LA CASA
Paco Roca • Soul Food Comics 132 p. (HC)
|
|
Huisje, tuintje, boompje... |
|
Antonio was zeker niet de gemakkelijkste mens. Weekend na weekend, vakantie na vakantie sleurde hij zijn drie kinderen Vicente, José en Clara mee naar het weekendhuisje dat voortdurend opknapwerk behoefde. Een werk van lange adem waar maar nooit een einde aan leek te komen. Toen zijn kroost de geneugten van het volwassen leven ontdekte en zijn vrouw Amparo overleed, stond Antonio er meestal alleen voor. Carrière en een eigen gezin kwamen plots op de eerste plaats en de oude vader werd wat aan zijn lot overgelaten. En nu is ook Antonio er niet meer: zijn levenslust en drive was hij al wel een tijdje kwijt... De drie kinderen komen nog een keertje samen om het oude huisje leeg te maken met het oog op de verkoop. Elk voor zich halen ze herinneringen op aan de tijd die ze met hun papa in het huisje hebben doorgebracht. Ook al geraakt de container meer en meer gevuld met afgedankte spullen die niemand meer wou, de mentale souvenirs beklijven toch meer dan het trio aanvankelijk voor mogelijk hield.
Bij vele auteurs zou dit gegeven leiden tot een doordeweekse tearjerker die blijft hangen bij het niveau van een slechte zondagnamiddagfilm. Paco Roca bewees echter met zijn Rimpels al dat hij op een serene en niet-stroperige manier de materie rond ouder worden kan behandelen. Ook nu weer levert hij een fijn pareltje af dat net de juiste doses sentiment bevat, een niet geringe prestatie bij zo'n delicaat onderwerp! Roca is ook een man van de details: de doordachte bladschikking, treffende inkleuring en subtiele overgangen tussen de verschillende scènes zorgen ervoor dat hij meer dan geslaagd is in zijn opzet, namelijk een mooie hommage brengen aan zijn overleden vader.
In de zuiderse landen was dit album vorig jaar een van de uitschieters. Het zou ons verbazen als het ook in ons taalgebied niet hoog boven het maaiveld gaat uitsteken. Deze uitgave is trouwens het laatste wapenfeit van Guus van Sonsbeek, de man achter Soul Food Comics, die ons veel te vroeg ontvallen is. Gelukkig blijven zijn medewerkers de uitgeverij draaiende houden en hopelijk kunnen ze ons nog lang verblijden met strips van topniveau! |
|
> MARIO STABEL — juni 2017 |