Ondertussen heeft een mens al heel wat handen nodig om alle strippublicaties over de Eerste Wereldoorlog nog te kunnen tellen. En dan hebben we nog het (on)geluk dat lang niet alle reeksen naar het Nederlands vertaald worden.

Bij De Stripspeciaalzaak hebben we ons voorgenomen om ooit nog eens een uitgebreid overzicht te presenteren, want we realiseren ons dat het niet simpel meer is om alle kaf van het koren te scheiden. 

Deze 14-18 mag je trouwens gerust bij het koren catalogiseren. De auteurs zijn er in geslaagd om toch weer een iets andere draai aan een uitgemolken onderwerp te geven. Rasverteller Eric Corbeyran weet nu eenmaal wel hoe hij losse draadjes tot een sfeervol striptapijt moet weven. Centraal staan hier acht jongemannen van de Franse boerenbuiten die onverwacht gehoor moeten geven aan de algemene mobilisatie van september 1914. Daarnaast volgen we aan het thuisfront ook de belevenissen van de eega's van het groepje kanonnenvlees die in grote onzekerheid op nieuwtjes van hun mannen wachten. Die overvloed aan personages en (bij)namen doet je aanvankelijk wel enkele keren terugbladeren, maar eens alle karakterkoppen op je netvlies gebrand staan, zit er heel wat vaart in het verhaal. Door elk album te beginnen met een flashforward, waarbij een van de acht soldaten een beknopt forum krijgt, weet Corbeyran je direct bij je nekvel te grijpen.

Voor deze tiendelige reeks hebben enkele tekenaars een soort van virtuele studio opgezet zodat ze zich kunnen concentreren op datgene waarin ze zich onderscheiden: Étienne Le Roux bekommert zich vooral om de personages, Loïc Chevallier zorgt voor de decors vand eel 1 en Jérôme Brizard staat onder meer voor de inkleuring en voor de decors van deel 2 in. Hopelijk kunnen ze door deze werkwijze hun strakke planning onder controle houden. Er zouden namelijk vijf jaar lang twee nieuwe delen per jaar moeten verschijnen, wat toch een hele opgave is voor een dergelijk project. Dit houdt in dat de reeks netjes afgewerkt zal zijn tegen Wapenstilstandsdag van 2018, ook al zijn we er gerust in dat het verhaal sterk genoeg is om het niet alleen van het momentum van de herdenking te moeten hebben.