Bibliografie van Bernard Köllé
• Antarctica
• Diamanten
Bibliografie van Alcante
• Ars Magna
• Carthago Adventures
• Een Paar Dagen Samen
• Het Lastige Leven van Léa Olivier
• Interpol
• Jason Brice
• Laowai
• Pandora Box
• Rani
• Re-Mind
• Starfuckers
• XIII Mystery
COMPLOT 4
Het Drama van de Titanic


Bernard Köllé/I.S. Fiki + Alcante • Daedalus
56 p. (HC & SC)
On the rocks

Rewind! Twintig jaartjes terug in de tijd naar het gezegende jaar 1997. James Cameron liet zijn Titanic op de goegemeente los en we zouden het geweten hebben... Je was geen echte vent als je niet minstens een keer of acht naar de cinema gestormd was om het ontroerende (aheum) liefdesverhaal tussen Rose en Jack te aanschouwen. Wij hielden het bij één keer en vinden nog altijd dat onze spreekbeurt in het vijfde leerjaar een veel pakkender relaas gaf over de feiten dan Camerons stroperige tearjerker. Ondertussen hebben we al herhaalde keren de gelegenheid gehad om de film nog eens een keertje mee te pikken op tv, maar we hadden nooit de moed om de 194 minuten een tweede keer uit te zitten. De boot zinkt, dat wisten we ondertussen wel...

Niet dat het gegeven ons niet boeit: we misten ei zo na de tentoonstelling in de Millennium Dome in Londen en we hebben nog wel wat secundaire literatuur en interessante artikels met veel plezier doorgenomen. De mysteries haalden het uiteindelijk toch van de commerce, laat dat duidelijk zijn.

Dat Alcante en Gihef na de tempeliers, de beurscrash van de jaren 1930 en de Vietnamoorlog nu bij de Titanic uitkomen, is geen toeval. Al direct na de scheepsramp deden de wildste verhalen de ronde over oorzaken en gevolgen. De scenaristen (vooral Alcante deze keer) focussen zich op het mysterie rond de Californian, een schip dat zich ook in de Noordelijke IJszee bevond, maar om de een of andere duistere reden de Titanic nooit te hulp is geschoten. Op zulke momenten zien we Alcante op zijn best. Hij schaaft en peutert tot het verzonnen scenario plots een geloofwaardig alternative fact wordt.

De degelijke tekeningen werden verzorgd door Bernard Köllé, die in Antarctica al liet zien dat hij goed overweg kon met een koude setting, en de nobele onbekende I.S. Fiki. Zo is dit vierde album in de Complot-serie een mooie afsluiter geworden van een spannende serie die ons telkens weer deed uitkijken naar een volgend deel. We hadden het graag anders gezien, maar vooralsnog lijken de scenaristen uitverteld.

> MARIO STABEL — april 2017