Dit is geen serie met Bruce Wayne als Batman. Het verhaal situeert zich in de periode nadat hij 'terugkwam uit de doden' en zijn zoektocht startte naar andere Batmannen om Batman Incorporated te vervoegen. In De Zwarte Spiegel schittert Dick Grayson, een voormalige Robin, als de Dark Knight van Gotham. Die titel had ook op James 'Jim' Gordon kunnen slaan, want het is even veel zijn verhaal als dat van Dick.

Jims zoon komt terug naar Gotham, en met hem een oude bekende uit Dicks verleden. Dit is een veel psychologischer, meer gedreven thriller dan het soort verhalen dat Scott Snyder schrijft voor de herlancering van Batman in DC Comics' nieuwste universum The New 52 (waarin alle reeksen een nieuwe start kregen). Op elke pagina van De Zwarte Spiegel komt een meer intelligente versie dan een superheldenvariant van het personage tot uiting. Eerlijk gezegd daagde het ons pas op het einde hoe degelijk alles in elkaar steekt en hoe goed de verhaallijnen zijn uitgedokterd. Van het eerste tot het laatste hoofdstuk vertelt Snyder een compleet verhaal waarbij je op elk detail moet letten. Alles wat je op een pagina ziet staan, heeft een bedoeling. Het briljante is dat je dat pas realiseert op de laatste pagina.

Het tekenwerk deelden Jock (bekend van het ook verfilmde The Losers) en Francesco Francavilla van wie we tevoren niets kenden. Hun verschillen zijn behoorlijk uiteenlopend, de gedeeltes die ze onder handen namen, passen evenwel bij hun sterktes. Jock neemt meer de Batman als superheld voor zijn rekening, kortom de meer dynamische scènes. Francavilla daarentegen blinkt uit in de meer persoonlijke scènes met Jim Gordon. Er staan enkele dubbelpagina's in die werkelijk indrukwekkend zijn. Wat een prestatie!

Het lezen van De Zwarte Spiegel is een zoetzure ervaring. Het waren de laatste delen, de laatste tiendelige miniserie in de subreeks Detective Comics die al sinds Batmans eerste verschijning in 1939 liep. In 2012 begon de reboot in The New 52. De nieuwsgierigheid om te weten wat Snyder en compagnie nog meer uit hun hoed hadden kunnen toveren na De Zwarte Spiegel is groot. Zijn Batman is sowieso alles wat er van een Batman te verlangen valt, terwijl deze gebundelde Detective Comics-deeltjes het personage van Dick Grayson als Batman tot een heel ander niveau brengen. En geen enkele auteur is voordien waarschijnlijk zo diep in de huid van Jim Gordon gekropen. De laatste keer dat Gordon een zo sterke aanwezigheid betekende, was volgens ons in Year One door Frank Miller en David Mazzucchelli. Geen slecht gezelschap! De Zwarte Spiegel is dan ook een uitstekend boek dat in geen enkele Batman-verzameling mag ontbreken.