Het honderdste album in de Collectie Fenix is een specialleke. Vooreerst verschijnt het in hardcover en in kleur, maar het is ook een facsimileuitgave van Bob De Moors allereerste album dat in 1948 enkel in het Frans verscheen. Voor Het Mysterie van de Oude Burcht stond de latere rechterhand van Hergé nog onder grote invloed van een gezellig ronde tekenfilmstijl. De kaboutertjes lijken zo weggeplukt uit Walt Disney's Sneeuwwitje of de Lilliputters uit Dave Fleischers Gullivers Reizen. Maar ook op papier acteren de figuurtjes guitig. Hun expressies en houdingen versterken de slapstickmomenten in een verhaal waar een clichéschurk het een nobele clichékoning lastig maakt om hem van de troon te stoten. Een verhaal van dertien in een dozijn, niettegenstaande de scènes met de kabouters veel goed maken.
De zachte kleurvlakken ondersteunen de sprookjessfeer. Dit is een album waar je vrolijk van wordt, op eenzelfde manier als wanneer je een oud tekenfilmpje bekijkt dat nog dateert uit de gloriejaren van de cinema als voorprogramma bij een hoofdfilm.
De reproductie van de pagina's is met veel zorg uitgevoerd. Wetend met welk stokoud basismateriaal er moest gewerkt worden om een zo helder mogelijke, gloednieuw geletterde versie te drukken... het vereiste engelengeduld. Doe er zo nog maar eens honderd interessante albums bij, heren van Brabant Strip.