We zijn hier weer. Het afgelopen jaar verschenen er al vijf vertalingen van de Before Watchmen-reeks die telkens aan een hoofdfiguur uit de klassieker Watchmen waren gewijd. In Minutemenging het weliswaar over de voorlopers van de vigilantesgroep. Ook Vergeten Verhalen is een buitenbeentje. Deze opnieuw subliem verzorgde uitgave is een bundeling van drie kortverhalen in uiteenlopende stijlen.

In het goed vertelde Moloch, door Eduardo Risso en J. Michael Straczynski, wordt de levensloop van een tegenstander van de Minutemen erdoor gejaagd. Als lelijkerd met gigantische oren vond hij een passie in de goochelkunst. Het doortrapte meisje uit zijn jeugd kon hij er niet mee krijgen, maar nu hij ermee op het misdaadpad gaat, opent zijn buit de deuren van het bordeel. En even vaak als de Minutemen hem bij de lurven vatten en achter tralies gooien, weet hij telkens weer te ontsnappen. Met Dr. Manhattan wordt het ineens een pak lastiger. Je merkt Molochs bewondering voor de blauwe snuiter. In wezen bedrijft hij werkelijke magie terwijl het bij Moloch om trucjes gaat. Op een dag komt Ozymandias Moloch een voorstel doen om hem terug op het rechte pad te krijgen. Maar wat heeft de rijkaard werkelijk bekokstoofd?

Het mee door Len Wein geschreven De Vloek van de Crimson Corsair is getekend door de enige medewerker van het oorspronkelijke Watchmen-verhaal die mee aan boord is gesprongen van de prequelserie. John Higgins kleurde namelijk Dave Gibbons' Watchmen-pagina's in. Dit verhaal grijpt terug naar de strip in de strip Watchmen en bevat tal van hippe elementen: piraten, zombies, een horroraanpak die aan het werk van Lovecraft doet denken. Dit is het verhaal van de Britse officier Gordon McClachlan die in 1771 aanmonstert op het schip van kapitein Lemuel Chaine. Streng, maar niet rechtvaardig ondervindt Gordon snel. Na een mislukte poging om te muiten en een bloederige straf, vergaat het schip tijdens een aanval van een Spaans fregat. Als enige overlevende wordt hij later opgepikt door Crimson Corsair, kapitein van de legendarische Vliegende Hollander, een boot vol zombiepiraten. Gordon probeert niettemin zijn vrijheid te winnen door drie voorwerpen te verzamelen. Het is een onmogelijke opdracht. Higgins loopt een beetje verloren in zijn eigen pompeusheid. Hij bewijst dat hij een aardig potje kan tekenen. Op elke pagina staan wel één of meerdere impactmomenten bij elkaar gepropt. Op den duur wordt het vooral een verhaal van teveel: teveel uitsloverij, teveel elementen die een vlotte lezing in de weg staan. Op het einde herpakt hij zich, daar komt alles samen en rondt hij het mooi af.

De weinig spectaculaire tekeningen van het eveneens door Len Wein geschreven Dollar Billspreekt ons het minst aan in deze bundel. We kunnen er niet echt uit opmaken of de all American-heroïsche uitstraling zo bedoeld is of indien het er integendeel een parodie op is. In elk geval leest het als een tragikomedie. De berooide acteur die door een bank gekatapulteerd wordt als superheldmascotte en vervolgens gaat solliciteren bij de Minutemen kent een onfortuinlijk lot. Hij sterft al vrij snel in actie. In Watchmen is het personage Dollar Bill een voetnoot in de voorgeschiedneis van de vigilantes. In deze nieuwe vertelling wordt zijn blazoen opgekalefaterd, maar zijn hoofdstukje blijft een weliswaar amusant tussendoortje.

Als besluit kunnen we Vergeten Verhalen beschouwen als toemaatje op de overige Before Watchmen-titels, maar geen onmisbare toevoeging. Op naar de volgende titel! Wie is er aan de beurt?