Na de Tweede Wereldoorlog- en Koude Oorlog-cyclus kleurt Dottie deze keer de gouden tijd van het Las Vegas in de jaren zestig. Deze keer in een cyclus die twee albums zal beslaan. Notoir maffioso Bugsy Siegel richtte indertijd de goktent Flamingo op, wat het begin inluidde van het glitterige gokparadijs Las Vegas dat we vandaag zo goed kennen uit films als Casino, Bugsy en — waarom niet? — Showgirls.

Dottie is in de Flamingo werkzaam als fysionomiste. Dankzij haar visueel geheugen kan ze naar verluidt tienduizend zwarte lijst-gokkers (valsspelers) met een entreeverbod herkennen. Maar op een dag wordt ze erin geluisd en krijgt ze haar ontslag. Langer werken in Vegas kan ze op haar buikje schrijven. Dan maar aan de slag bij Hugh Hefner (yep, de founding father van Playboy), maar ook daar krijgt ze te maken met de invloed van de maffia. En tot overmaat van ramp is er een zekere Frank Sinatra die haar koste wat het kost wil veroveren.

De tekeningen zien er wat losser uit en krijgen een zweempje Bernet (van Klaartje bij Nacht en het fantastische Torpedo 1936), wat wij zeker niet slecht vinden.