HELLBOY 4
De Rechterhand des Oordeels


Mike Mignola • RW Uitgeverij
144 p. (HC)
Wake up and smell the pancakes!

Hellboy is onze favoriete held. Hij vecht even hard en met evenveel plezier als Wolverine, en hij spuwt evenveel oneliners als Snake Plissken. Bovendien bewandelt hij een oeroud pad tussen goed en kwaad. Als uitverkoren zoon van de hel zelf is hij erop uitgezonden om de wereld van de mens te vernietigen en uiteindelijk de hemel neer te halen in een apocalytische storm van pek en zwavel. Dikke pech voor Astaroth en de zijnen dat Hellboy van niemand bevelen aanneemt. Zelfs niet van Satan zelf.

Mike Mignola laat zich inspireren door middeleeuwse illustraties en oude volksverhalen. Zijn stijl is minimalistisch, bedrieglijk eenvoudig, haast abstract en even duister als Ozzy Osbourne zijn onderbroek. Het is waarlijk smullen van de stijl en de opbouw van zijn pagina's is van een andere planeet. Wie een klassieke Amerikaanse superheldencomic verwacht, is eraan voor de moeite. Geen overdreven anatomie, wel een heerlijk rijk gestoffeerde achtergrond, diep geworteld in oude Europese mythes en sagen, waarin onze held lekker loos mag gaan.

Hoe Lovercraftiaans zijn verhalen ook mogen zijn, nergens zijn ze zwaar op de hand. De dood, of een lot mogelijk nog erger, belaagt onze held slag om keer, maar met een kwinkslag en met zijn mystieke stenen rechterhand slaagt hij er telkens weer in de boven*ahem*hand te halen.

Dit album verzamelt enkele kortere verhalen en een van die verhalen geeft meer uitleg over net die fameuze hand. Het verhaal over die rode knoert mag dan het meest verhelderend zijn over Hellboy's lot en hoe hij daarmee omgaat, Pannenkoeken zal altijd wel onze favoriet blijven.

Maak je vooral niet te veel zorgen als jealle demonen niet uit elkaar kan houden. Hellboy weet wel weg met hen. En als je ons nu wilt excuseren, we zitten met een demonennest in onze kelder.

> WIM DE TROYER — april 2015