Laten we starten met een spreekwoord: "Wie niet sterk is, moet slim zijn". Maar dat is niet altijd voldoende. Als je zwart bent, is slim zijn soms een gevaar, zo ondervindt Abe. Wie niet sterk is, heeft dus best een blanke vriend die dat wel is. Het is een theorie die de basis vormt voor de vriendschap tussen Abe en Will. Eind jaren 1920 zijn vriendschappen tussen blank en zwart dikbezaaid noch sociaal goedgekeurd en toch gaan twee jongelingen met een verschillende achtergrond die uitdaging aan. Ouder worden en de verwachtingen die daarmee samenhangen, veranderen hun band. Hoelang kan Abe de zoon van zijn baas — zijn latere werkgever — nog zijn vriend noemen? Wij hebben onze mening over dat andere spreekwoord alvast verschillende keren moeten herzien tijdens het lezen van dit album. In nood kent men zijn vrienden, of toch niet?

Saga Uitgaven doet andermaal waar het goed in is: de stripmarkt afspeuren op zoek naar meeslepende, historisch geïnspireerde verhalen met een evenwichtige kwaliteitsverhouding tussen woord en beeld. Het scenario van Stéphane Louis verbleekt niet bij de zeggenskracht van de tekeningen (dat zou de inkleuring trouwens ook letterlijk niet toestaan). Tekenaar Lionel Marty is niet te beroerd om de mens ook op zijn lelijkst te tonen, waarmee we absoluut niet gezegd hebben dat de man niet kan tekenen, wel integendeel. Vrolijke gezichten worden complexloos omgetoverd in van woede verwrongen tronies. Marty focust doorgaans op gezichten en niet zelden op de open monden van schreeuwende personages. Daardoor krijgen sommige prenten iets karikaturaals, bijna grotesk. De haast schuimbekkende moeder is daar het 'mooiste' voorbeeld van. De tekeningen tonen bijzonder goed hoeveel uiteenlopende emoties Stéphane Louis in zijn scenario heeft verwerkt.

In het Frans vond dit album onderdak bij Grand Angle van uitgeverij Bamboo onder de titel L'Amour Est une Haine comme les Autres. Wij verkiezen "liefde" als stempel bij dit album, maar oordeel daar vooral zelf over.