ESTEBAN 5 Bloed en IJs
Matthieu Bonhomme • Dupuis 48 p. (SC)
|
|
Avontuur zoals avontuur moet zijn |
|
Vrij! Ze zijn vrij! Hun plan is gelukt. Eindelijk zijn ze weg uit die verdomde gevangenis! De jonge indiaan Esteban is samen met zijn vrienden walvisvaarders ontsnapt uit de hel van Ushuaia. In een gammele schuit stomen ze nu hun vrijheid tegemoet. Maar ze zijn er nog niet. Ze slepen nogal wat ballast mee. Boeven, moordenaars en zelfs die ijzige rosse gevangene sprongen ook mee op de boot. Maar de ontsnapten hebben een troef in handen. Ze hebben Clara, de vrouw van de generaal mee ontvoerd! En of hij woedend was! Hij moest en zou dit crapuul terugvinden én hen allemaal ter plekke vermoorden. Na de gevangenisbrand geblust te hebben, zette de generaal een woeste achtervolging in. Het zit hem al snel mee. Een gebrek aan brandstof doet Esteban en zijn makkers stranden aan een ijzige inham in het onherbergzame Vuurland. Is dit het einde? Wacht hen hier de dood door koude, honger of de kogels van de generaal? Terwijl de gemoederen hoog oplaaien, komt de echte hel uit de hemel vallen. Een regen aan pijlen en speren valt neer op de boot. Indianen!
Hoh, wat lezen wij dit graag! Dit is de Jerome K Jerome Bloks van de jeugdstrip. Spannend, prima verhaal en nergens goedkoop. Matthieu Bonhomme deelt met Alain Dodier tekenaar-scenarist immers het immense voordeel om zenmeester van de strip te zijn. De Fransman weet wanneer hij ruimte aan de dialogen moet geven én laat stiltes wanneer dat moet. Vergis je niet, de teksten of het gebrek eraan, zijn geen teken van rust. Dit is een actiestrip in de goede zin van het woord. En soms heeft dit avontuur tekst nodig, soms niet. De kracht zit hem in de tekeningen. Bonhommes beelden zeggen even veel en vaak meer dan woorden. Bovendien wordt die zeldzame klasse nog versterkt door een schitterende inkleuring. De pagina waar het schip van de generaal opduikt uit de ijzige, paarse mist is de mooiste die we dit jaar mochten aanschouwen. Ook nu weer speelt Bonhomme met de kleine ruimte. Eerdere delen speelden zich af in de drukkende beslotenheid van een schip, een reddingssloep of de gevangenis. Nu zijn de helden gestrand op een stukje onhergberzame ijsjungle. En ook nu weer is de spanning om te snijden!
Matthieu Bonhomme verdeelde de jongste jaren zijn tijd over verschillende projecten. Met Lewis Trondheim maakte hij onder meer Omnivisibilis en het aardige Texas Cowboys. Maar in het weldra te verschijnen BSM 204 poneert hij onomwonden dat hij zijn pijlen nu volledig richt op zijn Indiase walvisvaarder! Het zesde deel waar hij al mee bezig is, is het begin van een nieuwe cyclus die zeven tot wel tien delen kan tellen. Rouwig zijn we hier niet om. Na het onvertaalde, maar tekstloze L'Âge de Raison (Beste Album van Angoulême in 2003) is deze Esteban het beste wat Matthieu Bonhomme heeft gemaakt. Esteban is immers avontuur zoals avontuur moet zijn. |
|
> WOUTER PORTEMAN — mei 2015 |