Er wordt Conan niets bespaard. In de voorgaande delen kreeg hij last met krijgers, monsters en vrouwen. Op zijn weg naar waarheen ook weer bereikt hij in dit album de stad Aquilonië. Daar wordt hij gestrikt voor de eregarde van prins Arpollo. In een vorig album moest hij nog aan zijn geld geraken door te gaan stelen. Als kersverse soldaat staat Conan in de gunst van de prins, maar dat zint de luitenant die het bevel over de Cimmerïer voert maar niets. Terwijl er een paleisrevolutie dreigt, ontfermt Conan zich over een kind. En wanneer het hen te heet onder de voeten wordt, dalen ze af in de catacomben onder de stad waar ze reuzeninsecten en zombies op hun pad vinden. Er wordt Conan werkelijk niets bespaard...

Hoewel het verhaal goed opschiet, zijn er enkele elementen die ons hinderen. Vooreerst is het lettertype in de tekstkaders (dus niet de tekstballonnen) een foute keuze. Het past geheel niet bij het sword & sorcerygenre en is zelfs ronduit lelijk. Voorts vielen ons pas bij dit album op hoe vaak tekenaar Mike Hawthorne er ferm naast kan zitten bij het tekenen van Conans spieren. Ze lijken lukraak rond de armen van Conan gewikkeld te zijn waardoor zijn hele anatomie onjuist is. Dark Dragon Books legde de lat met eerdere Conan-uitgaven hoog genoeg. De nog lopende cyclus van Red Sonja vinden we uitmuntender van tekeningen.

Van scenarist Roy Thomas kijken we dit najaar uit naar zijn eerste verhaal van Rooddhaar, een nieuwe spin-off van Storm die hij voor Romano Molenaar schijft. Met Conan en Red Sonja maakte hij al langer school. Hey, hij stond zelfs aan de basis van de stripversie van Robert E. Howards creatie. En daarvoor danken wij hem.