De gangsterfilm Public Enemies van Michael Mann met Johnny Depp en Christian Bale komt eraan. Het vertelt in grote lijnen het leven van John Dillinger, samen met legendarische figuren als Al Capone en Bugsy Siegel een van de gangmakers van de Noord-Amerikaanse gangster- en maffiawereld. Eerder al gaven films en tv-reeksen als The Godfather, Goodfellas, The Untouchables en The Sopranos een beeld van maffiosi in maatpakken met wie te sympathiseren viel. De stripreeks Cosa Nostra, die met dit negende deel toe is aan het voorlaatste deel, houdt het in hoofdzaak bij de feiten. Een aantal pagina's tjokvol noten achteraan elk album staven deze feiten. Er wordt lustig verwezen naar allerlei naslagwerken en zelfs wanneer David Chauvel zich enkele vrijheden permitteert ten voordele van zijn scenario's wordt dat netjes meegedeeld. Door het diverse bronnenmateriaal tegenover elkaar te plaatsen, weet hij ook fouten op te sporen door te opteren voor logica en betrouwbaarheid. De ondertitel Het Ware Verhaal is dus meer dan een slogan te noemen.

De documentaire aanpak van het verhaal zint ons de ene keer wel, de andere keer bijgevolg niet. Het hangt grotendeels af van de interessantheid van de behandelde situaties. In "Onder het Matras" staat de oorlog tussen twee families centraal met daartussenin belangrijke pionnen als Luciano, Costello en Lansky. Er wordt à volonté afgerekend, zowel in de beslotenheid van een kamer als bruutweg op straat in vol daglicht. De dons snappen dat het zo niet langer kan blijven duren. Maar een overeenkomst wordt even snel in bloed gesmoord. Je vraagt je af waarom de politie niet ingrijpt.

Erwan Le Saëc maakt zich erg verdienstelijk als tekenaar van het epos door het tijdsgewricht van de jaren 1930 in al zijn details weer te geven. Zijn paginalay-out oogt strak, maar filmisch. Zijn gehele aanpak om iets in beeld te brengen, leunt trouwens dicht aan bij voorbeelden uit de film. Enkel met de hoofden van zijn personages hebben wij het wat moeilijk.