JACQUES GIPAR 3 Een 2CV voor Luciano
Jean-Luc Delvaux + Thierry Dubois • Gorilla 48 p. (HC)
|
|
Slim gezien |
|
Ooit, wat was het toch mooi, was het striplandschap een toonbeeld van ongedwongen eenvoud. De lezer genoot van de reporter die op onderzoek trok en beleefde de dag erop evenveel leesplezier aan een privédetective die wederom hetzelfde deed. Niemand, lezer noch auteur, maalde er om dat verhalen dikwijls dezelfde insteek hadden en hetzelfde stramien volgden. Als die eenheidsworst uitermate smaakt, ga je toch ook niet klagen bij de slager omdat die weinig verrast?
Dat de auteurs van dit album naar die tijd terugwillen, is daarom nog niet gezegd. Dit is geen klakkeloze kopie van een beproefde stijl, daarvoor zitten er te nadrukkelijke knipogen in het album. Integendeel, dit is niet meer of minder dan een charmant eerbetoon aan reeksen en stijlen uit de jaren 1950 en 1960.
Het plot vertoont heel wat gelijkenissen met Guus Slim. Ook dat is iemand die beroepsmatig op onderzoek gaat, vergezeld door een goedhartig boefje, dat weliswaar minder flauwe woordspelingen maakt dan Vlinder uit Guus Slim. Ook Jacques Gipar heeft het hart trouwens op de juiste plaats.
Auto's en autopech zijn alomtegenwoordig in het werk van de geestelijke vader van Guus Slim. Wil de Belg Jean-Luc Delvaux zijn landgenoot Maurice Tillieux consequent navolgen, dan kan hij hier niet achterblijven. En of we dus auto's krijgen! Zwierig en met liefde voor het vehikel neergepend. Zowel Jean-Luc Delvaux als scenarist Thierry Dubois (die zelf voor andere reeksen ook tekenaar is) zijn liefhebbers en beoefenaars van de Klare Lijn. De manier waarop ze hun auto's presenteren neigt naar het subgenre Atoomstijl.
Hoeveel deze reeks ook naar vervlogen tijden knipoogt, het is uiteindelijk toch een eigentijdse creatie wat duidelijk te merken is aan de snelheid van het verhaal. Hoewel de personages daardoor minder diepgaand worden uitgewerkt dan bijvoorbeeld andermaal Guus Slim, je merkt het aan de bovenstaande stijlnamen: dit is onvervalste retro met kennis van zaken. |
|
> DIEDERIK VAN DE VELDE — februari 2017 |