Bibliografie van Olivier Grenson
• Carland Cross
• Geen Weg Terug
• Voor het Ongeluk Geboren
Bibliografie van Jean Dufaux
• Andreas de Florentijn
• Avel
• Barracuda
• Barracuda
• Beatifica Blues
• Betoveringen
• Chelsy
• Conquistador
• Dakota
• De Aasgieren
• De Avonturen van Blake en Mortimer
• De Kinderen van de Salamander
• De Klaagzang van de Verloren Gewesten
• De Klaagzang van de Verloren Gewesten
• De Rochesters
• De Rode Keizerin
• De Rovers van Keizerrijken
• Dixie Road
• Djinn
• Dubbelmasker
• Fox
• Giacomo C.
• Gotcha
• Hemingway
• Het Maagdenbos
• Het Pad van Jessica
• Jaguar
• Jessica Blandy
• Kruistocht
• Lucius
• Maanbloed
• Medina
• Melly Brown
• Mister Black
• Murena
• Nomade
• Pokervrouw
• Regenwolf
• Sade
• Saga Valta
• Samba Bugatti
• Santiag
• Saria
• Schimmenspel
• The Dream
• Venus H.
• Vincent
NIKLOS KODA 13
No Song


Olivier Grenson + Jean Dufaux • Le Lombard (Derde Stroming)
56 p. (SC)
Geliefd speelveld

Niklos' dochter Seleni neemt meer en meer de hoofdrol over, maar om zeer bewuste redenen. Ze is een bijzondere meid. Daar zijn vriend en vijand van magiër Niklos Koda het over eens. Zo wacht er haar een beproeving waarbij ze met gelijke wapens (voornamelijk illusie) kan strijden tegen een Aziatische tegenstander, de KumDurka. Hij vermenigvuldigt zich in meerdere dubbelgangers, maar ook Seleni gebruikt de truc. Die dubbelgangers deden ons onvermijdelijk denken aan het legertje Septimussen in het Blake en Mortimer-verhaal De Septmus-Golf, toch ook een scenario van Jean Dufaux. En voordat we kunnen aannemen dat Seleni de werkelijke hoofdroslpeelster is, vertelt een derde persoon dan toch nog over Niklos die op een eiland proeven aflegt tegen wee rivalen: Hali Mirvic (met wie Niklos nog een appeltje te schillen heeft) en een andere magiër, met ongeziene krachten. Kan Niklos de strijd aan?

Niet alleen Niklos Koda komt in een kat-en-muisspelletje terecht. Ook jij wordt op de proef gesteld, of beter gezegd jouw suspension of disbelief. De magische onderonsjes en confrontaties zijn niet van de poes deze keer. Kronkelende reuze-inktvissen, een spel dodelijke kaarten, levitaties en visioenen,... een geliefd speelveld voor Dufaux, die altijd wel met zijn hoofd in mistige nevelen zal blijven dolen, maar tegelijk moeten we toegeven dat al die elementen en de toepassing ervan de spanning wel stevig opdrijven.

Het definitieve einde van de goed verkopende reeks is in zicht. Het zal ons benieuwen met wat de auteurs daarna zullen afkomen. Het duo is te goed op elkaar ingespeeld om het zomaar te ontbinden.

> DAVID STEENHUYSE — april 2015