Het is zover. De wereld draait door. Van Hawaï tot Zuid-Afrika zet het dierenrijk de aanval in op het mensdom. Hawaïganzen doorkruisen in enorme wolkformaties de bekende vliegroutes. Door hun frontale aanvallen storten meer dan vierhonderd toestellen neer. Een kolonie jan-van-genten valt meedogenloos argeloze toeristen aan. Walvissen werpen zich zonder omzien voor de schroeven van zeeschepen en vernielen zelfs boorplatformen. Enkel de landzoogdieren lijken zich nog koest te houden. In paniek valt de mens terug op zijn aloude beproefde oplossing, namelijk de totale vernietiging van de besmette zones. Kolonies vogels worden uitgemoord en tonnen sardientjes worden vernietigd. De wereld draait door. Een wetenschappelijk team achterhaalde inmiddels dat er vanuit de enorme diepten van de Tongatrog een vreemd signaal te horen is. Worden de dieren vanuit daar gestuurd of gemanipuleerd?

Scenarist Stéphane Betbeder put rijkelijk uit enkele filmklassiekers. The Birds van Alfred Hitchcock, The Abyss, maar ook het horrorgedrocht Day of Animals (stel gerust via YouTube jouw eigen Nacht van de Wansmaak samen...). Ook zijn eigen stripverleden als scenarist van Inlandsis, Bunker en de Heiligdom-spin-offs zijn dankbare inspiratiebronnen. Toch voelt Deep niet aan als opgewarmde kost. Het scenario is spannend, vlot geschreven en opent perspectieven. Zo veel verhalen zijn er immers niet op het kruispunt van Carthago, Imago Mundi en de verbeelding van Léo.

Tekenaar Federico Pietrobon toont met zijn debuut dat hij meer is dan een begenadigd inkleurder (onder andere van Wisher). Ook hij smijt zich op de hyperrealistische foto-adaptatietrend, maar hij voegt er nog pakken details aan toe. Zijn overvolle, indrukwekkende dierenpagina's moeten liters zweet hebben gekost. Als hij nu nog zijn actiescènes wat beter kan indelen, kan hij gerust een vaste waarde worden.

Ach, we gaan niet rond de pot draaien. We hebben het voor Deep. Laat het vervolg maar snel komen.