Bibliografie van Frédéric Peynet
• De Legenden van Korrigan (deel 3)
• Phœnix
• Toran
Bibliografie van Jean-Charles Gaudin
• Angor
• De Boeken van de Zieners
• De WeerWolven
• Dead Life
• Er Was Eens... De Mens
• Galfalek
• H. Aas Vollegaas
• Marlysa
• Phœnix
• Vigilantes
• Weerwolven - Renaissance
DE FEUL 3
De Erfenis


Frédéric Peynet + Jean-Charles Gaudin • Medusa
64 p. (HC)
Ode an die Freunde

Wat hebben de Oldis, de Albinthen en de Bourouwns met elkaar gemeen? Niets. Helemaal niets. Deze drie volkeren hebben totaal andere opvattingen over liefde, leven en dood. Zelfs hun religies zijn in elke vezel verschillend. Het hoeft je dan ook niet te verwonderen dat deze stammen met elkaar in oorlog leven. Toch is er iets dat hen bindt over hun diepste verscheidenheid heen, en dat is de rivier. Meer nog, volgens elk van hun stamhoofden is deze stroom, die ooit hun bron was van elk leven, vervloekt. Ze is de drager van een dodelijke ziekte, de Feul. Enkele leden van de verschillende stammen hebben willens nillens de handen in elkaar geslagen, en zijn op zoek naar de bron van de rivier. Daar ligt de oorzaak van de Feul. Hun queeste verloopt natuurlijk over doornen. Uiteindelijk ruiken ze hun doel, maar dan liggen de machtige Brohms nog dwars. Slaagt het fellowship erin om hun slag thuis te halen?

Man, man, het is zo gemakkelijk om het teambuildingscenario van De Feul af te breken. Mensen die elkaar niet willen leren kennen, worden door samen te werken broeders. Hand in hand gaan ze samen ten strijde tegen slavernij en milieuvervuiling. Hoera! Hoera!! Hoera!!! Maar als we even onze cynical-knop omdraaien, en eerlijk zijn met onszelf, kunnen we niet anders zeggen dan dat we De Feul dolgraag gelezen hebben. Jean-Charles Gaudin neemt ons mee op een hartverwarmende ontdekkingsreis. Zijn personages zijn van vlees en bloed, en houden onze aandacht vast, hoe vreemd hun gebruiken ook mogen zijn. Bovendien kan de Fransman net zoals Aldebaran-man Léo, een verbijsterende en consistente fauna en flora oproepen. Maar de troef van dit netjes afgerond drieluik, is tekenaar Frédéric Peynet. In een stijl die zich kan meten met het beste van André Houot, kiest hij steevast voor de juiste invalshoek. Hij vertraagt, versnelt, en laat ons uitrusten bij plaatjes die meer zeggen dan duizend woorden. Nergens wordt deze strip een haastklus.

Dat hoge niveau maakt dat De Feul een absolute aanrader is voor wie houdt van een klassiek getekend en opgebouwd fantasyverhaal. Jij, dus.

> WOUTER PORTEMAN — november 2012