Winter 1442. Na hun avontuur met prins Dracula bevinden Wenceslas en Tristan zich nog steeds in het besneeuwde Transsylvanië. Het strijdtoneel is de omgeving van de stad Sibiu en het klooster van het Heilig Kruis. De streek kreunt onder de plunderingen van de Ottomaanse leider Corbasi en zijn Janitsaren. De broer van de afwezige landsheer Hermann Berenklauw — Gerwulf — weigert om de dorpelingen te helpen tot hij verneemt dat de kloosterschat, een schitterend kruis, geroofd werd. Hij vreest de toorn van zijn broer als schenker van het kruis en start de achtervolging op de rovers. Tristan wil zijn gevangen genomen vriend Wenceslas bevrijden en speelt een belangrijke rol als bruggenbouwer.

Na Dracula, dat zowel qua verhaal als tekeningen te, laten we zeggen, exuburant was kunnen we terug genieten van een goed scenario en een goede nieuwe tekenaar. Paul Teng vervangt immers Jean Pleyers en onze favoriete middeleeuwse architect had deze maatregel nodig. We hebben genoten van de tekeningen van Paul Teng. De landschappen, de actiescènes, de close-ups, de gebouwen,... kortom elke tekening zat juist.

We waren ook verbaasd en aangenaam verrast dat hetzelfde schrijversduo van Dracula, Jean-Luc Cornette en Jerry Frissen, er deze maal in slaagden om ons scène na scène mee te slepen in het verhaal. Voor onze ogen ontrolde zich een sterke, middeleeuwse film. Goed en grondig opgebouwd met een spectaculaire ontknoping. Het Ballade voor een Doodskist-achtige gesleur met het kruis is hierbij een mooie rode draad.

Mogen we tot slot de hoop uitdrukken dat er in de volgende verhalen terug meer aandacht zal zijn aan de bouwkundige aspecten? Tristan is toch architect? En met Paul Teng aan de tekenpen kan dit alleen maar prachtbeelden opleveren.