FANNY K. 1 Moordgriet
Jean-Marc Krings + Toni Coppers • Standaard Uitgeverij 48 p. (SC)
|
|
All this and brains too |
|
Ja hoor: Standaard Uitgeverij doet het weer! Net als bij Amoras, De Kronieken van Amoras en de reboots van Jerom en De Rode Ridder zetten ze een megacampagne op poten om deze Fanny K. onder de aandacht te krijgen / door onze strot te rammen. Enkele maanden geleden kregen we al mondjesmaat de nodige info doorgespeeld. Thrillerschrijver Toni Coppers zou het scenario schrijven onder auspiciën van Merho, Jean-Marc Krings was de tekenaar van dienst, men zou de volwassen onderwerpen niet schuwen,... Even had men het zelfs over partnergeweld, maar die info mocht dan blijkbaar nog niet zo snel lekken...
Toen we het album oppikten in de stripspeciaalzaak konden we er niet naast kijken. Een breedlachende Fanny (in kartonnen cut-outversie weliswaar) verwelkomde ons aan de ingang en we stootten haast de goedgevulde display omver die ostentatief in het gangpad geparkeerd stond. Een beetje vreemd — we hebben drie keer achteromgekeken toen we naar de kassa wandelden — maar de beide bordkartonnen versies leken wel twee verschillende personages.
En levert al die buzz ook een topalbum af? Awel, we hebben het verhaal met het nodige plezier gelezen: Coppers heeft ervaring te koop natuurlijk als het gaat over de opbouw van een degelijke en spannende plot en hij smijt je direct in de actie. Je leert de personages gaandeweg beter kennen door hun acties: weinig woorden, maar des te meer daden. Hoewel Fanny al jaren kind aan huis was door de bijna honderdvijftig albums van De Kiekeboes, is er aanvankelijk toch wel een lichte stijlbreuk met haar rol in de hoofdreeks. Niet alleen is ze enkele jaartjes ouder, met Pieter lijkt ze eindelijk een vriendje gevonden te hebben die de kittige kat wel zonder handschoenen durft aanpakken. Tot blijkt dat de man ook het nodige geweld niet schuwt om haar aan de leiband te houden en de scheve schaats zeker niet uit de weg gaat. We waanden ons bij hun verlovingsfeest zelfs even op Temptation Island, dé topreferentie dezer dagen...
Coppers zou Coppers niet zijn als hij geen moord in het verhaal smokkelde. Als topmodel Naomi, de boezemvriendin van Fanny, in een maffiacomplot verzeild raakt, wordt ze simpelweg koudgemaakt. En dan zien we de oude Fanny weer terug: een pittige leeuwin die alles doet om haar troep voor het nodige onheil te beschermen. Voor de verdere afwikkeling en de ontknoping is het wachten op de volgende twee albums. Zo lijkt Standaard Uitgeverij rekening te houden met de veelgehoorde kritiek op de eerdergenoemde spin-offs, waarbij de verhaallijnen toch wel erg veel tijd nodig hadden om tot een bevredigend einde te komen. In 2017 moet het nu eenmaal allemaal wat sneller gaan.
Krings heeft een mooie en actuele Fanny gecreëerd met het nodige respect voor Merho's origineel, maar we vinden haar gezicht niet altijd even consequent uitgewerkt, zeker als we haar in zijaanzicht te zien krijgen.
Hoewel de auteurs duidelijk op een volwassener doelgroep mikken (functioneel naakt, expliciet geweld,...) is dit een strip die een breed publiek kan aanspreken en zeker een plaatsje verdient tussen andere stripheldinnen als pakweg een Natasja, een Caroline Baldwin of een Franka. Dit eerste album biedt in elk geval voldoende kwaliteit om een verkooptopper te worden, zelfs zonder die alomtegenwoordige barnumcampagne... |
|
> MARIO STABEL — april 2017 |