Bibliografie van Griffo
• Beatifica Blues
• Cinjis Qan
• Dickens & Dickens
• Ellis
• Empire USA
• Giacomo C.
• Golden Dogs
• Guust: Gefeliciflaterd!
• Het Orakel van de Maan
• Het Pension van Dokter Eon
• Jheronimus Bosch
• Klein Mirakel
• Mister Black
• Munro
• S.O.S. Geluk
• Sade
• Samba Bugatti
• Sherman
• Spiegelingen
• Vlad
Bibliografie van Laurent-Frédéric Bollée
• ApocalypseMania
• De 13 Geboden
• Deadline
• Een Lange Bloedige Nacht
• Laowai
• Matt Peterson
• Sinclair
• XIII Mystery
DE PIJL VAN NEMROD 7
De Nachten


Griffo + Laurent-Frédéric Bollée • Silvester
48 p. (HC)
Knik

Voor het exact vijf jaar geleden in vertaling gestarte De Pijl van Nemrod mag Griffo het deze keer in zijn eentje afmaken als tekenaar. Voor elk vorig album tekenden diverse collega's een episode in het verleden waarin de pijl van Nemrod en de zoektocht ernaar centraal staat. De steenrijke Arthur Witzler wil die pijl bemachtigen, die ettelijke eeuwen geleden toebehoorde aan de sterkste krijger die het in zijn hoofd haalde om God uit te dagen. De onsterfelijke Morgan Shepherd wil de pijl integendeel voorgoed laten verdwijnen of wil er als bewaarder tegen wil en dank in elk geval zelf vanaf. In dit laatste deel ligt Witzler op sterven. Voor na zijn dood had hij nog enkele voorwaarden opgelegd. Hoe Shepherd hierin past, word je eindelijk duidelijk Ondertussen is er nog psychiater Lena Ekström. Ook haar verhaallijn dooft uit.

Het einde maakte ons een beetje mistroostig, maar we hadden ons ook niet verwacht aan een hapklaar happy end. Met horten en stoten heeft Laurent-Frédéric Bollée de intrige zes delen lang als een koorddanser in evenwicht gehouden. We zagen hem enkele keren serieus wankelen, op het gevaar af hem in de diepte te zien duiken. In De Nachten belandt hij op zijn twee poten, niet met een sierlijke afsprong, wel met een knik door de knieën om alsnog in triomf recht te veren. We gunnen hem die zelfzekerheid. Sindsdien bewees hij met zijn one-shots in de reeks XIII Mystery en vooral Deadline dat hij alle applaus verdient.

> DAVID STEENHUYSE — juli 2014