste details uitgewerkt. Zijn vertelstijl is vlot waardoor de inleving groot wordt. De beelden zijn krachtig waardoor het verhaal dan weer geloofwaardig is. Dit album is het resultaat van een grondige en bewonderenswaardige inspanning en van het zoeken naar vorm en inhoud. Een prachtige en heel sfeervolle aquarelinkleuring geeft het verhaal een extra dimensie.