Het gaat goed met Mauro. De jonge Italiaan is de hoop van het zuiderse rallycircuit en hij mag meedoen aan de Grote Prijs van Rome. Terwijl hij de toptijden aan elkaar rijdt, flaneert een mysterieus meisje tussen de talrijke bezoekers. Ze leurt er met gestolen horloges. De snoodaard wie haar voorstel durft af te wijzen, heeft grote kans dat zijn portefeuille gestolen wordt. Na een oefensessie komt ook Mauro in contact met de knappe Joanna. En aangezien hij geen uurwerk nodig had... Inderdaad. Mauro steigert als de hengst van Ferrari én moet en zal Joanna terugzien. Tijdens die speurtocht merkt hij dat de Italiaanse hopeloos verstrikt geraakt is in het web van de louche nachtclubuitbater van De Acrobaat. Het begin van alle ellende.

Er was eens een tijd dat Denis Lapière een stripwinkel uitbaatte. Maar eind jaren 1980 besloot hij scenario's te schrijven voor enkele vrienden. Al snel kreeg hij voet aan wal met fijne reeksen zoals Charly, Alice en Leopold, Ludo en andere Luka's. Met Brieven uit de Bar schreef de Namenaar volgens de verenigde Franse stripcritici en onszelf de beste strip aller tijden. Maar het begon voor Lapière eigenlijk allemaal pas echt met deze Mauro Caldi. En zoals gewoonlijk, is alle begin moeilijk. De eerste verhalen van de Italiaanse gekuifde autofreak waren wat onevenwichtig, maar met dit deel komt stilaan de ware Lapière bovendrijven. De plot is nog basic, maar de dialogen beginnen te knetteren, en Mauro lijkt aan dit avontuur een vaste, kleurrijke sidewing aan over te hebben gehouden.

Het beste gloort duidelijk aan de horizon. Michel Constant hebben we altijd een onderschatte tekenaar gevonden. Zijn stijl zweert bij de vlotte fifties, en combineert Hergés klare lijn met de dynamiek van André Franquin uit die jaren 1950. Grote woorden, we weten het, maar ja, we zijn dan ook fan. En god ja, wat kan de man prachtige wagens tekenen!

Mauro Caldi is een van die reeksen die er toen veel te vroeg mee ophield in vertaling, en nu in een nieuw jasje een tweede leven krijgt. Of moeten we zeggen een heuse doorstart? Na twintig jaar verrasten Michel Constant, die de jongste jaren zijn boterham verdient met bodypainten, en Denis Lapière immers de vele liefhebbers met een heuse comeback. De recensies waren lovend. Als Gorilla zijn lekker uitgeefritme aanhoudt, gaan we dit binnen enkele maanden hopelijk kunnen onderschrijven. Intussen vermaken we ons met deze nog nooit eerder in het Nederlands verschenen delen. Lekker!