Turf keert na behoorlijk wat jaartjes terug naar de wereld van Het Narrenschip om een nieuwe cyclus te starten. Met een beetje geluk is de eerste cyclus tegen dan volledig vertaald om naadloos te kunnen aansluiten. Met de vertaling van deel 4 zet Daedalus alvast een stap verder dan de uitgaven van Talent die na drie delen de handdoek in de ring gooide.

Dat vierde album begint grappig met Grootcoördinator Ambrosius (die het rijk van koning Cléments rode strepen afvoerde en rode bollen introduceerde, maar de machtsovername heeft wel wat meer om het lijf dan de outfits) die prins Vermeend ombrengt. Gekwater is namelijk in twee stukken verdeeld door een kloof die ook het kasteel in tweeën spleet. Ambrosius maakt van de verwarring misbruik door Vermeend in de diepte te duwen. Maar de prins staat ineens weer achter hem waarop Ambrosius nog meer vruchteloze pogingen onderneemt om zich van de erfgenaam van het rijk te ontdoen. Hem tot twee maal toe begraven haalt niets uit. Hij is nog niet van de prins af. Ondertussen belanden soldaat Baltimore en zijn collega in een kelder met grote vaten kolokwintenlikeur waar eventjes later diezelfde Vermeend binnenkomt. Door een onhandigheid gebeurt iets eigenaardigs dat een antwoord geeft op Ambrosius' probleem. En wat gebeurt er ondertussen met de gevangen genomen koning?

Los van de bovenstaande intriges zijn er een pak meer fantasy-elementen met ongelofelijke decors die het verhaal stofferen. In deel 3 krijgen we bijvoorbeeld ook nog oorlogszuchtige Slurfen (een bedoelde knipoog naar de Smurfen), een onvoldoende geprogrammeerde, maar wel inzichtrijke robot en een beeldig, regaal streepjesbehang als afleiding voor een onwelvoeglijke scène. Het zijn maar enkele van de vele, vele, vele vondsten die Turf opstapelt tot we "genoeg" zouden zeggen. Maar zover zijn we nog niet, we willen alleen maar méér!

Het is een gekke wereld, bevolkt door net zo gekke figuren, nergens mee te vergelijken. Als een poging durven we toch Roze Bottel en Azimut naar voor te schuiven als referenties. De slotsom blijft evenwel dezelfde:Het Narrenschip is volstrekt uniek! Leuke cover van deel 3 trouwens: de meeste sterren blinken door het laklaagje.