HET BLOED VAN DE PORPHYRES 2
Konan
Joël Parnotte + Balac • Dargaud
48 p. (SC)
|
|
| Bretoense Judaspenning |
|
Voorzichtig lieten de broers Konan en Gwemon het glazen oog van hun vervloekte vader door hun handen glijden. Wat zou die Latijnse gegraveerde tekst kunnen betekenen? Zou hij dan toch de familieschat hebben kunnen verbergen? Maar waarom ontkent hun krankzinnige moeder alles? Op het nabije kerkhof propt een jonge aristocrate een goudstuk in het beeld van de gekruisigde Jezus. De open mond met die verstikkende Judaspenning slaat de Bretoenen met stomheid. Enkelen twijfelen om dan toch de strandjutster Soizik met haar verdoemde halsketting te verraden. Twee bizarre juwelen, twee queestes, twee verloren families. Het is veel voor de kleine dorpsgemeenschap. Wat moet God hiervan denken, of erger nog de oude machtigere goden, de Korniks?
Het Bloed van de Porphyres is amper de tweede reeks in twintig jaar die oerromanticus Balac opstart. Zijn eerste reeks was het magistrale Samber. We weten al lang dat Balac een pseudoniem is van veelschrijver Yann. Maar het feit dat hij na al die jaren en te veel wisselvallige albums opnieuw zijn mythisch alter ego durft bovenhalen, spreekt boekdelen. Terwijl de zielenroerselen van de jongste generatie Samber ons steeds minder boeien, grijpt deze vierdelige reeks ons wel bij de keel. Dit is een zeldzame goede mix tussen gedegen actie, dragende clichés en echt drama. Dit is de ontbrekende schakel tussen De Schorpioen en Auclairs Bran Ruz. Ook tekenaar Joël Parnotte — vis nu zijn schitterend kerstverhaal Een Stap naar de Sterren uit de Toog-koopjesbakken — is uitstekend op dreef. De schuimkoppen spatten van de pagina's, de onweerswolken staan op scheuren en de bonkige Bretoense karakterkoppen slijpen hun messen. Bovendien heeft Parnotte zijn kleurenpallet nu helemaal in de hand. Neen, hier geen goedkoop Samber-rood, maar massieve poelen van blauw met porfierbruine en oranje tinten. Knap. Na het debuut waagden we ons al aan een voorzichtig vreugdedansje, maar nu durven we ons werkelijk te outen: Yann is eindelijk terug. Deze strip is een absolute bevestiging van al het moois wat het eerste deel ons bracht. |
|
| > WOUTER PORTEMAN — november 2007 |
