BERSERK 4


Kentaro Miura • GlĂ©nat
240 p. (SC)
Homo-erotische spanning

Berserk is de gewelddadigste mangareeks die momenteel is te verkrijgen in het Nederlands. Hoofden worden met bijlen gespleten waarbij ogen uit de oogkassen springen, ledematen worden afgehakt, lichamen worden gespietst, doorboord, in tweeën gehakt en bedenk zelf maar een reeks variaties waar bijlen of gigantische slagzwaarden aan te pas komen. En weet je wat? We krijgen er geen genoeg van!

Kentaro Miura
's tekenstijl zouden we bijna durven vergelijken met die van Jacques Martin of Gilles Chaillet, maar dan natuurlijk op zijn Japans. We bedoelen maar dat zijn middeleeuwse tijdsetting en gevoel voor detail bij ons bewondering uitlokt. Een op twee pagina's uitgesmeerde aanval op een burcht is het uitvergroten naar posterformaat waard. Veldslagen te paard bekijk je uitvoerig om alle kleine situaties uit te vlooien. Daar valt er een van zijn paard, die andere heeft een prachtig harnas, daar zijn er twee die elkaars zwaardslagen pareren, die uitval met een speer miste zijn doel,... Werkelijk magnifiek!

Veel geweld dus. En toch kwam er sinds het vorige deel een brok emotie om de hoek piepen door de jeugd van huurling Guts van nabij te volgen sinds hij zijn eerste kreetje slaakte onder het lijk van zijn moeder. Zijn wrede stiefvader Gambino, het hoofd van een huurlingenleger, voedt 'm op als een harde huurling. Het kan hem geen zier schelen hoe de jongen zich moet voelen nadat Gambino hem verkocht aan zijn strijdmakker Donovan die hem bruutweg verkracht. Later in dit deel belandt Guts bij de Bende van de Valk, een huurlingenleger met vooral minderjarige krijgers. Een ervan heeft de aandacht van Guts getrokken. De jongen met het androgyne, haast meisjesachtige uiterlijk, wil Guts voor zich. Deze laatste is bereid om voor die inzet te vechten. Het is een hoofdstuk vol homo-erotische spanning, jaloezie en een legendarisch zwaardgevecht met onverwachte twists. Een beetje raar wel om al zo vroeg binnen een lopende reeks een soort jonge jaren-spin-off te presenteren, maar het wordt hier als een volwaardige verhaallijn ontwikkeld. Een reeks om in de gaten te blijven houden... Wat zeggen we? Om te blijven volgen!

> DAVID STEENHUYSE — september 2008