Wat is er lekker na een pintje? NOG een pintje. En de beste kroeg die we kennen is op dit moment Café Cowala. Roover baat dit café nog maar twee albums lang uit, en het is al de favoriete stek van al wat zich met enige arrogantie belangrijk in het nachtleven durft te noemen. Ouwe venten, schone deernes, losers en Jezus, dit schaart zich allen bij het opkomen van de maan aan de toog en wentelt zich in een poel van redeloos gebazel en verderfelijk vertier.

Roovers pinten zijn degelijk getapt, en de wasbak wordt twee keer per week gewassen. De wc is defect, maar ze zijn aan het verbouwen. De muziek staat te hard, maar jouw buurman heeft toch niets interessants te vertellen. En er wordt haast nooit gevochten.

Café Cowala zet gewoon de toon verder van album 1. Genadeloos grappig, snedig en zeer schattig getekend. We hebben even vergeleken op de redactie, en niemand heeft zo'n schattige piemel als Roovers getekende versie. Laat dit echter een waarschuwing zijn, dit is niet voor kindertjes. Zelfs de pipikakagrap op de achterflap werd door een negenjarige bestempeld als "voos". Dat kan tellen.

Wens je echter nog eens schuchter rond te kijken of het wel politiek correct is om in lachen uit te barsten, dan moet je bij Café Cowala zijn. Maar blijf van onze barkruk. Of we gaan vechten.