Het eerste deel van deze nieuwe reeks brengt ons naar het Griekenland van de achtste eeuw voor Christus. Een oude, blinde man passeert een landelijk dorp en stoot er op de jonge Homerus. Het dichtende talent zit reeds in de jonge snaak ingebakken en al snel wordt de oude man uitgedaagd om een verhaal te vertellen. De oude man geeft maar wat graag gehoor aan de uitdaging van Homerus. Hij vertelt het verhaal van de jongen Aspasie. De pythia ofte het orakel van Delphi wordt geroemd om haar bovennatuurlijke schoonheid. Ze is zelfs zo knap dat ze de aandacht trekt van de god die over haar tempel waakt, Apollo. Wanneer Apollo niet krijgt wat hij wil, néémt hij het. Aspasie blijft verweesd achter en zweert wraak op de goden te nemen. Eurycratides, de vechtgrage koning van Sparta, schaart zich na een belofte van eeuwige roem aan haar zijde en ook de godin Athene is er voor te vinden om haar broer een lesje te leren. Een staalharde strijd leidt de Spartanen tot op het topje van de Olympus, waar nog een en ander onder de goden te regelen valt.

De zuivere Griekse mythologie blijft de laatste jaren een beetje verstoken uit het stripwereldje. Naast Golias en het in vertaling gestopte Het Bronzen Tijdperk was heus nog wel plaats voor een sterke reeks die de lezer mythos in zijn puurste vorm aanbiedt.

Eerlijkheidshalve moeten we eraan toevoegen dat we een en ander hebben moeten googelen. Eurycratides was ons redelijk onbekend, maar was effectief een vechtlustige Spartaanse koning. Tussen de geboorte van Homerus rond 800 voor Christus en de geboorte van bovengenoemde Spartaanse koning verlopen wel ruim twee eeuwen. Veel vijven en zessen om aan te tonen dat Orakel geschiedkundig niet volledig correct is (al is mythologie dat natuurlijk zelden). Evenwel, who cares?

Olivier Peru staat als scenarist aan het roer van dit eerste deel. Hij is inmiddels geen onbekende meer. Lancelot en het alom geprezen Zombies zijn twee reeksen die al onderdak genoten bij Daedalus. Andere tekenaars en scenaristen nemen de volgende albums van Orakel voor hun rekening. Wat zijn Orakel betreft krijgen we een goed gebalanceerd en afgerond verhaal voor de kiezen. Peru bouwt gestaag naar een climax en weet de lezer quasi tot aan het einde om de tuin te leiden. De lezer moet evenwel aandachtig blijven. De legende op zich treft hem of haar, de mix tussen Frank Millers 300 en een vleugje Clash of the Titans werkt.

Tekenaar Stefano Martino hanteert het potlood en brengt heerlijk bombastisch tekenwerk zoals dat enkel in mythologisch werk en superheldenstrips thuishoort. Karakterkoppen en spierballen dus.

Hiermee is de start van een nieuwe conceptreeks gegeven over vijf gewone mensen die wraak nemen op de goden. Als dit eerste deel een referentie wordt voor wat nog gaat komen, dan hoor je ons alvast niet klagen. In het Frans kende de reeks alvast een zodanig succes dat er een tweede cyclus verzekerd is.